Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

karantza iz adkor aurpegiaren itxura, itxura. ik kara1; musaje.

Kristinak zioen hiltzaile ero baten karantza nekarrela salan sartzean.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 190. orr.

Hor atzemanen nituen noski, beren hobietatik jaikitako hil bizidunak, oro koipe eta lizun, biharamunean itzultzeko prest mostradorearen karantza patetikoa areagotzera.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 212. orr.

Erretato ateratzaile baten aurrean ipinten denak, senez edo, bat-batean itxura arrotz batera eramaten du bere karantza, perfekzioz apaindu eta osatu nahiz bezala.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 177. orr.

Eta hain da hori horrela, non gose-egarririk eza heriotzaren karantza berbera edukitzeraino etorri baitzaigu.  Iñaki Segurola   «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 270. orr.

Han, kapera hura bertzerik ez baitzegoen, san Inazioren izenean eraikia, bere bakarrean ermita baten karantza zuena.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 621. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus