Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

leungarri 1 izond leuntzen duena.

Auto-gurpilek burrunba egiten zuten lanbro leungarrian zehar.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 363. orr.

Haien ahalmen leungarriak.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 113. orr.

Baina hori leungarria besterik ez zen, eta kalteak bere hartan irauten zuen.     «Legeen espirituaz II» - Montesquieu, 1999 - 323. orr.

2 (hitz soila -en atzizkiaren eskuinean)

Emakumearen aurpegi izerditsuari herabetasun bozkariotsua zerion, mazela latzen gogortasunaren leungarri.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 381. orr.

Amorruaren leungarri, protesta bat egiten saiatu zen: enbaxadatik ekarri dizkidatela ziurtatu didate.  Jon Alonso   «Erretzaileen eremua», 2006 - 61. orr.

3 (zuzenbidean)

Horrek «zinkunstantzia leungarri garrantzitsuak» ikusi eta 27.000 eta 14.400 euroko isunak galdegin zituen.  Berria - Mundua   2004-12-22

Akusatuaren adimen urritasuna argudiatuz leungarri gisa.  Berria - Euskal Herria   2004-01-17

• 4 iz leuntzen duen gauza. ik leuntzaile.

Ama ardoa erretiratzen hasten zenean, aitak, gaztari bultzatu beharraren aitzakiaz, azkeneko tragoa eskatzen zion, leungarri eta guzti, tragotxoa eskatzen baitzuen beti.  Anjel Lertxundi   «Zorion perfektua», 2002 - 67. orr.

Leungarri eta goitizenik gabe aipatzen zuen gaitza, astrozitoma gaizto bat nuen.  Imanol Zurutuza   «Errautsera arteko sugarra», 2002 - 188. orr.

Ziurtzat jo dezakegu kasu horietan ere, heriotza zentzumen guztietatik sartzen denean ere, urruntzaile bat dagoela, leungarri bat: ideologia.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 112. orr.

Baina hori leungarria besterik ez zen, eta kalteak bere hartan irauten zuen.     «Legeen espirituaz II» - Montesquieu, 1999 - 323. orr.

Apenas erabiltzen duen modalizaziorik: komeniko litzateke, beharko genuke eta antzeko leungarririk.  Patxi Altuna   «Gogojardunak» - Inazio Loiolakoa, 2004 - 13. orr.

Galeperra ahoan txiki-txiki egin eta gero, inolako leungarririk espero ez duen ehiza-txakurraren moduan.Horrelako idazleak [...] azalera ekartzen du mundu honetako gure izanaldi hainbatetan mingots eta gogaikarrian nonahi aurkitzen diren izaera hotz, arrunt eta xehen hondoa; zizel gupidagabea bere indar guztiarekin erabiliz, batere estalgarri edo leungarririk gabe erakusten ditu mundu guztiaren begien aurrean.  Anjel Lertxundi   «Argizariaren egunak», 1998 - 101. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus