Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

markes (orobat markis g.er.) 1 iz aitonen semeen artean, dukearen eta kondearen arteko maila.

Tour-Samuel-eko markes zaharra, laurogeita bi urteko agurea.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 163. orr.

Narros jauregiko markes jauna anfitrioi-lanak egiten ari zen mahaiburutik.  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 205. orr.

Eta bereziki **ko jaun markesa, zeinari zor baitiot zurea izateko esperantza.     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 366. orr.

Urbiaingo markes jaunaren eta Urbiaingo apezpikuaren eskutik.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 339. orr.

Satan bera ere ageri da, ipuinik ironikoenean: Sadeko Markesa zigortzen du, haren ametsak eta nahiak benetan gauzatuz.  Markos Zapiain   «Errua eta maitasuna», 2002 - 153. orr.

Liluraturik itzuli zen konde, markes eta gainerako handikien modarekin.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 44. orr.

Zeren markesaren seme denak markesaren tratua merezi baitu.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 180. orr.

Maritxu lehengusinari markesen etxean neskame zegoela gertatutakoak.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 68. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Hire amak kontatu zidaan nola prometatu zion dukeak zuen aitari ezen markes titulua emanen ziola eta Urbiaingo herria markeserri izendatuko zuela.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 616. orr.

Hantxe egon ziren, era berean, Valdespina markes-jenerala, Lizarraga, Iparragirre, Egaña eta Berriz jeneralak; baita beste militar buru goren mordo bat.  Txillardegi   «Putzu», 1999 - 277. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus