Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

naro (orobat naharo g.er.) 1 izond ugaria, joria. ik oparo.

Ez zegoen beste biderik -esan nion, esku bat bere ilaje naro eta nahasian sartu eta burua nire kontra pitin bat estutuz.  Joxean Agirre   «Romain zen bere izena», 2003 - 62. orr.

Arraposturik ezean suertatu da zure burutxoa nire hitz jario naroaren ondorioz?  Jon Arretxe   «Ostiralak», 2000 - 19. orr.

Gazteak, egun horretan beste otamen naroagorik izango ez duela aurreikusten duenaren espresio bildua dauka.  Jon Alonso   «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 85. orr.

Odol zorrotada naroa isuriko da itsastxakurraren bihotzetik.  Joseba Sarrionandia   «Lagun izoztua», 2001 - 361. orr.

Zingira kiratsuak larre naro bilakaturik.  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 220. orr.

Erdian, urrezko sutontzi bati dirdai naroa zerion.  Juan Garzia   «Bizi alegiazkoak» - Marcel Schwob, 2002 - 72. orr.

2 irud/hed

Aitatxi Migelek mihi naroa zuen gertakarien segida hari batean lotzeko, eta xuhurra, berriz, bere bihotz barnea agertzeko.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 55. orr.

Neguko dirdai errauts-koloreak eta espaloietako ezki biluziek areagotu egiten zuten inoiz luxu handikoa izandako barridearen, ez dut esango hondamendia, baina bai halako abaildura naroa.  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 6. orr.

3 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa, elkarketak izenondo balioa duela)

Eta Claude [...] bi andreak hain sasoiko, hain behar den bezala, hain bular naro ikusita, amorruz bete, eta, gerrikoa estuturik, honela esan zuen marmarka, haserrea ahotsean: [...].  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 414. orr.

4 (-en atzizkiaren eskuinean, izen gisa)

Ipurdi polita nabarmendu dio jarrera horrek, eta bazekien besoez eta buruez babesten zebilen bularren naroaz.  Urtzi Urrutikoeetxea   «Auzoak», 2005 - 13. orr.

5 (adizlagun gisa)

Behin ere ez dut ezagutu une horietan horren samur ematen den gizonik, barren-barrenekoa hain naro eta garden eskaintzen duenik... geroago, noski, dena itzaltzeko ahaztura amaigabe, ia bihozgabe batean.  Eduardo Matauko   «Emakume ezezagun baten gutuna» - Stefan Zweig, 2005 - 53. orr.

Gero, etxeratzean, amari eta aitari kontatu nien Hondarribian ikusia, naro eta xehero.  Joan Mari Irigoien   «Ipuin batean bezala», 2002 - 133. orr.

Madalena busti, intxaur-gaztaina gutxi; Madalena klaro, gaztaina gero, edo gaztaina naro.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 290. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus