Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

orrolari (8 agerraldi, 7 liburu eta artikulu 1ean) izond orroka aritzen dena. ik orrokari.

Eseriak ziren jada beren eserlekuetan umeteria orrolari harekin bat eginik.  Oskar Arana   «Brooklyngo erokeriak» - Paul Auster, 2006 - 100. orr.

Bertako buruzagiak harrapakina sarraskitzen duen lehoi orrolaria bezalakoak dira: jendea irensten dute, altxorrak eta ondasunak lapurtzen, alargunak ugaltzen hirian.  Elizen arteko biblia   Ez 22,25

Beste aldean bi mendi daude, eta horietako batean leize bat, non bizi baita Eszila, munstro gaiztoa eta orrolaria, hamabi oin oker eta sei lepo luze dituena.  Juan Kruz Igerabide   «Ulises» - Homero, 2000 - 82. orr.

Bere iparraren xerka, harkaitz eta harritzen artean, bide-ertzeko errekasto orrolariaren, lasto luzeen eta arekako motore-olioz osatutako aintziren artean.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 475. orr.

Leiho burdin-sareztatu batetik labe orrolari batean botilak egiten ari zen gizon bati begira.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 317. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus