Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
pipertupipertsu (orobat pipartsu g.er.) 1 izond piper asko duena, bizia.
Batzuetan pipertsuegi beharbada, baina, eskatuz gero, bizigarri gabeko jatekoa ere emango dizue. Gotzon Garate «India harrigarria», 2001 - 30. orr.
2 irud/hed
Arreta guztia neureganatzen dut festetan eta hain pipertsua izateko soluzioaren errezeta eskatzen didate lagunek. Iñaki Mendiguren «Harry Potter eta sekretuen ganbera» - J.K. Rowling, 2001 - 110. orr.
Ez zen jende bereziki pipertsua ere; berarekin hitz egitea gogoko zuen jendea baino ez zen. Mirentxu Larrañaga «Hona hemen gu biok» - Dorothy Parker, 2006 - 140. orr.
Anekdota dibertigarriak kontatu zituen, kabaretetako nesken gertaera pipertsuak. Ramon Saizarbitoria «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 233. orr.
