Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
uhandreuhanditu, uhandi(tu), uhanditzen (orobat uranditu) 1 da/du ad urez hanpatu.
Motorrak zuhaitz bat jo, bera malkarrean behera ibaira erori, eta, adar bati heldu izan ez balio, urak eramango zuela, uhanditua baitzetorren ibaia. Juan Kruz Igerabide «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 204. orr.
Hurrengo goizean, su-hiltzaileek atera zuten motorra ibaitik; uhanditurik zetorren ibaia, azken euriteak zirela eta. Juan Kruz Igerabide «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 228. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Bere altzora zoritxartutako gaixoak arrantzatu nahi zituen Heriok, urandituen pisupean oihalaren josturak betiko itxiz. Pako Aristi «Urregilearen orduak», 1998 - 24. orr.
