Ez nizun inoiz sumatu pintura

beharrik; ez nizun, bada ezarri;

egotzi bainizun noski itxura

lar fina poetek hartzeko neurri;

 

hala nintzen zure berrikariz lo,

zeuk hor iraunki garbi zelakoan

agertuko zein motz diren oraingo

lumok zu, goren gailen, gorestean.

 

Isiltasun hau hobentzat didazu;

loriatzat nik mutu egotea:

hitzik eza eder-kalte ez duzu;

bestek zuri zer?: bizitzat lurpea.

 

Zure begiño bat da biziago

bi poeton asma ahalak baino.