Sortzez finenek zor dute hazkuntza,

Ederren arrosa ez dadin ihar;

gaur gal badeza helduak bizitza,

kimu xamurrak oroit dezan bihar.

Zuk, baina, begi argioz zuhaur huts,

zeu zaren sugaiaz dirazekazu,

Oparo bihurtuz Gosete biluz;

zeure buruak etsai latz zaitu zu.

Zu, mundu honen edergailu panpox,

Udaberriren albistari bakar,

zergatik zeure pipilean ehortz,

xekenki gordez zarena galtzear:

urrikal munduaz, gosezto zuntzun,

hilobiak oro jan ez diezazun.