Zu hain gaiztua onbide dut orain:

gogoan ukanik orduko minak,

damu-estira dut hutsaren ordain;

altzairu nituzke, bestela, zainak.

 

Ezen ene gaizteak jo bazaitu

zureak ni bezala, infernua

badazaguzu; ez baitut nik tratu

latz hura ukaiteko atzendua.

 

Gure gau samintsu haren gomutaz,

ainu oroit min benaren zorrotza,

hala laster zutaz, nola zu nitaz,

kupituz ematzeko zauri latza!

 

Zure gaitz hark gaur kitoz kito sari:

ene honez zurea, zureaz ni.