Maitasun jainkoñoak lotan behin

alboan utzi baitzuen zuzia,

hainbat ninfa kastitate-zinegin

oinpuntetan hara. Alta, guztia

 

eder zenak, hainbeste bihotz lerden

piztu dituen su bizia hartu,

eta hor du irrika beroaren

osteburu loa armagabetu.

 

Zuzia hango putzu hotz batean

iraungi, eta beroz han dirau su,

bainu bihurturik, sendabidean

erientzat. Nik, baina, hain katetsu

 

maitearen, hau dakit osabidez:

suz ura bero, sua ez hotz urez.