segurik

Morfologia aldetik lokailu hau, aitzinean ikusi ditugunekin gertatzen den gisan, nahiko gardena da: “segur” hitzak partitiboaren -ik marka hartu du. Esan dezagun, dena den, hitz honek bere aditzondo balioa mantentzen duela, nahiz lokailu moduan ere erabiltzen dugun. Izenondoa ere izan daiteke, jakina: “Ez da gauza segurik”. Ikus ditzagun adibide hauek:

• sainduek gozatzen dute pozik eta segurik.
• zuk dena dakizu segurik, nik baino aise zuzenago.

Bi adibide horietan aditzondo arrunta da, ikusten ahal denez. Hurrengo adibideetan, ordea, hobeki ikusten da emendiozko lokailu balioa:

• Anttonek, segurik, ez du deus ere jakin nahi kontu horretaz.
• hamar lagun segurik etorriko dira gaurko aurkezpenera.
• Mikelek, segurik, ez du holakorik egin.

Ikus hemen zenbait adibide klasiko:

• Ai gizona, bekhatuan zaudena, orhoit bekizu oren bakhar bat segurik ez duzula. (Liburu ederra, Duvoisin)
• Hatsik ere ez nuen gehiago, izerdi uretan, ene soineko botoinen erdiak segurik saltoka joanak. (Supazter xokoan, Barbier)
• Nolazpeit beti pilota partida handi bat segurik egin zen. (Mintzaira, aurpegia, gizon, Hiriart-Urruty, Jean)
• Alabainan, orduan irri egin araztea zen pertsulari baten eginkizuna, aunitzen ustez segurik. (Odolaren mintzoa, Xalbador)
• Bertzalde, norbait“ da apeza *Euskal-Herrian segurik, eta norbaiten etsenpluak izanen du beti jarraikitzaile gehiago, ez deus batenak baino. (Odolaren mintzoa, Xalbador)

Eta hemen egungoak:

• Nik segurik ez dut holako galderik sekulan egiten. (Bihotzeko mina, Dirassar)
• Baina polliki-polliki, adimendu zorrotzagoa etorri zitzaidanean, ohartu nintzen anaia ere ez zela perfektua eta batzuetan segurik, haren balentriak ez zirela astakeria trauskil batzuk baizik. (Anaiaren azken hitza, Landart, D.)
• Beraz zertako bakarrik zenbaitena eta ez nornahirena? Alta Eliza katolikoak bi aldiz segurik, 1866an eta 1917an ofizialki hilekilako harremanak kondenatu ditu. (Oilaindoiko ermita, M. Oronoz)
• Joanesek Alemaniako kontzentrazio kanpamenduan ezagutu zuen memento hoberena, hala erraiten ahal bada segurik, 1944ko otsailean iragan zuen. (Ambrosio, Bidegain, E.)
• Beste bi segurik aipatuak izanak ziren Baionarako: Gardet, Parisen, Ste Clotideko erretora, gorago aipatu bezala, eta Lavigerie kardenalearen idazkaria. (Janpierre Arbelbide, Arbelbide, J.P.)