Glass Drawing 2021.Luzern
Instalazioa
- Izenburua: Glass Drawing 2021.Luzern
- Artea eta Proiektua: Juan Carlos Olabe y Xabier Basogain - JC&X
- Kolaboratzaileak: Ruper Delgado, Zuriñe Gómez de Balugera, Montse López de Arkaute, Iñaki Ochoa de Eribe eta Jose Miguel Gil-García
- Teknika: Binilo zeharrargia beira gaineano
- Tamainia: 240 cm x 210 cm
- Data: 2021eko iraila
- Tokia: Leihatea – Iparraldeko sarrera (bizikletak)
Glass Drawing 2021. Luzern beirate bat da eta bertan hiru paradigma artistiko esperimentatzen ditugu. Lehenengoak ikusleari esperientzia bisual berria eskaintzen dio, zeinetan saturazio eta kolore garbitasun handiko koloreak normalean naturan eta eguneroko bizitzan ez daudela hautematen den. Diamantea mineral arraroa den bezala, ia ezpurutasunik gabeko karbono egitura duelako, beirate honek fotoi multzo batek sortutako esperientzia bisuala eskaintzen du, guztiak kolore berekoak (energia berekoak) . Kolore garbitasun hori lortzeko bi zeregin behar dira. Lehenengoa, beirateak itsatsitako iturrietatik argiaren islak sortutako ezpurutasun guztiak ezabatzea da. Bigarrena kolorea sortzea da beirateak modu ez linealean igarotzen dituen argi iturri baten bidez.
Bigarren paradigma artistikoa bi mailetako artelan bat baloratzea da, tokikoa eta globala. Poema bat irakurtzen dugunean gure arreta transmititzen dituen sentimenduetan jartzen da baina gutxitan estimatzen dugu letren edertasun geometrikoa. Kaligrafia hizki egitura honen inguruko estimua da. Maila lokalean, edo mikroan, dagoen beirate honetan kolore kontrasteen eta forma geometriko primitiboen esperientziak daude (triangeluak, erronboak, hexagonoak, kuboak ...). Maila globalean, edo makroan, egituren esperientziak daude (zutabeak, sabaiak, bankuak, zoruak, pergolak, sarrera, irteera, tunelak, espazio hutsak, ...) eta haien arteko erlazio kromatikoa eta geometrikoa. Lanaren egiturazko elementuak identifikatzen dituzten kolore ereduak ikusten dira. Makro ikuspegian, ikusleak triangelu multzoak modu automatikoan eta saihestezinean bateratzen ditu. Esperientzia hauek bertako esperientzia primitiboekiko guztiz bestelakoak dira.
Hirugarren paradigmak munduaren esentzia diferentzial eta integralarekin esperimentatzen du. Diskrezionalizazio prozesuan, pergola bezalako egitura elementu triangeluar primitiboetan deskonposatzen da. Integrazio prozesuan elementu primitiboen multzo diskretu bat konbinatzen da goi mailako egitura eratzeko. Esperientzia artistiko honek inoiz ahaztuko ez duten oinarrizko ideia helarazten dio ikusleari: dena zati zati bat da, eta zati multzo batek osotasun bat osatzen du.
