Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
deskontsolatudeskontsolamendu (orobat deskonsolamendu g.er.) iz nahigabea, atsekabea.
Amona deskontsolamendutik erabateko duintasunera pasa da esaldi gutxi batzuetan. Harkaitz Cano «Neguko zirkua», 2005 - 149. orr.
Neure etsimenduan eta neure deskonsolamenduan, ama besarkatzeko gogoa etorri zitzaidan. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 375. orr.
-Utzidazu neure deskontsolamenduarekin kontsola zaitzadan! -esan zuen, kandelaren garra babestuz eskuekin. Juan Garzia «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 126. orr.
