Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

hedatzaile (orobat hedatzale g.er.) 1 izond hedatzen duena.

Helenismo hedatzailearen erronka gehiegizkoa gertatu zen zeltentzat.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 424. orr.

Azken batean, zelan operatzen du zientzian indukzio hedatzaileak?  Askoren artean   «Filosofiako gida», 2004 - 160. orr.

Matematikatik osorik bakartzen da, inolaz ere ez ditu eskaintzen gainera honek bezain ikuskera hedatzaileak.  Ibon Uribarri   «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 302. orr.

Auzitegirat deituak ziren zortzi presuna, girixtinoak, beren fedearen hedatzale izan zirelakotz.  Herria   2001-09-27

2 (izen gisa)

Bien bitartean, liburu honen kontua zipitzik inporta ez zaien bitartekariek: argitaleetxeek, hedatzaileek, liburudendek, eta antzekoek, ale bakoitzeko beren diru puska aterako dizute.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 20. orr.

Ipar Euskal Herriari dagokionez, filmak bai, baina ekoizleak aurkitzea dela zaila agerian jarri zuten, hedatzaileak aurkitzea beharrezkoa delako, eta horiek Parisen direla, ezin hunkiak.  Berria - Kultura   2004-01-22

3 (hitz elkartuetan)

Beste batzuetan, berriz, [prestsa] gezur hedatzaile huts izan da.  Iñigo Aranbarri   «Hizlandia», 2006 - 106. orr.

Irri hedatzaile, denbora berean antzerkilari, hau dugu Pantzo Hirigaray Irulegi irratiko langile ezaguna.  Herria   2005-11-10

Oraino aipatzen ahal genituzke Dornier eta Messerschmitt aireko motak, denak herio hedatzaile izigarriak.  Angel Aintziburu / Jean Baptiste Etxarren   «Luzaiden gaindi», 2002 - 146. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus