Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

oharkabetu, oharkabe(tu), oharkabetzen da/du ad ohartasuna galdu edo galarazi.

Norbait oharkabetu egingo zen eta aurrekoa jo.  Urtzi Urrutikoeetxea   «Auzoak», 2005 - 86. orr.

Arrieta oharkabetu zen istant batean, bere burua galzorian ikusita, Iturbidek mahairantz jauzi egin zuen, eta errebolberra eskuraturik, tiro egin zion.  Migel Angel Mintegi   «Denak du bere prezioa», 2002 - 274. orr.

Desagertu egiten da lurrera erortzen den guztia: zigarroen paketea, zapatak, poemak, arropak, oharkabetzen naizenean irekitzen den aho baten gainean biziko banintz bezala.  Berria - Kultura   2004-07-03

Inor ez dadila ausart Jainkoaren seme-alabak oharkabetzen aktibismoaren zorabiora eramanez edota multiplizitatean sartuz praktika arrunten zama astunegiaz eta kanpoko egintzez.  Joan Mari Lekuona   «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 89. orr.

Emakumeren bati, oharkabeturik, putzu alboan suila ahazten bazitzaion, Pliushkinek etxera eramaten zuen suila.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 175. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus