Katedra sarrera

La Cátedra UNESCO de Patrimonio Lingüístico Mundial

Imagen

 


La Cátedra UNESCO de Patrimonio Lingüístico Mundial de la Universidad del País Vasco (UPV/EHU) es una Cátedra Unesco especializada en el ámbito de las lenguas minorizadas, que está integrada en la red UNITWIN. La Cátedra tiene en el punto de mira la riqueza cultural y lingüística, y se centra especialmente en las lenguas vulnerables y en peligro  de desaparición. Con el fin de contribuir a la salvaguarda del patrimonio lingüístico de la humanidad, estimular la educación plurilingüe de calidad y fomentar las iniciativas que pongan en valor la diversidad lingüística y cultural, la Cátedra lleva a cabo las siguientes acciones:

  • Análisis, descripción y difusión del patrimonio lingüístico propio y ajeno.
  • Difundir el conocimiento de lenguas minoritarias y vulnerables en peligro de extinción y fomentar la formación y la investigación.
  • Investigar las características y valores de una educación plurilingüe centrada especialmente en la lengua minorizada, al tiempo que se dan a conocer las bases para asegurar una formación inclusiva y justa.
  • Fomentar y reforzar la colaboración entre los organismos internacionales que trabajan en torno al patrimonio lingüístico y desarrollar iniciativas conjuntas con estas redes.
  • Impulsar la investigación y las iniciativas formativas para el conocimiento de la lengua y el patrimonio cultural del País Vasco en su diversidad y el fortalecimiento de las gestiones más adecuadas.

Noticias y Eventos

Inuiteraren estandarizazioa eztabaida gai

Fecha de primera publicación: 23/05/2016

Maiatzaren hasieran argitaratutako artikulu hau asko zabaldu da sare sozialetan eta guk ere hemen partekatu nahi dugu, galtzen ari diren hizkuntza askoek bizi duten egoera bat agerian jartzen duelako. Egoera hori askotan bidegurutze bat bezala planteatzen da: hizkuntzaren dialektoak estandarizatu, kasu honetan Kanadako inuit hizkuntzen dialektoak, ala ez.

Artikulua, otsailean Iqaluit-en (Nunavut lurraldearen hiriburua) ospatu zen batzar batean gertatukoa aipatzen hasten da, estandarizazioaren arabera aurreikusten diren zailtasunen adierazgarri izan daitekeelako. Idazkera bateratzeko beharra planteatu zenean, bertan zeuden 44 itzultzaileek baietz erantzun zuten, 39k ezetz eta gainontzeko 11k ez zuten ezer erantzun.

Inuit hizkuntzak eskimo-aleutiar familiakoak dira eta Artikoko lurralde zabaletan sakabanaturik daude, Errusiatik, Alaska, Kanada eta Groenlandiaraino. Imajinatu dezakegunez, dialekto asko existitzen dira lurralde guzti horietan. Errusian, Alaskan eta baita ere Kanadan hizkuntza hauek gazteen artean egin duten atzerakada nabarmena da, ez ordea Groenlandian, han nahiko indartsuak dira oraindik eta horregatik inuit kanadar askoek bertan egindakoa eredugarri izan daitekeela uste dute.

Gaur egun Kanadan bi motatako idazkera dute: alde batetik misiolari anglikanoak garatu zuten sistema silabikoa, eta bestetik, latindar alfabetoa erabiltzen duena. Belaunaldi berriek batez ere azken sistema honen alde egiten ari dira, adinekoek alderantziz, ez dute ulertzen alfabeto latindarra eta sistema silabikoari ohituta daude. Groenlandian adibidez, ez zuten sistema silabikoa aplikatu eta horregatik errazago integratu zuten euren jatorrizko hizkuntzak hezkuntzan. Gainera oraindik hizkuntza estandar bat ez izateak, zaila egiten du sortzen diren materialak partekatzea eta zabaltzea, hau da, eskola edo herri bakoitzak bereak sortu behar ditu eta hori izugarrizko oztopoa da hezkuntza jatorrizko hizkuntzan sendotzeko.

Zaharrekiko errespetua funtsezko kontua izanik inuit herriarentzat, sistemaren bateratzea ez da kontu erraza izango, eta artikuluaren azken lerroetan esaten den moduan, bidegurutzetik hartuko duten norabidea, hau da,  sistema estandarizatu bat landu umeen alfabetatzea bultzatzeko edo zaharren borondatea errespetatu, Nunavut lurraldeko biztanleek eurek erabaki beharko dute. Artikulu osoa irakurri (ingelesez)

Babesleak

Patrocinador

Imagen

Garabide banner

Soziolinguistika klusterra

inf_tweets

Facebook