1- Izaki begetalen dibertsitatea ezagutu, bai eta sendabelarren efektu onuragarriak, hauek kudeaketzeko modurik hoberena eta bere erabilera txarrak sorterazitako arriskuak ere.

2- Landare baskularren egitura morfologikoa interpretatu eta, bereziki, sendabelarrena eta beren organo erabilienena.

3-Datu morfologikoak osasun-helburuz erabilitako landareen biologia eta ekologiarekin erlazionatu eta landare hauek testuinguru sistematiko koherente batetan kokatu.

4- Landare baskularren egitura mikroskopikoa identifikatu eta sendabelarren laginak mikroskopioaren azpian aztertu.

5- Farmazian interesa duten landare-espezieak aztertu eta interes farmakologikoko produktu naturalak ekoizteko duten potentzialtasuna analizatu, bai era naturalean bai bioteknologiaren bidez.

2. Laborategiko praktikak (bi orduko sei saio)

- Herbarioa egitako bildutako landare baskularren identifikazioa, irakasleak gidatuta..

- Ugalketa-organoen ikerketa: loreak, infloreszentziak, fruituak eta haziak.

- Lurrazpiko landare-organoen ikerketa: sustraiak eta lurrazpiko zurtoinak (errizoma, erraboil eta tuberkuluak).

- Aireko landare-organo begetatiboen ikerketa: zurtoinak eta hostoak. Indumentuaren eta beste hainbat kanpo-egituren garrantzia.

- Pteridofitoen ikerketa morfologiko makroskopikoa.

- Denda txikietatik ekarritako edo landan bildutako laginen analisia eta identifikazioa: mihilua, anisa, ezki-loreak, etab.

Eskola magistraletan irakasgaiaren funtsezko edukiak ikasleari jakinaraziko zaizkio. Gai bakoitzaren aurkezpena egitarauarekin eta bere helburu nagusiekin hasiko da. Gai bakoitzaren amaieran kontzeptu nabarmenenen laburpen laburra egingo da eta helburu berriak planteatuko dira, jadanik ikasitako kontzeptuak ikasgai bereko edo beste ikasgaietako kontzeptuekin lotzen saiatzeko. Garatutako kontzeptuak argi eta garbi azaltzen dituzten edo eduki berrietarako sarrera gisa baliagarriak diren adibide ugari jariko dira edukien aurkezpenean zehar.



Campus Birtuala (eGela) eta bestelako online baliabideak erabiliko dira irakaslearen eta ikasleen arteko komunikazio arina lortzeko, bai eta klase teoriko nahiz praktikoetan erabiliko den materiala ikaslearentzat eskuragarri uzteko. Eztabaida-gune gisa erabili ahal izango dira ere, bertan hainbat gai osagarri aurkezteko, materiaren multzoan garrantzitsuak direnak, baina halere klase presentzialetan aurkezteko egokiak ez direnak. 2 ordu erabiliko dira landako lankidetza-jarduera batetarako, ikasgelatik kanpo.



Laborategiko klase praktikoetan ikasleek ordurarte lortutako ezagutza aplikatzen dute. Laborategian bi orduko sei saio eta landan 3 orduko saio bat egingo dira,hainbat sendabelarren ekologia “in situ” behatzeko eta landare-laginen bilketan trebetasuna lortzeko.

OHIKO DEIALDIA



Azkeneko nota hurrengo atalez osatzen da:

%60: Azken azterketa teorikoa, galdera laburrekiko idatzitako azterketa

%25: Interes sendagarriko landareen herbario personala

%10: Praktiketan ikusitako egiturei buruzko txostena

%5: Jarduera desberdinetan ikaleak izan duen parte-hartze eta konpromezu maila



Herbariorako eta praktika-txostenarako ebaluazio irizpideak zehatz azalduko dira ikasturtearen hasieran.



Zeharkako konpetentzien garapena ikasturte guztian zehar sustatuko da eta egindako lanen eta jarduera desberdinetan izan duten parte-hartze aktiboaren bitartez ebaluatuko da, adibidez praktiketan eta jarduera birtualetan. Irakaskuntza-aktibitate guztietan ikasleek izan duten parte-hartze aktiboa, ekimena eta ustiapen-gradua positiboki balioetsiko dira azkeneko kalifikazioan (%5).



IRAKASGAIAREN EBALUAZIOAREN GAINEKO ARGIBIDEAK:



Etengabeko ebaluazioaren kasuan, deialdiari uko egin nahi dioten ikasleek kasuan kasuko irakasgaiaren irakaskuntza aldia bukatu baino hilabete bat lehenago dute eskaria egiteko azken epea. Eskari hori idatziz aurkeztu beharko zaio irakasgaiaren ardura duen irakasleari.



UPV/EHU-ko araudiak azkeneko ebaluazioa eta ebaluazio jarraitua (edo mistoa ebaluazio jarraituaren % 30etako minimoarekin) begiesten ditu matrikulatutako ikasleen multzorako graduen irakasgaietan ezarri behar diren bi ebaluazio-tipo posibleak bezala.



Ikasleek beti izango dute azkeneko ebaluazio sistemaren bitartez ebaluatuak izateko eskubidea, bai etengabeko ebaluazioan parte hartu badute, bai eta parte hartu ez badute ere. Eskubide horretaz baliatzeko, ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat aurkeztu beharko dio irakasgaiaren ardura duen irakasleari, lauhilekoaren hasieratik 9 asteko epean.



Azkeneko ebaluazioan azterketa teorikoaren eta praktiko baten (herbario pertsonal eta ale-identifikazio) bidez epaituko da irakasgaiaren konpetentzien eskuratzea. Praktikak inoiz egin ez dituzten ikasleek (edo praktiken % 50a baino gutxiago osatu dutenek) landare-espezieak identifikatzeko proba praktikoa egin beharko dute idatzitako azterketaren egunean. Izatekotan ebaluazioko eta uko egiteko irizpideak Graduko Titulazio Ofizialetako Ikasleen Ebaluaziorako Arautegian begietsitakoarekin bat ekorriko dira beti (EHAA 50. zk., 2017ko martxoaren 13a).



Hain zuzen ere, azkeneko ebaluazioa ondoko probatan oinarrituko da:



- Idatzitako proba teoriko indibiduala, galdera laburrekin (%60)

- Interes sendagarriko landareen herbario pertsonala (25%)

- Hainbat landare espezie identifikatu eta deskribatzeko proba praktikoa, azterketa teorikoaren egun berean (%15)

Aizpuru, I., C. Aseginolaza, P. M. Uribe-Echebarría, P. Urrutia & I. Zorrakin 2000. Claves ilustradas de la flora del País Vasco y territorios limítrofes. Servicio Central de Publicaciones del Gobierno Vasco. (Irakasleak emanda)

Oinarrizko bibliografia

Barnes J, LA Anderson & JD Philipson 2005. Plantas medicinales. 568 pp. Pharma Ed.

Bisset NG (Ed.) 1994. Herbal drugs and phytopharmaceuticals. 566 pp. CRC Press.

Caballero J L, V Valpuesta & J Muñoz 2001.Introducción a la Biotecnología Vegetal. Publ. Obra Social y cultural Cajastur, Córdoba.

Gamborg OL & G Phillips (Ed.) 1995. Plant cell tissue and organ culture. Fundamental methods. Springer.

Izco J et al. 2004 . Botánica (2ª edición). Mc Graw-Hill . Interamericana. Madrid.

Lewis WH & MPF Elvin-Lewis 2003. Medical botany. 812 pp. Wiley (2ª ed.).

Loidi J, I Biurrun, JA Campos, I García-Mijangos & M Herrera (2011). La vegetación de la Comunidad Autónoma del País Vasco. Leyenda del mapa de series de vegetación a escala 1:50.000. Universidad del País Vasco, UPV/EHU.

Mulet L 1991. Estudio etnobotánico de la Provincia de Castellón. 596 pp. Diputación de Castellón.

Schultes RE & S von Reis 1995. Ethnobotany. Evolution of a discipline. 414 pp. Dioscorides Press.

Simpson M G 2010. Plant Systematics. Ed. Elsevier. San Diego, California.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Blumenthal M (Ed.) 1998. The complete German Commission E Monographs. Therapeutic Guide to Herbal Medicines. 685 pp. American Botanical Council.
Buchanam BB & J Gruisem (Eds.) 2005. Biochemistry and molecular biology of plants. American Society of Plants Physiologist. Rockville, Maryland. EEUU.
Buckingham J (Ed.) 1994. Dictionary of natural products (7 vols. + 1 suplem.). Chapman & Hall.
Deutschmann F, B Hohmann, E Sprecher & E Stahl 1992. Drogenanalyse I: Morphologie und Anatomie. 449 pp. Gustav Fischer.Harborne & Baxter 1993. Phytochemical dictionary. Taylor & Francis.
Benítez Burraco A 2005. Avances recientes en Biotecnología Vegetal e Ingeniería genetica de Plantas. Ed. Reverte. Barcelona.
Hegnauer 1962-92. Chemotaxonomie der Pflanzen (10 vols.). Birkhäuser.
ILDIS & CHCD 1994. Phytochemical dictionary of the leguminosae (2 vols.). Chapman & Hall.
Davies PJ 2004. Plant Hormones. Biosynthesis, signal transduction, action. Kluwer Academic Pub. Cordrecht, Netherlands.
Mulet L 1997. Flora tóxica de la Comunidad Valenciana. 630 pp. Diputación de Castellón.
Nigg & Seigler 1992. Phytochemical resources for medicine and agriculture. Plenum Press.
Richardson & al. 1992. Dictionary of substances and their effects. Royal Society of Chemistry.
Schulz V, R Hänsel & VE Tyler 2001. Rational phytotherapy. 383 pp. Springer (4ª ed.)
Seigler DS. 1998. Plant secondary metabolism. Kluwer Academic Publishers. Norwell. USA.