1. Edozein enpresa, erakunde publiko edo gobernuz kanpoko erakundearen komunikazioaren zuzendaritzan eta harreman publikoetan erabilitako komunikazio teknikak identifikatzea eta menperatzea.

2. Benetako erakunde batentzat harreman publikoko komunikazio estrategia original bat garatzea.

3 Idatzizko eta ikus-entzunezko komunikazio teknikak diseinatu harreman publikoko komunikazio zuzendaritza estrategien arloan.

4. Idatzizko eta ikus-entzunezko komunikazio teknikak diseinatu eta erabili: publicity-a, Internet (web, blog-ak, sare sozialak…), HHPP publizitatea, eta ekitaldiak harreman publikoko komunikazio zuzendaritza estrategien arloan.

5 Krisi egoerak aztertu eta krisi egoerako komunikazio planak garatzea.

1.Gaia: Idatzizko, ahozko eta ikus-entzunezko komunikazioa

1.1 Aspektu orokorrak

1.2. Idatzizko komunikazioaren teknika nagusiak

1.3. Ikus-entzunezko komunikazioaren teknika nagusiak

2. Gaia: Internet Harreman Publikoetan

2.1 Internet Harreman Publikoetan

2.2. Abantailak eta mugak

2.3. Interneten erabilera komunikazio zuzendaritzan

2.4. Pribatutasuna sarean

2.5. Ondorioak

3. Gaia: Publizitatea Harreman Publikoetan

3.1. Definizioak eta erabilera

3.2. Publizitate motak Harreman Publikoetan

3.3. Harreman Publikoetako publizitatearen helburuak

3.4. Erabilera gehieneko uneak

3.5. Harreman Publikoetako publizitatearen euskarriak

3.6. Harreman Publikoetako publizitatearen ezaugarriak

3.7. Harreman Publikoetako publizitatearen eragikortasuna eta indarra

3.8. Etorkizuna

4. Gaia: Ekintza Bereziak Harreman Publikoetan

4.1. Definizioa

4.2. Helburuak

4.3. Motak

4.4. Erabilera

2. Zatia: Harreman Publikoko publiko garrantzitsuenak

5. Gaia: Hedabideak

5.1. Hedabide kontrolatu eta ez kontrolatuak

5.2. Gaurko joerak

5.3. Hedabideen garrantzia

5.4. Hedabideen harremanak Harremanen Publikoetako sail eta agentziekin

5.5. Publicity

5.6. Hedabideekin harremanetarako eskema

6. Gaia: Barne komunikazioa

6.1. Barne komunikazioaren garrantzia

6.2. Barne komunikazioaren joerak

6.3. Barne komunikazioaren motak

6.4. Barne egoera

6.5. Barne publikoekin komunikaziorako eskema

7. Gaia: Komunitatea

7.1. Komunitate kontzeptua

7.2. Komunitatearekin harremanen bilakaera

7.3. Giza Erantzukizun korporatiboa

7.4. Komunitatearekin komunikaziorako eskema

7.5. Krisi egoeren planifikazioa

8. Gaia: Kontsumitzaileak

8.1. Kontsumerismoa

8.2. Filosofia

8.3. Kontsumitzaileekin komunikaziorako eskema

8.4. Marketinaren komunikazio integratua

9. Gaia: Erakunde Publikoak

9.1. Gobernuarekin harremanak

9.2. “Lobby”-ak eta “think tank”-ak

9.3. Gobernuarekin komunikaziorako eskema

9.4. HHPP erakunde publikoetan

10. Gaia: Gobernuz kanpoko erakundeak

10.1. Ikuspegia

10.2. Publikoak

10.3. Erabilera

10.4. Helburua

10.5. Arazoak

10.6. Ohiko teknikak

10.7. Teknika espezifikoak





PROGRAMA PRAKTIKOA



Gaurkotasun kasu desberdinen analisia eta HARREMAN PUBLIKOEN benetako komunikazio planari aplikatutako praktiken garapena.

Ikasgai honek hainbat irakaskuntza-ikasketa metodo erabiltzen ditu dagozkion gaitasunen garapena bermatzeko. Horrela, Harreman Publikoetako tekniken, eredu eta oinarrizko kontzeptuen azalpen magistralarekin batera, ikasleek horiei buruzko eztabaidetan eta azalpenetan aktiboki parte hartzea sustatuko da.

Praktika-saioetan ariketa indibidual zein taldekoak bideratuko dira, eta, gaiari dagokionean eta irakasleak hala deritzonean, baita ahozko aurkezpenak ere.

EBALUAZIO JARRAITUA:

Irakasgai honetan ebaluazio jarraia lehenesten da, eskola teorikoetan parte hartzen duten eta praktiketako lanak ikasturtean zehar eskatuko diren forma eta epeetan aurkezten dituzten ikasleentzat. Ebaluazio-sistema hau modu presentzialean nahiz ez-presentzialean aplikatuko da, egoerak hala eskatzen badueta hauek izango dira irizpide nagusiak:

1.Alde teorikoa: galdetegi idatzia (%40).

2.Alde praktikoa: hainbat lan ikasturtean zehar (%60).



Irakasleak ikaslearen gidan zehaztuko du zein material, tresna eta baliabide —teknologikoak edo bestelakoak— onartuko diren ebaluazio probetan.

Irakaslearekin izango diren saioetara etortzea derrigorrezkoa izango da. aio praktikoetara etortzea derrigorrezkoa da. Gutxienez, praktiken %80an parte hartu behar du ikasleak, ebaluaketa jarraituan onartua izateko. Praktikak behar bezala betetzen ez baditu, ikasleak ezin izango du proba teorikoa egin.

Proba teorikoa suspendituz gero, ikasgai osoa suspenditu egiten da.

Azken nota emateko, ezinbestekoa izango da bai alderdi teorikoa eta bai praktikoa, biak gakindituak izatea.

EBALUAZIO JARRAITUARI UKO EGITEA:

Ikasleen ebaluaziorako araudian jasotzen denaren arabera, ikasleak uko egin ahal izango dio ebaluazio jarraituari eta ebaluazioa azken probaren bitartez egiteko eskatu. Horretarako, eskaera idatziz helarazi behar dio irakasle arduradunari lauhilekoaren lehen bederatzi asteen barruan.

AZKEN PROBA:

Azken probaren bitarteko ebaluazio sistemak zati teorikoa (%40) eta zati praktikoa (%60) izango du. Proba teorikoa suspendituz gero, ikasgai osoa gainditu gabe geratzen da.

Irakasleak ikaslearen gidan zehaztuko du zein material, tresna eta baliabide —teknologikoak edo bestelakoak— onartuko diren ebaluazio probetan.

OHIKO DEIALDIARI UKO EGITEA:

Ikasleak uko egin diezaioke ebaluazioaren ohiko deialdiari. Horretarako, ebaluazio jarraituaren kasuan, eskaera idatziz helarazi behar dio irakasle arduradunari lauhilekoa amaitu baino hilabete bat lehenago. Kalifikazioa Ez Aurkeztua izango da.

Azken probaren bitarteko ohiko ebaluazioaren kasuan, ebaluazio deialdiari uko egiteko nahikoa izango da probara ez aurkeztea. Kasu horretan, kalifikazioa Ez Aurkeztua izango da.

Irakasleak Egela plataforman argitaratzen dituen materialak derrigorrez landu beharko ditu ikasleak.

Oinarrizko bibliografia

OINARRIZKO BIBLIOGRAFIA

Aced, Cristina. Relaciones Públicas 2.0. Cómo gestionar la comunicación corporativa en el entorno digital, Barcelona:UOC, 2013.

Araque Padilla, Rafael A., y Mª José Montero Simó. La responsabilidad social de la empresa a debate, Barcelona: Icaria, 2006.

Bernays, Edward. Cristalizando la opinión pública, Barcelona. Gestión 2000, 1998.

-Propaganda, Barcelona: Melusina, 2008.

Breakenridge, Deirdre. PR 2.0. New Media, New Tools, New Audiences. Upper Saddle River, NJ: Pearson,2008.

- Social Media and Public Relations, Upper Saddle River, NJ: Pearson, 2012.

Castillo Esparcia, Antonio. "Relaciones Públicas en las organizaciones no gubernamentales", Sphera Publica, nº 7. 2007, pp. 93-210.

Chomsky, Noam, y Edward S. Herman. Los guardianes de la libertad: propaganda, desinformación y consenso en los medios de comunicación de masas, Barcelona: Crítica, 2000.

Coombs, W. T./Sherry J. Holladay. The Handbook of Crisis communication. Oxford: Wiley-Blackwell. 2010.

Francés Juan. ¡ Que vienen los lobbies! . Barcelona:Ediciones Destino, 2013.

Grunig, J.E./ Todd Hunt. Dirección de Relaciones Públicas, Barcelona: Ediciones Gestión 2000, 2003.

Harfoush, Rahaf. Yes We Did: como construimos la marca Obama a traves de las redes sociales, Barcelona: Gestión 2000, 2010.

Hernandez Zubizarreta, Juan y Ramiro, Pedro. El negocio de la responsabilidad. Barcelona: Icaria/ Antrazyt, 2009.

L’Etang, Jacquie. Relaciones públicas. Conceptos, práctica y crítica,Barcelona: VocPress, 2009

Mazzoleni, Gianpietro. La Comunicación Política. Madrid: Alianza editorial, 2010.

Meerman Scout, David. The New Rules of Marketing and PR: How to Use News Releases, Blogs, Podcasting, Viral Marketing and Online Media to Reach Buyers Directly, Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons, 2007.

Palencia–Lefler, Manuel. 90 técnicas de Comunicación y Relaciones Públicas, Barcelona: Profit Editorial, 2011.

Pozas, Santiago V.“El tránsito de la filantropía a la responsabilidad corporativa global:un cambio necesario”,en Arceo,José Luis (ed.),Las Relaciones Públicas en España. Madrid: McGraw Hill,2004, cap.17,pp.227-242.

-"Información en contextos de conflicto bélico", VV.AA., Utopía informativa, Bilbao: Hegoa, 2007, pp. 13-21.

Pozas, Santiago V., y Gotzon Toral. “La gestión de la comunicación institucional entre el 11 y el 14 M”, Zer, nº 17, noviembre 2004, pp. 11-26.

Ramírez, Txema. Gabinetes de comunicación. Barcelona: Bosch, 1995.

-Formación de portavoces. Barcelona: Bosch, 2007.

Rampton, Sheldon y John Stauber. Trust US, We´re Experts. New York: Jeremy P. Tarcher/Putnam, 2001.

- The Best War Ever:Lies, Damned Lies and the Mess in Iraq, London: Jeremy P. Tarcher/Penguin, 2006.

Ries,Al /Laura Ries. La caída de la publicidad y el auge de las RRPP, Madrid: Ediciones Urano, 2003.

Rojas Orduña, Octavio Isaac. Relaciones Públicas: la eficacia de la influencia. Madrid: ESIC, 2005.

- Blogs. Madrid: ESIC, 2005.

Safko,Lon y David K. Brake. The Social Media: Tactics, Tools & Strategies for Business Success, Hoboken,NJ: Wiley, 2009.

Scoble, Robert y Shel Israel. Naked Conversations: How Blogs Are Changing the Way Bussiness Talk with Customers. Hoboken, NJ : John Wiley & Sons Inc., 2006.

Seitel, Frazer P. The Practice of Public Relations, 11ª edic., Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall, 2010.

Solis, Brian y Deirdre Breakenridge. Putting the Public Back in Public Relations: How Social media is Reinventing the Aging Business of PR, Upper Saddle River, NJ: Pearson 2009.

Strömbäck, Jesper y Spiro Kiousis (eds.). Political Public Relations, New York: Routledge, 2011.

Wilcox Dennis L., Glen T. Cameron, Jordi Xifra. Relaciones Públicas, Madrid: Pearson, 2012.

Xifra, Jordi. Manual de Relaciones Públicas e Institucionales, Madrid: Tecnos, 2011.

Xifra, Jordi y Francesc Ponsa. El marketing de las ideas. Los “think tanks” en España y en el mundo, Barcelona: Editorial UOC, 2009.

Gehiago sakontzeko bibliografia

BIBLIOGRAFIA OSAGARRIA
Arceo, Jose Luis. Organización, medios y técnicas en Relaciones Públicas, Madrid: ICIE/Universidad Complutense, 2003.
Balanyá, Belén, Ann Doherty, Olivier Hoedean y otros. Europa S.A., Barcelona: Icaria, 2002.
Beder, Sharon. Global Spin. The Corporate Assault on Enviromentalism, UK: Green Books, 1997.
Bel Mallen, José Ignacio (ed.). Comunicar para crear valor. Pamplona: EUNSA, 2004.
Caywood, Clarke L. (ed.).The Handbook of Strategic Public Relations & Integrated Communications, New York: McGraw Hill: 1997.
Cervera Fantoni, Angel Luis. Comunicación total, Pozuelo de Alarcón, Madrid: ESIC, 2006.
Erro Sala, Javier y Javier Ventura. El trabajo de comunicación de las ONGD en el País Vasco. Bilbao: Hegoa, 2002.
Fritz, Ben; Bryan Keefer, y Brendan Nyhan. All the President´s Spin, New York: Touchstone, 2004.
Ingenhoff, Diana y Koelling, A. Martina. “The potential of Web sites as a relationship building tool for charitable fundraising NPOs”, Public Relations Review 35, 2009, pp. 66–73.
Marzo, Jorge Luis & Arturo "Fito" Rodríguez. (eds.). Spots electorales: el espectáculo de la democracia en la TV mundial desde 1989, Turner: Barcelona, 2008.
Rodríguez, Delia. Memecracia. Los virales que nos gobiernan, Gestión 2000, 2013.
Smith, Brian G. .”The evolution of the blogger: Blogger considerations of public relations-sponsored content in the blogosphere”, Public Relations Review 36, pp.175–177, 2010.
Sweetser, K. D., & Metzgar, E. . “Communicating during crisis: Use of blogs as a relationship management tool. Public Relations Review, 33, 2007, pp.340–342.
Villanueva, Julián, Cristina Aced y Guillermo Armelini, Los blogs corporativos: una opción, no una obligación, PwC-IESE-EB Center,2007.
Werner, Klaus y Weiss,Hans. El libro negro de las marcas. Barcelona: Debate, 2004

Aldizkariak

ALDIZKARIAK
Public Relations Review http://www.sciencedirect.com/science/journal/03638111
Public Relations Tactics http://www.prsa.org/Intelligence/Tactics/Issues
Public Relations Strategist http://www.prsa.org/Intelligence/TheStrategist/Issues
Public Relations Journal http://www.prsa.org/Intelligence/PRJournal/Archives/
Frontlineonline http://www.ipra.org/secciones.php?sec=7&mesx=06&aniox=2012
PRWeek http://www.prweekus.com
PR Watch http://www.prwatch.org/cmd/prwatch.html