Ikasgaia egin ondoren, ikaslea gai izango da:

1. Pertsuasioak egungo gizarteetan duen funtzioaz jabetzeko, pertsuasioaren agerpen desberdinak bereizteko eta agerpen guztien oinarri komuna antzemateko.

2. Pertsuasio elkarrekintzan parte hartzen duten prozesu psikologikoak interpretatzeko gizarte psikologia erabiliz.

3. Mezu pertsuasiboak analizatzeko, eraginkortasun gakoak azalduz.

4. Komunikazio egoeraren araberako estrategia eta mezu pertsuasiboak diseinatzeko.



Ikastearen emaitza horiek ikasgaia kokatzen den hiru Graduetan komunak diren ondorengo gaitasun orokor hauek garatzen dituzte: komunikazioaren teoriak ulertu eta praktikan jartzea, gertaerak eta proiektu komunikatiboak modu kritikoan aztertu eta baloratzea, komunikazio proiektuak planifikatu eta kudeatzea, eta komunikazio arazoen aurrean irtenbide sortzaileak aplikatzea.

1. Ahozko komunikazioa: Komunikazioa pertsonaz pertsona eta komunikazioa publiko baten aurrean.

2. Aktitudeak eratzea eta aldatzea

2.1. Aktitudeak: definizioa eta egitura

2.2. Aktitudeak: funtzioak eta ondorioak

2.3. Aktitudeak neurtzea

3. Pertsuasioaren ikuspuntu teorikoak

3.1. Yale eskola

3.2. Juzku Sozialaren teoria

3.3. Erantzun kognitiboaren teoria

3.4. Eredu Heuristiko-Sistematikoa

3.5. Lanketa Probabilitatearen Eredua

4. Pertsuasio-iturria

4.1. Sinesgarritasuna

4.2. Erakargarritasuna

4.3. Boterea

5. Mezua

5.1. Edukia

5.2. Antolaketa

6. Ezaugarri pertsonalen eragina pertsuasioan.

7. Pertsuasioaren testuingurua: Kanala eta hedabideak. Markoak.

Ikasgai honek hainbat irakaskuntza-ikasketa metodo erabiltzen ditu dagozkion gaitasunen garapena bermatzeko. Saio teorikoetan, komunikazio pertsuasiboaren funtsezko teoria, eredu eta kontzeptuen azalpen magistralarekin batera, sustatu egingo da ikasleen parte-hartze aktiboa horiei buruzko eztabaida eta aurkezpenetan.



Praktika-saioetan ariketa indibidual zein taldekoak burutuko dira, eta bai ahozko aurkezpenak ere.

EBALUAZIO JARRAITUA:



Ikasgai honetan ebaluazio jarraitua lehenesten da, eta honela egiten da:



1. Alde teorikoa: Galdetegia(k), erantzun anitzeko eta/edo erantzun irekiko galderekin (%50).

2. Alde praktikoa: hainbat lan ikasturtean zehar (%50):



a) Pertsuasio testuak analizatu eta sortu

b) Saio praktikoetara etorri eta parte hartu

c) Ahozko aurkezpenak eta eztabaidak saio praktikoetan.



Irakasleak ikaslearen gidan zehaztuko du zein material, tresna eta baliabide —teknologikoak edo bestelakoak— onartuko diren ebaluazio probetan.



Saio praktiko presentzialetara etortzea derrigorrezkoa da. Ikasleak, gutxienez, praktiken %80an parte hartu behar du, ebaluaketa jarraituan onartua izateko. Praktikak behar bezala betetzen ez baditu, ikasleak ezin izango du proba teorikoa egin.



Ikasgaia gainditzeko ezinbestekoa izango da bai alde teorikoa eta bai alde praktikoa ere, biak gainditzea.



EBALUAZIO JARRAITUARI UKO EGITEA:



Ikasleen ebaluaziorako araudian jasotzen denaren arabera, ikasleak uko egin ahal izango dio ebaluazio jarraituari eta ebaluazioa azken probaren bitartez egiteko eskatu. Horretarako, eskaera idatziz helarazi behar dio irakasle arduradunari lauhilekoaren lehen bederatzi asteen barruan.



AZKEN PROBA:



Azken probaren bitarteko ebaluazio sistemak zati teorikoa (%50) eta zati praktikoa (%50) izango du. Ikasgaia gainditzeko ezinbestekoa izango da bai alde teorikoa eta bai alde praktikoa ere, biak gainditzea.



Irakasleak ikaslearen gidan zehaztuko du zein material, tresna eta baliabide —teknologikoak edo bestelakoak— onartuko diren ebaluazio probetan.



OHIKO DEIALDIARI UKO EGITEA:



Ikasleak uko egin ahal dio ebaluazioaren ohiko deialdiari. Horretarako, ebaluazio jarraituaren kasuan, eskaera idatziz helarazi behar dio irakasle arduradunari lauhilekoa amaitu baino hilabete bat lehenago. Kalifikazioa Ez Aurkeztua izango da.



Azken probaren bitarteko ohiko ebaluazioaren kasuan, ebaluazio deialdiari uko egiteko nahikoa izango da probara ez aurkeztea. Kasu horretan, kalifikazioa Ez Aurkeztua izango da.

Irakasleak Egela informatika-plataforman argitaratzen dituen materialak derrigorrez landu beharko ditu ikasleak.

Oinarrizko bibliografia

Briñol, P.; de la Corte, L.; Becerra, A. (2001). Zer da pertsuasioa. Leioa: EHU argitalpen zerbitzua.



Castelló Martínez, Araceli y Del Pino Romero, Cristina (2019). De la publicidad a la comunicación persuasiva integrada. Madrid: ESIC.



Cialdini, R.B. (1990). Influencia. Ciencia y práctica. Barcelona: Ed. José Manuel Sastre Vidal.



Morales, J.F.; Gaviria, E., Moya, M., Cuadrado, I. (2007). Psicología Social. McGraw-Hill. Kapítuluak: 17 – 19; 21.



Perloff, R.M. (2021). Communication and Attitudes in the 21th Century. Routledge.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Aristóteles (1997). La retórica. Madrid. Gredos.

Armstrong, J.S. (2010). Persuasive advertising. Evidence-based principles. Palgrave Macmillan.

Boush, David M.; Friestad, Marian; Wright, Peter (2009). Deception in the Marketplace. The psychology of deceptive persuasion and consumer self protection. Routledge.

Feenstra, R.A. (2014). Ética de la publicidad. Retos en la era digital. Ed. Dykinson.

Fogg, B.J. (2003). Persuasive Technology. Using computers to change what we think and do. Morgan Kaufmann Publishers.

Garzia, J. (2008). Jendaurrean hizlari. (Ahozko) Komunikazio gaitasuna lantzeko eskuliburua. Alberdania.

Igartua, J.J. (2007). Persuasión narrativa. El papel de la identificación con los personajes a través de las culturas. Alicante: Ed. Club Universitario.

Kahneman, D. (2012). Pensar rápido, pensar despacio. Ed. Debate.

Knowles, E.S., Linn, J.A. (2004). Resistance and persuasion. Lawrence Erlbaum.

Lakoff, G. (2007). No pienses en un elefante. Lenguaje y debate político. Madrid. Universidad Complutense.

León, J.L. (2008). Persuasión pública. Universidad del País Vasco. Servicio Editorial

López Vazquez, B (2007). Publicidad emocional. Estrategias creativas. Madrid. ESIC.

Lozano, J. (2013). Persuasión. Las estrategias del creer. Bilbao: Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua.

Moliné, M. (1988). La comunicación activa. Publicidad sólida. Bilbao: Ed. Deusto.

O'Keefe, D.J. (2002). Persuasion. Theory and Research. 2nd ed. Thousand Oaks: Sage.

Perloff, R.M. (2001). Persuading people to have safer sex. Applications of social science to the AIDS crisis. Routledge.

Pratkanis, A.; Aronson, E. (1994). La era de la propaganda. Uso y abuso de la persuasión. Barcelona: Paidós.

Sánchez-Muñoz, I., Calcerrada, M. L., González, J.L. & de Juan, M. (2018). Persuasión y personalidad. El receptor en la comunicación persuasiva. Behavior & Law Journal, 4(1), 9-20.

Aldizkariak

Comunicación y Sociedad. Ed. Universidad de Navarra. Facultad de Comunicación. http://www.unav.es/fcom/communication-society/es/

Comunicar. Revista científica de comunicación y educación. https://www.revistacomunicar.com/

Pensar la publicidad. Universidad Complutense de Madrid. https://revistas.ucm.es/index.php/PEPU

Social Influence. http://www.tandfonline.com/loi/psif20#.V3zTuaIsC8A

Questiones publicitarias. Revista internacional de Comunicación y Publicidad. Universidad de Sevilla. http://www.maecei.es/ultimo.html

Control Publicidad. http://controlpublicidad.com

El publicista. http://www.elpublicista.es