Ikasgai honen ikaskuntzak, “esku-hartze sozio-hezitzaileak” izeneko Modulu 6ko gaitasun orokorrei egiten die erreferentzia.

Ikaskuntzaren emaitzak, honakoak dira:

1. Pertsona heldu, adineko eta mendekoekin esku-hartzen duten erakunde, organizazio eta heziketa-sarea ulertzea eta gizarte-hezitzailearen eginkizun profesionalak bertan kokatzea.

2. Gizarte hezitzaileen lan-esparruetan pertsona heldu, adineko eta mendekoekin erabiltzen diren diagnosi, balorazio eta esku-hartze ereduak aztertzea.

3. Gizarte hezkuntza beharrak identifikatzea eta premiak detektatzea

eta lehenestea, irizpide etikoei eta laneko deontologia-irizpideei jarraituz eta

genero-dimentsioa aintzat hartuz.

4. Esku-hartze estrategiak erabiltzea aurrez aipatutako arloetan, jarrera gogoetatsu eta kritikoarekin.

5. Titulazioaren zeharkako konpetentziak erabili (ahozko eta

idatzizko adierazpena eta ulermena, talde-lana zerikusia, portaera etikoa).

1. Pertsona helduen gizarte eta hezkuntzako beharrizanak, ezagutzaren gizartean. Ezagutzaren gizartea eta horren inplikazioak Pertsona Helduen gaitasun pertsonal, sozial eta laboraletan. Bretxa digitala.   Analfabetismo berriak. Harreman sozial mota berriak. Eskaera profesional berriak. Bazterkeria modu berriak. Gizarte eta hezkuntzako beharrizan berriak.



2. Pertsona Nagusiak: Gizarte eta hezkuntzako esku-hartzeko subjektu aktiboak. Pertsona nagusiak, beren beharrizanak eta eskubide sozialak. Edismoa gizarte bazterkeria modu bezala. Pertsona nagusiak hezkuntza arloko arreta jasotzeko talde bezala. Zahartze aktiboa. Pertsona Nagusiak etengabeko ikaskuntza eta parte-hartze sozialeko subjektu aktibo bezala.



3. Mendeko pertsonak: Eskubide osoko herritarrak Diskurtso berri bat eraikitzeko oinarrizko kontzeptuak: autonomia, mendekotasuna, bizi-kalitatea, eguneroko bizitzako oinarrizko jarduerak. Mendekotasuna duten pertsonak, eskubide osoko herritar bezala. Mendekotasuna duten pertsonak gizarte-bazterkeria eskubide guztiak dituzten hiritar eta arriskuan dauden subjektu bezala.



4. Gizarte eta hezkuntza esku-hartzeko proposamenak Pertsona heldu, nagusi eta mendekoekin gizarte eta hezkuntza esku-hartzea burutzeko oinarrizko printzipioak. Gizarte eta hezkuntzako esku-hartzeko proiektu eta proposamenen diseinua. Esku-hartze eta praktika onen estrategiak talde horiekin.



5. Gizarte eta hezkuntza arloko baliabideak Gizarte eta hezkuntza baliabideak pertsona heldu, nagusi eta mendekoen gizarte eta hezkuntzako esku-hartzearen proposamenetan. Talde horien normalizazio, autonomia eta bizi-kalitaterako zentro, laguntza, zerbitzu eta sareak. Gizarte hezitzailea, gizarte inklusio prozesuan laguntza emateko funtsezko giza baliabide bezala.

Espero diren emaitzak lortzeko estrategia desberdinak erabiltzen dira: irakasleen klase magistralak, eztabaida eta tertulia dialogikoak, rolen banaketa, testuen eta artikuluen irakurketa, ariketa praktikoak, gatazken konponketa, ikaskuntza-zerbitzuko proiektuak ….. . Jarduera horien gehiengoa metodologia aktiboetan oinarritzen da eta horiek lan kooperatiboa eskatzen dute, horregatik klasera doazen ikasleekin talde egonkorrak sortuko dira. Talde horiek, Gradu Amaierako Lanerako (GAL) sortutakoak izan daitezke. Irakasleak bere gelan zehaztuko du horien antolaketa eta funtzionamendua.

1)  Talde handiko lana: ikasgelara etortzea, eta parte-hartze aktiboa eta

eztabaidetan egindako ekarpenak ebaluatuko dira.



2) Talde txikiko lana. Diseinatutako esku-hartzea, honen inplementazioa

eta aurrera eramandako ebaluazioa ebaluatuko da.



3)    Norbanako lana: Argitasun eta landutako kontzeptuen argudiatzeaz

gain, prozesuaren inguruan egindako hausnarketa ebaluatuko.



Modulua osatzen duten beste irakasgaiekin batera, ikasleak diziplinarteko lana (DILAN) egin beharko du. Lan honek moduluaren gai guztien kalifikazioaren %20 baldintzatzen du. Justifikatutako arrazoiren batengatik ikasle batek diziplinarteko lana ezin badu egin, moduluaren koordinatzailearengana jo beharko du berak aholkatutako lan prozedura jarraitzeko.



Entrega guztien bertsio hobetuak onartuko dira. Eskola praktiko eta teorikoetan, %70 asistentzia eskatuko da. Bestalde, bertan eskatuko diren praktikak eta ariketak egitea ezinbestekoa izango da.



Ikasleek deialdiari uko egin nahi izanez gero, eskaria irakasleari egin beharko diote idatzi bidez eta azterketetarako zehaztutako garai ofiziala hasi baino gutxienez hamar egun lehenago. Kasu horretan azken kalifikazioa “AURKEZTEKE” izango da. Ebaluazio jarraiari uko egiten dion ikasleak azken proba egin beharko du, zuzendaritzak ipinitako datan. Proba honek bi zati izango ditu: Ikasitakoa kontzeptu mapa batean entregatzea eta programan agertzen diten edukietan oinarritutako azterketa bat egitea.



Ikasgaia gainditzeko DILANa eta ikasgaia bera gainditu behar dira.

Irakasleak ikasgaiari buruz emandako Dossierra/web orria.

Oinarrizko bibliografia

AAVV (2005): La educación de Personas Adultas en la sociedad dialógica: participa- ción, prácticas e investigación, sueños y realidades.Vitoria: Gobierno Vasco.



Amorós, P. (2006). Construyendo futuro: las personas mayores, una fuerza emergente. Alianza. Madrid.



Ararteko (2004): Atención a las personasmayores en la CAPV: servicios de asistencia domiciliaria, centros de día y centrosresidenciales. Vitoria-Gazteiz.



Bermejo, L. (2010). Envejecimiento activo y actividades socioeducativas con mayores. Guía de buenas prácticas.



B.O.E. nº 299/2006: Ley 39/2006,de 14 de diciembre, de Promoción de la AutonomíaPersonal y Atención a las personas en situación de dependencia.



Colom, D. y Orte, C. (coords.) (2001): Gerontología educativa y social. Pedagogíaso- cial y personas mayores. Palma de Mallorca. Universitat de les Illes Balears.



De la Fuente,M. (2009). Situaciones de dependencia y derecho a la autonomía. Una aproximación multidisciplinar. Alianza Editorial. Madrid.



Requejo, A. (2003). Educación permanente y educación de adultos. Madrid: Ariel



Sáez, J (2002). Pedagogía social y programas intergeneracionales. Educación de per- sonas mayores. Málaga: Aljibe.



Sáez, J. (2003). Educación y aprendizaje en las personas mayores. Madrid: Dykinson.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Badenes, N., López, M. T. (2010) Doble dependencia: abuelos que cuidan nietos en España. Civitas. Madrid.

Baviera Puig, I. (2007): La protección de la dependencia: un estudio global, claves para su aplicación y desarrollo legislativo. Thomson Aranzadi. Navarra.

Diputación Foral de Bizkaia (2006). Plan Gerontológico de Bizkaia 2006-2011.

Fernández, R. (2000): Gerontología social. Madrid: Ediciones Pirámide.

Flecha, R. (1998): Compartiendo palabras. El aprendizaje de las personas adultas a través del diálogo. Barcelona: Paidós.

García Mínguez, J (2004). La educación en personas mayores. Ensayo de nuevos caminos. Madrid:Narcea.

López-Barajas, E. y Sarrate, Mª L. (coords.) (2007): La educación de personas adultas:
reto de nuestro tiempo. Madrid: Dykinson.

Pérez Serrano, G. (2004). Pedagogía social-Educación Social. Madrid: Narcea

Rodríguez Castedo, A. (dir.) (2004): Atención a las personas en situación de dependencia en España: Libro Blanco. Madrid. Ministerio de Trabajo y Asuntos Sociales.

Aldizkariak

Revista española de geriatría y gerontología: Örgano oficial de la Sociedad Española de Geriatría y Gerontología
Intervención psicosocial: Revista sobre igualdad y calidad de vida
Sesenta y Más
Diálogos
RES