Ikasgai honen ikaskuntzak, “esku-hartze sozio-hezitzaileak” izeneko Modulu 6ko gaitasun orokorrei egiten die erreferentzia.

Ikaskuntzaren emaitzak, honakoak dira:

1. Pertsona heldu, adineko eta mendekoekin esku-hartzen duten erakunde, organizazio eta heziketa-sarea ulertzea eta gizarte-hezitzailearen eginkizun profesionalak bertan kokatzea.

2. Gizarte hezitzaileen lan-esparruetan pertsona heldu, adineko eta mendekoekin erabiltzen diren diagnosi, balorazio eta esku-hartze ereduak aztertzea.

3. Gizarte hezkuntza beharrak identifikatzea eta premiak detektatzea

eta lehenestea, irizpide etikoei eta laneko deontologia-irizpideei jarraituz eta

genero-dimentsioa aintzat hartuz.

4. Esku-hartze estrategiak erabiltzea aurrez aipatutako arloetan, jarrera gogoetatsu eta kritikoarekin.

5. Titulazioaren zeharkako konpetentziak erabili (ahozko eta

idatzizko adierazpena eta ulermena, talde-lana zerikusia, portaera etikoa).

1. Pertsona helduen gizarte eta hezkuntzako beharrizanak, ezagutzaren gizartean. Ezagutzaren gizartea eta horren inplikazioak Pertsona Helduen gaitasun pertsonal, sozial eta laboraletan. Bretxa digitala. Analfabetismo berriak. Harreman sozial mota berriak. Eskaera profesional berriak. Bazterkeria modu berriak. Gizarte eta hezkuntzako beharrizan berriak.



2. Pertsona Nagusiak: Gizarte eta hezkuntzako esku-hartzeko subjektu aktiboak. Pertsona nagusiak, beren beharrizanak eta eskubide sozialak. Edismoa gizarte bazterkeria modu bezala. Pertsona nagusiak hezkuntza arloko arreta jasotzeko talde bezala. Zahartze aktiboa. Pertsona Nagusiak etengabeko ikaskuntza eta parte-hartze sozialeko subjektu aktibo bezala.

3. Mendeko pertsonak: Eskubide osoko herritarrak Diskurtso berri bat eraikitzeko oinarrizko kontzeptuak: autonomia, mendekotasuna, bizi-kalitatea, eguneroko bizitzako oinarrizko jarduerak. Mendekotasuna duten pertsonak, eskubide osoko herritar bezala. Mendekotasuna duten pertsonak gizarte-bazterkeria eskubide guztiak dituzten hiritar eta arriskuan dauden subjektu bezala.



4. Gizarte eta hezkuntza esku-hartzeko proposamenak Pertsona heldu, nagusi eta mendekoekin gizarte eta hezkuntza esku-hartzea burutzeko oinarrizko printzipioak. Gizarte eta hezkuntzako esku-hartzeko proiektu eta proposamenen diseinua. Esku-hartze eta praktika onen estrategiak talde horiekin.



5. Gizarte eta hezkuntza arloko baliabideak Gizarte eta hezkuntza baliabideak pertsona heldu, nagusi eta mendekoen gizarte eta hezkuntzako esku-hartzearen proposamenetan. Talde horien normalizazio, autonomia eta bizi-kalitaterako zentro, laguntza, zerbitzu eta sareak. Gizarte hezitzailea, gizarte inklusio prozesuan laguntza emateko funtsezko giza baliabide bezala.

Espero diren emaitzak lortzeko estrategia desberdinak erabiltzen dira: irakasleen klase magistralak, eztabaida eta tertulia dialogikoak, rolen banaketa, testuen eta artikuluen irakurketa, ariketa praktikoak, gatazken konponketa, ikaskuntza-zerbitzuko proiektuak ….. . Jarduera horien gehiengoa metodologia aktiboetan oinarritzen da eta horiek lan kooperatiboa eskatzen dute, horregatik klasera doazen ikasleekin talde egonkorrak sortuko dira. Talde horiek, Gradu Amaierako Lanerako (GAL) sortutakoak izan daitezke. Irakasleak bere gelan zehaztuko du horien antolaketa eta funtzionamendua.

 ERA PRESENTZIALEKO EBALUAZIO MOTA:





Ikasgaian zehar ebaluazio jarraitua erabiliko da, %80ko asistentzia duten ikasleen artean. Baldintza horiek betetzen dituen ikasleak 6.2. atalean zehazten denaren arabera ebaluatuko da, eta beharrezkoa izango da ikasgaia gainditzeko, adierazitako atal bakoitza gainditzea.



 EBALUAZIO IRIZPIDEAK:

1. Instituzioetako, erakundeetako eta hezkuntzako alor bakoitzari (pertsona heldu, nagusi eta menpeko) dagozkion egiturak identifikatzen ditu, horietan oinarrituz hezitzailearen funtzio profesionalak.

2. Aipatutako kolektiboekin lan egiteko, diagnostiko, balorazio eta esku-hartze eredu desberdinak aztertzen ditu.

3. Esku-hartze egoerak eta beharrak identifikatzen ditu, lehenetsi egiten ditu, esku-hartze sozio-hezitzaile proposamen konkretu bat eskainiz, irizpide etiko eta deontologiko profesionalak jarraituz, eta genero dimentsioa kontuan hartuz.

4. Esparru horietako esku-hartze estrategiak erabiltzen ditu, jarrera erreflexiboa eta kritikoa erakutsiz.

5. Titulazioari dagozkion zeharkako gaitasunak erabiltzen ditu, ahozko eta idatzizko ulermenari, talde lanari eta jarrera etikoari dagozkionak.



 EBALUAZIO HEZITZAILEA



Egindako jardueren tutorizazioa eta jarraipena.

 ARRAZOI JUSTIFIKATUAK DIRELA ETA KLASERA JOAN EZIN DIREN IKASLEAK



Justifikatuta dauden arrazoiak direla medio klasera joan ezin den ikasleak, bere egoeraren berri eman beharko du, idatziz, titulazioaren koordinatzaileari, eta ikasgaiko irakasleari, ikasgaiaren hasierako lehenengo bi astetan. Ikasle hori azken proba baten bidez ebaluatua izango da.



 OHIKO DEIALDIARI UKO EGIN NAHI DION IKASLEAK

Deialdiari uko egin nahi dion ikasleak, bere nahia irakasleari jakinarazi beharko dio, ikasgaiaren 2/3 pasa aurretik (10 aste).

Azken proba baten bidez ebaluatua izateko eskubidea duen ikasleak, eta ebaluazio horri uko egin nahi dionak, nahikoa izango da proba horretara ez aurkeztearekin.

Bermejo, Lourdes (2012): Envejecimiento activo, pedagogía gerontológica y buenas prácticas socioeducativas con personas adultas mayores. Educación social. Revista de Intervención Socioeducativa, 51, p.27 - p.44
B.O.E. nº 299/2006: Ley 39/2006,de 14 de diciembre, de Promoción de la
Autonomía Personal y Atención a las personas en situación de dependencia.

Diputación Foral de Bizkaia/Bizkaiko Foru Aldundia (2006). Plan Gerontológico de Bizkaia 2006-2011. Bilbao: Diputación de Bizkaia. Departamento de acción social.
Flecha, Ramón (1998): Compartiendo palabras. El aprendizaje de las personas
adultas a través del diálogo. Barcelona: Paidós.
Formariz, Alfonso (coord.) (2008 ): La formación básica de personas adultas: imaginario social, aproximación teórica, organización democrática. La educación para una ciudadanía participativa y crítica. Barcelona: ICE de la Universidad de Barcelona.

Oinarrizko bibliografia

AAVV (2005): La educación de Personas Adultas en la sociedad dialógica:

participación, prácticas e investigación, sueños y realidades. Vitoria: Servicio de publicaciones del Gobierno Vasco /Eusko Jaularitza.

Amorós, Peré (2006). Construyendo futuro: las personas mayores, una fuerza

emergente. Alianza: Madrid.

Ararteko (2004): Atención a las personas mayores en la CAPV: servicios de

asistencia domiciliaria, centros de día y centros residenciales. Vitoria: Servicio de publicaciones del Gobierno Vasco /Eusko Jaularitza.

Cabello, Mª Josefa (Coord.) (1997): Didáctica y educación de personas adultas. Un propuesta para el desarrollo curricular. Málaga: Aljibe.

Diputación Foral de Bizkaia/Bizkaiko Foru Aldundia (2010): Plan para la participación y calidad de vida de las personas con discapacidad en Bizkaia. 2010-2013. Diputación foral de Bizkaia. Bilbao: Departamento de acción social.

EDE Fundazioa. Servicio de investigación social (2009): Envejecer con éxito: prevenir la dependencia. Vitoria: Servicio de publicaciones del Gobierno Vasco/Eusko Jaularitza.

Gobierno Vasco/Eusko Jaularitza (2011): Cien propuestas para avanzar en el bienestar y el buen trato a las personas que envejecen. Bases para un plan de acción. Vitoria: Servicio de publicaciones del Gobierno Vasco/Eusko Jaularitza.

Requejo, Agustín (2003). Educación permanente y educación de adultos. Madrid: Ariel.

Sáez, Juan (2003). Educación y aprendizaje en las personas mayores. Madrid: Dykinson.

Rodríguez Castedo, Angel (dir.) (2004): Atención a las personas en situación de dependencia en España: Libro Blanco. Madrid. Ministerio de Trabajo y Asuntos Sociales.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Badenes, Nuria, López, Mª Teresa (2010) Doble dependencia: abuelos que cuidan
nietos en España. Madrid: Civitas.
Baviera Puig, Inmaculada (2007): La protección de la dependencia: un estudio
global, claves para su aplicación y desarrollo legislativo. Pamplona: Thomson Aranzadi.
Colom, A-Orte, Carmen (coords.) (2001): Gerontología educativa y social. Pedagogía social y personas mayores. Palma de Mallorca: Universitat de les Illes Balears.
De la Fuente, Yolanda (2009). Situaciones de dependencia y derecho a la autonomía. Una aproximación multidisciplinar. Madrid: Alianza.
Fernández, Rocío (2000): Gerontología social. Madrid: Ediciones Pirámide.
García Mínguez, Jesús (2004). La educación en personas mayores. Ensayo de nuevos caminos. Madrid: Narcea.
López-Barajas, Enrique y Sarrate, Mª Luisa (coords.) (2007): La educación de personas adultas: reto de nuestro tiempo. Madrid: Dykinson.
Pérez Serrano, Gloria (2004). Pedagogía social-Educación Social. Madrid: Narcea.
Sáez, Juan (2002). Pedagogía social y programas intergeneracionales. Educación de personas mayores. Málaga: Aljibe.

Aldizkariak

• Revista española de geriatría y gerontología: Órgano oficial de la Sociedad Española de Geriatría y Gerontología.
• Educación social. Revista de intervención socioeducativa.
• Intervención psicosocial: Revista sobre igualdad y calidad de vida.
• Sesenta y Más.
• Diálogos
• RES