Modulu komuneko konpetentzien artean irakasgai honetan CR9 eta CR11 garatuko dira.

Gainera, irakasgai honetan espezifikoki garatuko dira ondorengo konpetentziak:

1. Ekoizpenaren antolakuntzarekin erlazionaturiko kontzeptuak ezagutu eta taxuz erabiltzen jakin.

2. Egun erabiltzen diren prozesu industrial erabilienak ezagutu.

3. Planifikazio mota ezberdinak ezagutu enpresa motaren arabera.

4. Eragiketa Zuzendaritzarekin erlazionaturiko problemak identifikatzen eta kudeatzen jakin alderdi teknikoa eta ekonomikoak batik bat kontutan izanik.

Ikasleak ondoko ikasketa emaitzak lortuko ditu:

IE1. Prozesuen ingeniaritza zer den eta nola dagoen erlazionatuta ekoizpen fluxuaren izaerarekin.

IE2. Prozesu-diagramen bitartez ekoizpen-prozesuak deskribatu prozesu-denborak barne.

IE3. Produktu bakan eta anitzen ekoizpen lineak diseinatu.

IE4. Tailerretan oinarritutako ekoizpen lineak diseinatu.

IE5. Lean Manufacturing bitartez ekoizpen-prozesu baten xahubideak txikiagotu.

IE6. Kostuen eta zerbitzu-mailaren araberako biltegien kudeaketa eraginkorra.

IE7. Denboraren araberako ekoizpen-planifikazio sistema desberdinak ezagutu eta landu.

IE8. Enpresa batean salmenta eta eragiketa-planak egin.

IE9. Epe laburrean ekoizpenaren programazioa egin algoritmo optimoak eta heuristikoak erabiliz.

IE10. Botila-lepoak identifikatu eta kudeatu.

1.gaia: Ekoizpen prozesu motak

2.gaia: Produktuari zuzendutako ekoizpen prozesuen diseinua. Lerroen orekatzea

3.gaia: Tailerkako edo prozesuari zuzendutako ekoizpen-prozesuen diseinua. Oin plano diseinua

4.gaia: Lean manufacturing. JIT, SMED, 5S, Poka-Yoke, TPM, TQM

5.gaia: Eskari independentedun izakinen kudeaketa

6.gaia: Salmenta eta operazioen planifikazioa. Planifikazioa agregatua

7.gaia: Ekoizpen-plan maisua

8.gaia: Materialen beharren planifikazioa. MRP I Material Requirements Planning

9.gaia: Ahalmenaren planifikazioa MRP II edo Capacity Requirements Planning

10.gaia: Ekoizpenaren programazioa. Operations scheduling

11.gaia: Mugapenen teoria.T.O.C. (Theory of Constraints)

Irakaskuntza modalitateak Magistralak, Gela Praktikak eta Ordenagailu Praktikak dira.

Klase magistraletan konpetentziak ikuspuntu teoriko batetik landu egiten dira baita zenbait kasu eta buruketen ebazpenak landu ere. Klase hauetan irakaslea izango da klasea gidatzeaz gain protagonista nagusia. Gela eta ordenagailu praktiketan, ordea, magistraletan landutako ezagutza horiek aplikatu ditu ikasleak irakasleak planteatzen dizkion kasuak eta buruketak ebazteko.

Klase modalitate hauetan ikasle kopurua magistraletakoa baino txikiagoa da eta ondorioz talde txikietan lan egingo da. Irakaslearen parte-hartzea askozaz ere txikiagoa izango da, orientatzaile lana egitera mugatuz.

ETENGABEKO EBALUAZIO-SISTEMA

Prestakuntza-epealdian zehar irakasleak hainbat praktika txosten edota lanak aginduko ditu.

Ikasleak ohiko deialdian irakasgaia gainditu ahal izateko agindutako jarduera guztiak burutu beharko ditu eta 5etik 10 puntu edo proportzioan dagokion kalifikazio baliokidea.

Gainera, ordenagailu praktiketan asistentzia nahitaezkoa da irakasgaia gainditzeko. Alegia, asistentzia ezak (behar bezala ez bada justifikatu) ondorio bezala izango du ikaslea amaierako ebaluazio sistemarekin ebaluatzea.

Dena den, irakasgaia gainditzeko nahitaezkoa izango da azterketa deialdian ezarritako data ofizialean egingo den proba osagarria (idatzizko azterketa) gainditzea, 5etik 10 puntu edo proportzioan dagokion kalifikazio baliokidea lortzea alegia.

Azaldutako probetan gainditzeko nota minimoa izanez gero, irakasgaiaren kalifikazioa bi ataletan lortutako nota haztatuta izango da (Praktika ariketak, Lantaldeko lanak, Lanen jendaurreko azalpenak eta Idatzizko azterketa). Atalen baten gainditzeko nota minimoa lortzen ez baldin bada, irakasgairen kalifikazioa exijitutako nota minimoa lortu ez diren probetako nota haztatuta izango da.

Azterketa deialdirako ezarritako data ofizialean egingo den probara ez aurkezteak automatikoki deialdiari uko egitea ekarriko du, eta ondorioz, EZ AURKEZTUA bezala azalduko da.



AMAIERAKO EBALUAZIO SISTEMA

Bestalde, ikasleak eskubidea du amaierako ebaluazio sistema aukeratzeko, nahiz etengabeko ebaluazio-sisteman parte hartu izan edo ez izan. Ikasleren batek azken ebaluazio sistema aukeratzen badu, ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat (sinatuta) aurkeztu beharko dio irakasleari. Horretarako, bederatzi asteko epea izango du, ikastegiko eskola egutegian zehatutakoarekin bat lauhilekoa hasten denetik kontatzen hasita. Denbora tarte hori pasatu ondoren, ez da onartuko aipatutako helburua duen idatzi edo eskaerarik.

Amaierako ebaluazio sistema horrek froga osagarriari gehituko zaion froga gehigarri bat izango du. Froga gehigarri horretan gainontzeko ikasleek etengabeko ebaluazio-sistemaren bitartez eskuratutako ezagutzak ebaluatzeko galdera edo/eta ariketak izango dira. Proba gehigarri hori gainditzea nahitaezkoa izango da irakasgaia gainditu ahal izateko (5 puntu lortzea 10etik).

Kasu honetan ere, azterketa deialdirako ezarritako data ofizialean egingo den probara ez aurkezteak automatikoki deialdiari uko egitea ekarriko du, eta ondorioz, EZ AURKEZTUA bezala azalduko da.

Ebaluazio probetan erabili ahal izango diren baliabide eta bitarteko bai teknologikoak bai bestelakoei dagokienez, normalean eta besterik adierazi ezean, ikasleek debekatuta izango dute liburuak, oharrak edo apunteak erabiltzea, bai eta tresna edo gailu telefoniko, elektroniko, informatiko edo bestelakoak erabiltzea ere.

Klasean irakasleak emandako apunteak.
Irakasleak bidali, eman edota adierazitako materiala.
Ruiz de Arbulo López, Patxi. (2009) "Fundamentos de Diseño de Sistemas Productivos y Planificación de la Producción". UPV/EHU. (EHU-ko erreprografia zerbitzuan eskuragarri).

Oinarrizko bibliografia

Domínguez Machuca, J.A. (1999). Dirección de Operaciones. Aspectos estratégicos en la producción y los servicios. McGrawHill

Domínguez Machuca, J.A. (1999). Dirección de Operaciones. Aspectos tácticos y operativos en la producción y los servicios. McGrawHill

Heizer, J. y Render, B. (2007). Dirección de la producción y operaciones. Decisiones estratégicas. Prentice Hall. 8º edición.

Schroeder, Roger. (2005) Administración de operaciones. Concepto y casos contemporáneos. McGrawHill.

Suñe, A., Gil, F. y Arcusa, I. (2005). Manual práctico de diseño de sistemas productivos. Díaz de Santos. Madrid.

Goldratt, E. (1993). La meta. Ed. Diaz de Santos.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Baudin, M. (2004). Diseño de líneas de montaje. Ed. Productivity.
Chase, R., Aquilano, N. y Jacobs, R. (2005) Administración de la producción y operaciones para una ventaja competitiva. McGrawHill. Mexico.
Cuatrecasas, LL (2000). Diseño de procesos de producción flexible. TGP. Madrid.
Cuatrecasas, Ll. (2000). Organización de la producción y dirección de operaciones. Sistemas actuales de gestión eficiente y competitive. Ed. Ramón Areces.
Cuatrecasas, Ll., (1998). Gestión competitiva de stocks y procesos de producción. Gestión 2000. Barcelona.
Hirano, H. (1997). 5 Pilares de la Fábrica Visual. TGP-Tecnologías de Gerencia y Producción
Hirano, H. Manual para la implantación del JIT. (2001). Una guía para la fabricación Just in Time.
Lario, F.C. (2002). Problemas de programación y control de producción. Ed. Universidad Politécnica de Valencia.
Monden, Y. (1997). El Just in Time en Toyota. Ed. Deusto.
Muther, R. (1981). Distribución en Planta. Hispano Europea, S. A.
Nakajima, S. (1993) Introducción al TPM. Ed. Productivity
Productivity, I. (1993). 20 Claves para mejorar la fábrica. TGP-Tecnologías de Gerencia y Producción,
Sekine, K. (1993). Diseño de células de fabricación. Ed. Productivity.
Shingo. S. (1990) Tecnologías para el cero defectos. Ed. Productivity
Shingo. S. (1990) Una revolución en la producción: El sistema SMED. TGP-Tecnologías de Gerencia y Producción,
Sule. D. (2001). Manufactura. Ubicación, planeación y diseño. Thomson.
Vollmann, T. y otros. (2005) Planeación y control de la producción. Administración de la cadena de suministros. McGrawHill. México.