IRAKASGAIAREN DESKRIPTOREA

Eskultura I irakasgaia Eskultura garaikidean hastapentzat hartzen da, ikuspuntu teoriko eta praktikotik abiatuta. Errepresentaziorako baliabide izanda, Eskultura eremuan honako alderdiak landuko dira: alderdi teknikoak, egituraren arazoak, materialitatea eta prozeduraren arazoa. Metodologia arazoen aurrean konponbideak bilatzean datza.





IRAKASGAIAREN LEKUA ARTE IRAKASKUNTZAREN EGITURAN:

Eskultura I lehenengo kurtsoko hiru gradutan (Arte gradua, Sorkuntza eta diseinuko gradua eta Kultura ondareen kontserbazio eta zaharberritzeari buruzko gradua) amankomuna den derrigorrezko eta urte osoko irakasgaia da. Lehenengo kurtsoan garatzen diren edukien hasiera da. Eskultura I irakasgaia bigarren kurtsoan Eskultura II irakasgaian garatuko diren edukiekin egituratu egiten da. Arte graduari dagokionez, Eskultura I eta II irakasgaiek jarraipena dute 3. kurtsoko Eskultura III irakasgaian; era berean kurtso honetako bestelako irakasgaiekin osagarria izango da. Horrela, oinarrizko gaia izango da "Eskultura. Kontextuak eta lekuak" Eskulturako Minor-a egin nahi duten ikasleentzako, eskultura espezializaziorantz zuzendua.

Sormen prozesu esperimentalaren bitartez, ikaslea, Eskulturaren jakintzan murgiltzen duen ikasgai teoriko-praktikoa da. Jakintza hori, bere praxi eskultorikoan, Errepresentaziorako eraginkortasun handikoa izan da tradizio luze batean zehar. Enuntziatu honen garapenak, atal teknikoa ezagutzea dakar (Eskultura teknika gisa, bere barne logika espezifikoan), zentzuzko egitura bat lortu asmoz: elementuen artikulazioa (Osotasun koherente bat), materialitatearen funtsezko garrantzia (pertzepziotik Irudiraino doana), eta prozeduren atala (subjektua eta baliabideak biltzen dituen gunea). Ikasgai honek, Eskultura II eta Eskultura III ikasgaiekin harreman bertikala du.

IKASLEAK LORTUKO DITUEN GAITASUNAK:

-Eskulturaren baloreak, jakintza tekniko gisa, Errealitatearen ikuskapenerako funtsezko egiturak eta "alderdi anekdotikoak" bereizteko erabiltzea, honela, Artearen elementu formal eta eratzaileen arteko erlazio modu-beste batzuk egokituz eta deskubrituz.

-Eskulturak erabiltzen dituen prozedurak eta materialen propietate berezkoak ezagutzeko sarbidea sustatzea, historian izandako eta egungo erabilerak aztertuz.

-Materialitatea, Artelanaren-Eskulturaren muina den heinean, non subjektuaren signifikanteek adierazkortasun bat aurki lezaketeen (eduki oro Materialitatean bertan legokeenez), Eskulturaren praxian duen potentziala ezagutzea.

-Materialitatearen gozpuzkeran bertan, Irudiak, Artearen zentzu bat eraikitzeko orduan dituen aurreiritziak antzematea eta eztabaidatzea, Eskulturak, kultur-errepresentazioetan erabiltzen dituen eragiketa sinbolikoen bitartez kritikoki berraztertuz.

Deskriptorean aipaturiko lau eremuak (Teknika, Egitura, Materialitatea eta Prozedurak) pedagogikoki hurrengo funtsezko edukietan hedatzen dira:

Teknikarena: Artearen jakintza, beste guztietatik bereiztua, nortasun propiodun ekoizpen eta agerpen artistikoa lortzeko behar epistemologikoa duen heinean (Irudia/Errepresentazioa, Monumentua/Lekua, Egitura/Forma¿).

Egiturarena: Errepresentazioaren zentzurako antolaketa eta artikulazioa bilatzen duen heinean, euskarrien kokapen eta osotasunarekiko atalen antolaketari eragiten dio (batasunaren altxamendua), non teknikaren nozioak, batez ere zentzua izateko antolaketaren egokitzeari erantzuten dion.

Materialitatearena: fikzioa eta sinesgarritasuna eraikitzeko xedez, Masa-Espazio, eta Bolumen-Muntaketa pareen arteko elkarreragin logika ulertzea bideratzen duten bai prozedura historikoak (modelatua) zein modernoak (eraikuntza), bere materialtasun propioan bilatzea.

Prozedurarena: teknologiak, bere baitako balore auto-satisfetxo izatea gainditu beharko luke (exhibizionismo edo birtuosismo sofistikatuetan erori gabe), Subjektu/Objektu erlazioan enpatia egoera bilatu ahal izateko. Prozedureri dagokionez, bere buruaren erakustaldi harroa izan ordez, gertakari estetikoaren immanentzian eragina izan dezala, eta sortze prozesuaren ekintzan (subjektuaren pultsioak, inkontzientea, desioa¿) barneraturik gera dadila.

Edukiaren lau alderdi hauek osatzen dute Eskulturaren praxi didaktikoaren sormen prozesua, eta baita haren Unibertsitate Irakaskuntzaren metodologia definitu ere.

Irakasgaiaren irakaste-ikaste prozesua zeregin praktikoa lehentasuna duen saioetan egituratzen da, honen bitartez nozio teorikoak esperimentatuz. Irakasgaiaren helburu eta konpetentziak, teoria eta praktika tartekatzen duen irakaste metodologia baten bidez eskuratzen direnez gero, ikaslegoaren lan pertsonalaren banakako jarraipena eskatzen du. Alderdi teorikoak eta praktikoak irakasgaiaren metodologiaren osagaiak izanik baloratuko dira.

Nahiz eta oinarri kontzeptualak saio teorikotan azaldu praktikaren bidez kontzeptu hauek garatuko dira, hau da, arazo zehatzen aurrean irtenbideak bilatuz eta ikaslearen saiakuntza pertsonala bultzatuz alderdi kontzeptualak barneratuko dira.

• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Praktikak egitea (ariketak, kasuak edo buruketak) (%): 60
  • Banakako lanak (%): 20
  • alde lanak (arazoen ebazpenak, proiektuen diseinuak) (%): 10
  • Lanen, irakurketen... aurkezpena (%): 10

Irakasgairen edukiak gelan garatzen den lana jarraituz aztertuko dira, proposaturiko ariketak eta proiektuak zuzenduz batez ere, eta froga teorikoen bidez, dossierrak, aurkezpenak eta abar.



Emaitza finala barneratutako jakintza eta gaitasunen erregistroa izango da, horrela, egindako prozesuaren jarraipena kontuan hartuko da: egunero klasera etortzea, jarrera arduratsua, segurtasun arauak betetzea eta espazioren erabilpena funtsezko baloreak dira tailerrean aintzat hartuko direnak. Era berean, sormenaren garapena, motibazioa, ikerketarako gogoa, eta sakontzeko gaitasunak jorratzea baloratuko dira.



Ebaluazio sistemari dagokionez eta irakasgaiaren izaera kontuan izanik etengabeko ebaluazioa egiten da. Beraz, emaitza finala nota hau izango da.

Etengabeko ebaluazioak, nahitanahiez, %80ko ordu presentzialak betetzea eskatzen du.

Gutxitan etortzen den ikaslea edo lan eskas egiten duena bakarrik ebaluazio jarraiaren bidez ebaluatuko da.



-Etengabeko ebaluazio sistemari uko egitea.



Ikasleek eskubidea izango dute azken ebaluazioaren bidez ebaluatuak izateko, etengabeko ebaluazioan parte hartu zein ez hartu. Eskubide hori baliatzeko, ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat aurkeztu beharko dio irakasgaiaren ardura duen irakasleari eta, horretarako, bederatzi asteko epea izango du lauhilekoko irakasgaien kasuan edo 18 astekoa urteko irakasgaia denean, ikasturtea hasten denetik kontatzen hasita.



Etengabeko ebaluazioari uko egiten duen ikasleak badu bere ezagutza eta gaitasunak adierazteko eskubidea azken ebaluazioan, froga hau ariketen bidez osatuko da, irakasgaiak eskatzen dituen gaitasunak adieraziz. Horretarako, kurtsoan zehar eginiko ariketak eredutzat hartu ahal izango dira. Froga hau kurtsoan zehar egindako ariketen aurkezpenarekin eta azterketa bat eginez burutuko da, beti irakasle bakoitzaren irispidea jarraituz.

Era berean, ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten duenean badu klasera joateko eskubidea. Hala ere, ezin izango du jarraian proposatzen diren ekintzetan parte hartu, eta irakasleak ez ditu kurtsoan zehar egiten dituen ekintzak zuzenduko.



Euskal Herriko Unibertsitate/EHU-ren araudi orokorrak dioen moduan eta ebaluaketa iraunkor sistema honen erizpideen arabera, ikasleak eskubidea du EZ AURKEZTU moduan kalifikatzeko.

-Ohiko deialdiaren uko egitea.

Horretarako, azterketa data baino hilabete bat lehenago, irakasleari zuzendutako idazki baten bidez, ikasleak kurtsoko ebaluaketari uko egiteko asmoa azaldu behar du, ostera esandako araudiaren arabera kalifikazioa suspentsoa izango da.

Azken ebaluazio sistemaren kasuan, azterketa ofizialaren egunean ikaslea ez aurkeztea modu honetan ebaluatuko da: EZ AURKEZTUA.



* Webgunean bi eredu daude (http://www.ehu.eus/es/web/bellasartes). Ebaluazio sistemari uko egiteko eta deialdiari uko egiteko.



Ebaluazio ez-presentziala: ebaluazio presentzialaren ordez, ohiko deialdian

Ohiko deialdian ebaluazio ez-presentziala edo urrutikoa egin behar bada, egutegi ofizialean aurreikusitako datak jarraituko dira. Irakasleak ikasleekin harremanetan egongo dira, eta proposatutako ariketen dosierra entregatuko dute e-mail bidez, pdf formatuan (gehienez 10 mega) eta/edo eGelaren bidez (gehienez 20 mega).

Ezohiko deialdian, ebaluatzeko sistema azken ebaluazioaren sistema izango da, froga hau ariketen bidez osatuko da, irakasgaiak eskatzen dituen gaitasunak adieraziz. Horretarako, kurtsoan zehar eginiko ariketak eredutzat hartu ahal izango dira. Froga hau kurtsoan zehar egindako ariketen aurkezpenarekin eta azterketa bat eginez gauzatuko da, beti irakasle bakoitzaren irispidea jarraituz.

Ezohiko ebaluazio sistemaren kasuan, azterketa ofizialaren egunean ikaslea ez aurkeztea modu honetan ebaluatuko da: EZ AURKEZTUA.



Ebaluazio ez-presentziala: ebaluazio presentzialaren ordez, ezohiko deialdian

Ezohiko deialdian ebaluazio ez-presentziala edo urrutikoa egin behar bada, egutegi ofizialean aurreikusitako datak jarraituko dira. Ikasleek proposatutako ariketen dossierra entregatuko dute e-mail bidez pdf formatuan (gehienez 10 mega) eta/edo eGelaren bidez (gehienez 20 mega).

Beharrezkoak diren materialak ariketa bakoitza garatzeko behar direnak izango dira.

Oinarrizko bibliografia

ALBRECHT, Hans J.; Escultura en el siglo XX. Conciencia del espacio y configuración escultórica. Blume, Barcelona, 1981.

BELJON, J.J.: Gramática del arte. Celeste, Madril, 1993.

CALVO SERRALLER, Francisco; La Escultura en la época Contemporánea. En: El Arte Contemporáneo. Taurus, Madrid, 2006. Cap. 5, pp. 183-216

MIDGLEY, Barry: Guía completa de escultura, modelado y cerámica. Blume, Madril, 1982.

PIRSON, Jean François. La estructura y el objeto. PPU, Barcelona, 1988.

WITTKOWER, Rudolf; La escultura, procesos y principios. Alianza, Madril, 1980. Cap. 11 "Rodin y Hildebrand" y 12 "El Siglo XX"

Gehiago sakontzeko bibliografia

AA.VV.; ¿Qué es la escultura moderna?. Del objeto a la arquitectura. Fundación cultural Mapfre Vida, Madrid, 2003.
Bollnow, Otto Friedrich; Hombre y Espacio; Labor, Barcelona, 1969.
BOZAL, Valeriano. Mímesis: Las imágenes y las cosas. Visor, Madril, 1987.
Focillon, Henri; La vida de las formas y elogio de la mano; Xarait, Madril, 1983.
GOMBRICH, Ernst H. et alt.; Arte, percepción y realidad. Paidós, Barcelona, 1983.
Krauss, Rosalind E.; Pasajes de la Escultura Moderna. Akal, Madril, 2002.
Maderuelo, Javier; El espacio raptado. Mondadori, Madrid, 1990.
MARCHAN, Simón; Del arte objetual al arte de concepto. Akal, Madril, 1986.
WILLIAMS, Cristopher; Los orígenes de la forma. Gustavo Gili, Barcelona, 1984.

Aldizkariak

ART FORUM, ART PRESS, ART REVIEW, FMR, LAPIZ

Web helbideak

Arquitectura Universal: www.culturageneral.net/arquitectura
Arte10: www.arte10.com
AMIGOS ARCO Informacion General: www.arco.ifema.es/aaa/amigos_ind.htm
Bellas Artes, Museos y Patrimonio: www.mcu.es/bbaa/index.html
Hispanart.com - el Portal del Arte: www.hispanart.com
KOLDO MITXELENA Kulturunea: www.gipuzkoa.net/kultura/km/castella/01kmkc.htm
La Fundación Joan Miró: http://www.bcn.fjmiro.es
MACBA: http://www.macba.es/macbaesp.htm
Museo del Prado: http://museoprado.mcu.es/prado/html/home.html
MNCARS: http://museoreinasofia.mcu.es/default.htm
Arte:Exposiciones: http://tematicos.com/tematicos/Arte/Esposiciones/index.html