1. Gizarte hezkuntzako testuinguruetan profesionalki esku-hartu, gai ezberdinetako teoria eta praktika oinarri direla, ikuspegi etiko eta deontologia profesionala errespetatuz.

2. Hezkuntza ekintzaz arduratu, lanbidearen nortasunaren errekonozimendutik eta gizarte hezitzaileen funtzio profesionaletatik abiatuz.

3. Talde lanaren bitartez ezagupena sortu, gizarte hezkuntzaren lanbidearen izakera eta bete beharretaz aritu, ikerketa erabiliz eta praktikaren azkerketan oinarrituz.

4. Idatziz eta ahoz, eta arrazoiak erabiliz, gizarte hezitzaileen lan profesionalaren gogoetak eta erakundeen kultura ezberdinak jakinarazi.

5. Gizarte-hezitzaile ekintzak diren proiektu eta programen plangintza egin, garatu eta ebaluatu, erreferentzia diren errealitate bateko diagnostikoen ondorioak eredu izanik.

6. Proposamenak sortu, tresnak eta hezitzaileak diren lanabesak eraiki, hezitzaileak diren ibilbide, testuinguru eta baliabideak aberastu eta hobetzekotan.

7. Jakintza alor-arteko eta erakunde barneko taldeetan lanean aritzeko gaitasuna.

I. BLOKEA: Fakultatean



1.- Practicum II eta III aurkeztea eta kokatzea

2.- Aukeren azterketa eta doikuntza

3.- Garatutako gaitasun akademikoei buruzko gogoeta

4.- Praktiketako zentrorako gaitasun eta trebetasun profesionalak

5.- Practicum II eta III-ra egokitutako metodologia-tresnen berreraikitzea



II. BLOKEA: Zentroetan



1.- Gizarte Hezkuntzako praktikak zentroetan, zerbitzuetan eta erakundeetan

2.- Jarraipen-mintegiak eta lanketa teoriko-praktikoa Fakultatean

• Azken Ebaluazioaren Sistema

Bi atal handi hartuko dira kontuan Practicumaren ebaluazioa egiteko: Fakultatean eginiko lana jasoko da lehenbizikoan, eta praktiketako zentroan egindakoa bigarrenean. Bi atal horiek gainditu beharko dira Practicuma gainditzeko. Azken nota bi atal horien baloraziotik aterako da, %50ean. Practicuma gainditzeko, bi atalak gainditu beharko dira nahitaez.



Practicum IIko ebaluazioa urtarrilean egingo da eta honako hauek kontutan izango ditu:



1.- Fakultatean eta Zentroetan egindako saioen jarraipena. Lehenago esan bezala, Fakultatean burutzen diren prestakuntza prozeduretan ikasleen asistentzia eta esleitutako lanak burutzea ezinbestekoa da.

2.- Practicumaren Txosteneko lehen hiru ataletako garapena.



10.1. - FAKULTATEKO TUTOREAREN EBALUAZIOA

Fakultateko tutoreak honako irizpide hauek hartuko ditu kontuan Practicuma ebaluatzeko edo baloratzeko garaian:



- Fakultatean antolaturiko jarduera, mintegi eta tutoretza guztietara joan den eta zer-nolako parte hartzea izan duen.

- Trebetasun sozialak izatea kideekin mintzatzeko eta erlazionatzeko.

- Estrategia eta prozeduren garapena eta erabilera praktika profesionalean.

- Practicumaren Azken Memoria: ebaluazio irizpideak

o Memoriaren irizpideetara eta egiturara egokitzea: argitasuna eta koherentzia datuak aurkeztean. Unibertsitateko eskakizun maila beteko du dokumentuaren erredakzioak.

o Zehaztapena, zorroztasuna eta argitasuna dokumentuaren azalpenean eta argudioak ematean. Lanbideko berezko hiztegia behar bezala erabiltzea.

o Eginiko praktiken inguruko azterketan eta gogoetan sakontzea.

o Garatutako lan arloan Gizarte Hezkuntzako profesionalaren eginkizunekiko egokitzapena eta konpromisoa. Profil profesionalaren azterketa eta hausnarketa karreran zehar landutako ikasketa-zientzia prestakuntzaren esparruan.

Oinarrizko bibliografia

o ARANDIA, MAITE; ZARANDONA, ESTHER (1998): Sobre el registro narrativo e instrumentos de ayuda en el material de presentación del Practicum I de educación social. Revista de Psicodidáctica (5): 189-206

o ARARTEKO: Arartekoren aldizkari eta txosten bereziak

o ASEDES y CGCEES (2007): Documentos profesionalizadores: Definición de la Educación Social. Código deontológico del educador y la educadora social. Catálogo de funciones y competencias de la educadora y el educador social.

o BISQUERRA, R. (Coord.). (2004). Metodología de la investigación educativa. Madrid: La Muralla

o BOLIVAR, A; DOMINGO, J. y FERNANDEZ, M. (2001). La investigación biográfico-narrativa en educación. Madrid. La Muralla

o DE MIGUEL DÍAZ, M. (2000). La evaluación de programas sociales: fundamentos y enfoques teóricos. Revista de Investigación Educativa, 18 (2), pp. 289-317

o ELLIOT, J. (1993) El cambio educativo en la investigación acción. Madrid. Morata

o GARCÍA HERRERO, G. (1996), Diseño y evaluación de proyectos sociales, Zaragoza. Certeza.

o KISNERMAN, N. y D. MUSTIELES, Sistematización de las prácticas con grupos, Lumen-Humanitas, Buenos Aires, 1997.

o LATORRE, A. (2003), La investigación-acción: conocer y cambiar la práctica educativa. Barcelona: Graó.

o LOPEZ DE CEBALLOS, Paloma (1998): Un método para la investigación-acción participativa. Madrid: Editorial Popular

o MICHAEL FULLAN (2002) Liderar en una cultura de cambio. Barcelona: Octaedro, 2002

o ORTE SOCIAS, CARMEN; MARCH CERDÁ MARTÍ XAVIER (2001) Pedagogía de la inadaptación social. Editor: Nau Llibres.

o ORTEGA ESTEBAN, J. (1999): “Evolución general del tratamiento institucional y educativo hasta el último cuarto del S. XX”. En ORTEGA, J. (Coord.): Educación Social Especializada. Barcelona: Ariel (pp. 45-60).

Gehiago sakontzeko bibliografia

o QUINTANAL DÍAZ, J., (Coord.). (2006). El Practicum en las titulaciones de educación: reflexiones y experiencias. Madrid: Dykinson.
o GUERRERO y LOPEZ (2006) El Practicum en la formación de pedagogos ante la convergencia europea. Algunas reflexiones y propuestas de mejora. Revista de Educación, 341. Septiembre-diciembre 2006, pp. 517-552.
o SCHÖN, D.A. (2002): La formación de profesionales reflexivos. Hacia un nuevo diseño de la enseñanza y el aprendizaje en las profesiones. Barcelona: Paidós, MEC.
o TEJADA, J. (2006) El Practicum por competencias: implicaciones metodológico-organizativas y evaluativos. Universidad Autónoma de Barcelona. Bordón 58 (3), p. 403-421. Universidad. Bilbao: Universidad del País Vasco.
o MURADAS, M., ZABALZA, M.A., Sanmamed, M., Raposo, M. y Iglesias, M. L. (coords) (2007). Buenas prácticas en el Practicum. Poio: USC.
o CARIDE GOMEZ, José Antonio (1999). El Practicum como formación en contextos, en Fernando Esteban Ruiz y Rafael Calvo de León (coord.), El Practicum en la formación de educadores sociales (pp. 222-249). Burgos: Universidad de Burgos.
o RODRIGUEZ ESPINAR, Sebastián (Coord.) (2004). Manual de tutoría universitaria. Recursos para la acción. Barcelona: Octaedro.
o RODRIGUEZ MORENO, Mª Luisa (2003). Cómo orientar hacia la construcción del proyecto profesional. Autonomía individual, sistema de valores e identidad laboral de los jóvenes. Bilbao: Desclee De Brouwer.
o PEREZ SERRANO, G. (1993). Elaboración de proyectos sociales. Casos prácticos. Madrid: Narcea.
o ROMÁNS, MERCE; PETRUS, ANTONI; TRILLA, JAUME, 2000. De profesión, educador(a) social. Barcelona: Paidós Ibérica, S.A.
o TRAVESET, M. (2007): Pedagogía sistémica. Ed. Graó
o TÓJAR HURTADO, J.C. (2006). Investigación cualitativa. Comprender y actuar. Madrid: La Muralla.

Web helbideak

www.ceespv.org
www.eduso.net