Materialen Zientzia izeneko ikasgaia derrigorrezko ikasgaia da eta, beraz, oinarrizkoa. Ingeniaritzan, edozein dela gero espezialitatea, erabili behar diren osagai edo dispositibo guztien materialen eta hauen erabilpen optimoaren ezagupena funtsezkoa da, hauetatik etekin maximoa lortzeko. Ikasgaiaren edukiak oinarrizko kontzeptuekin batera, lortzen diren funtsezko ezagupen hauen aplikazio praktikoaren ikaskuntzara zuzenduak daude.

Helburuak:



- Materialen egitura, prozesaketa eta propietateen arteko erlazioaren ikaskuntza

- Saiakuntza mekaniko nagusien deskribapena

- Material metaliko, zeramiko, polimeriko eta konposatuen bereizgarritasunen azterketa. Aukeraketa erizpideak.



Ikaskuntza emaitzak:



- Ikasgaiaren terminología espezifikoa modu egokian erabili, materialen zientziaren oinarrizko kontzeptuak hitzez, idatziz, lenguaia matematikoz eta grafikoki zuzenki adieraziz.

- Material ezberdinak bereizi eta hauen bereizgarritasunak dituzten aplikazio eremuarekin erlazionatu.

- Materialen barne-egitura eta hauen propietate fisiko-kimiko eta mekanikoak lotu, hauek materialen funtzio praktikoan duten eraginaren arabera erabakiak hartuz

- Material baten orekako egoera kontzeptua erabili, tratamendu mekaniko eta termikoek orekarengain duten eragina arrazonatuz

- Modu kooperatiboan lan egin, talde lanean, kideen ideiak analizatu eta eztabaidatuz

Eduki teorikoak:



1 Gaia. Materialeen zientzia. Sarrera. Egitura/propietate erlazioa

2 Gaia. Propietate mekanikoak

Tentsio eta deformazio kontzeptuak. Trakzio saiaketa eta propietateak. Gogortasuna eta gogortasun saiaketak. Deformazio plastikoa eta mekanismoak. Berregosketa. Haustura. Nekea. Isurpena

3 Gaia. Materialeen egitura: subatomikoa, atomikoa eta mikroegitura

Materialeen egitura eskala ezberdinetan, egitura atomiko eta molekularren ezagutzan oinarrituz. Egitura solido kristalino eta amorfoak. Akatsak sare kristalinoetan. Dislokazioak eta deformazio plastikoa. Gogortze mekanismoak

4 Gaia. Fase diagramak

Fase diagrama ezberdinak. Puntu eutektikoa eta eutektoidea. Erreakzio eutektiko eta eutektoidea. Altzairuaren diagrama (Fe/C diagrama)

5 Gaia. Fase eraldaketak metaletan.

Altzairuaren fase eraldaketak. Eraldaketa isotermoak eta diagramak. Hozte jarraiaren bitarteko eraldaketak eta diagramak.

6 Gaia. Aleazioen tratamendu termikoak eta tratamendu termokimikoak

Berregosketa: berregosketa totala, normalizazioa, esferoidizazioa. Tenplea: tenplakortasuna eta diagramak. Hauspeaketa bitarteko gogortzea. Tratamendu termokimikoak: Difusio atomikoa solidoetan. Industria mailako aplikazioak. Zementazioa. Nitrurazioa. Karbonitrurazioa. Zianurazioa. Sulfinizazioa

7. Gaia. Aleazio metalikoak

Burdinan oinarrituriko aleazioak. Aleazio baxudun altzairuak. Altzairu herdoilezinak. Burdinurtuak. Aleazio ez-ferrikoak.

8. Gaia Material zeramikoak eta beirak

Egiturak. Prozesaketa. Ohizko eta ingenieritzarako materiale zeramikoak. Beirak. Materiale zeramikoen propietate eta aplikazioak

9. Gaia. Material polimerikoak

Polimeroen ezaugarriak. Sailkapenak. Polimeroen egitura eta propietateak. Aplikazioak

10. Gaia. Material konposatuak

Osagaiak. Prozesaketa. Propietate eta aplikazioak





Eduki praktikoak:



Lauhilekoan zehar hurrengo jarduera praktikoak burutuko dira:



Praktika 1: Materialei sarrera

Praktika 2: Materialen gogortasunaren determinazioa

Praktika 3: Materialen trakzio saiakuntza

Praktika 4: Kristalografia. Norabide eta plano kristalografikoen azterketa.

Praktika 5: Tratamendu termikoak metaletan

Praktika 6: Mikroegituren behaketa

Praktika 7: Korrosioaren behaketa experimentala

Ikasgaiak irakaskuntza magistrala eta laborategiko edo gelako irakaskuntzak aurrikusten ditu. Ordu magistraletan irakasleak azalpen teorikoak egingo ditu. Irakasleak proposatutako problemak, gelako praktiketako orduetan ebatziko dira gehienbat, bai taldeka eta bai banaka.Laboratiegiko jardueretan ikasleak talde murriztuetan banatuko dira lan praktikoa egiteko eta ahal den heinean laborategiko tresneria erabiliko dute.

Osasun egoerak aurrez aurreko irakaskuntza edota ebaluazioa eragotziz gero, onlineko jarduerara joko da eta ikasleei aldaketa horren berri emango zaie.

• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Garatu beharreko proba idatzia (%): 80
  • Praktikak egitea (ariketak, kasuak edo buruketak) (%): 20

Ohiko deialdian balioesteko irizpideak hauek izango dira:



- Irakasgaia gainditzeko, ikasleak gutxieneko edukien proba teoriko bat gainditu beharko du 10etik 5 puntuko puntuazioarekin (1. Gaia). Ikasleak hiru aukera izango ditu proba hau gainditzeko. Lehenengo proba urriko lehen astean egingo da. Gainerako bi aukerak irakasgaiaren ohiko eta ezohiko azterketa ofiziala egiteko ezarritako egunetan izango dira. Proba gainditzen ez badu, ikasleak ezin izango du irakasgaia gainditu.



- Ohiko deialdiaren azterketa ofiziala: Azterketak bukaerako kalifikazioaren %80 balio du eta bi zati ezberdin izango ditu, zati teorikoa eta ariketak. Atal teorikoa notaren %40 izango da eta ariketak %60. Irakasgaia gainditzeko, ikasleak gutxienez 10etik 4 puntuko puntuazioa lortu beharko du atal bakoitzean.



- Laborategiko praktikak: Praktikak egitea derrigorrezkoa da eta amaierako notaren %20 suposatzen du. Praktikaren aurretik, ikasleak dagokion gidoia eta ikasgelan aurkeztutako kontzeptuak aztertu beharko ditu. Irakasleak antzematen badu aurreko lan hau ez dela egin, ikasleak praktika burutzea eragotzi dezake. Praktika guztiak ebaluatuko dira. Horretarako, ikasleak praktika bakoitzari dagokion ebaluazio-txostena edo test-a entregatuko du. Praktikak amaitzean, lauhilekoaren amaieran, idatzizko azterketa bat burutu beharko da. Praktiken azken kalifikazioa bi probetatik lortuko da, %40 txostenak/test-a eta %60 idatzizko probak.



- Ikastaroa gainditzeko eta dagozkion batez bestekoak egiteko, bai azterketa ofiziala eta bai praktiken alderdia gainditu beharko dira. Hala ez bada, errepikatu beharko dira.



- Ikasle batek amaierako azterketa edo azterketa praktikoa egiten duenean, deialdian parte hartzen ari da. Deiari uko egiteko, ez duzu bi azterketetako bat ere egin behar.



- Osasun-baldintzek irakaskuntza-jarduera edo/eta ebaluazio presentziala egitea eragozten badute, presentziala ez den modalitate bat aktibatuko da, eta ikasleei berehala jakinaraziko zaie.

Ezohiko deialdian, ikaslea ebaluazio finalaren bidez ebaluatuko da deialdi arrunteko irizpide berberei jarraituz.



- Gutxieneko edukien proba aldez aurretik gainditu ezean, ikasleak ezohiko deialdiaren azterketaren egunean egingo du proba hori. Proba gainditzen ez badu, ikasleak ezin izango du irakasgaia gainditu.



- Ezohiko deialdi ofiziala: Azterketak amaierako notaren %80 izango du eta bi zati ezberdin izango ditu, zati teorikoa eta zati problematikoa. Atal teorikoa notaren %40a izango da eta arazoa %60a. Irakasgaia gainditzeko, ikasleak gutxienez 10eko 4 puntuko puntuazioa lortu beharko du atal bakoitzean.



- Laborategiko praktikak: ezohiko deialdiko praktika-azterketa ohiko deialdiko irizpide berberekin arautuko da.



- Ikastaroa gainditzeko eta dagozkion batez bestekoak egiteko, amaierako eta praktikako azterketak gainditu beharko dira. Hala ez bada, biak errepikatu beharko dira.



Osasun-baldintzek irakaskuntza-jarduera edo/eta ebaluazio presentziala egitea eragozten badute, presentziala ez den modalitate bat aktibatuko da, eta ikasleei berehala jakinaraziko zaie.

Kalkulagailu zientifikoa, erregela

Oinarrizko bibliografia

W. D. Callister. Introducción a la Ciencia e Ingeniería de los Materiales. Reverté. 1997

W. J. Smith, J. Hashemi. Fundamentos de la Ciencia e Ingeniería de Materiales. McGraw-Hill. 2006

D. R. Askeland. Ciencia e Ingeniería de los Materiales. Paraninfo-Thomson Learning. 2001

Gehiago sakontzeko bibliografia

P. L. Mangonon. Ciencia de Materiales. Selección y diseño. Prentice Hall. 2001
R. B. Seymour, C. E. Carraher. Introducción a la Química de los Polímeros. Reverté. 1995
A. Miravete. Materiales Compuestos I y II. Reverté. 2007