Itzulpengintza eta Interpretazioa Graduko derrigorrezko ikasgai teoriko-praktikoa da. Ikasgai honetan, ikasleak interpretazioaren inguruko oinarrizko kontzeptu teorikoak barneratuko ditu, eta alderdi praktikoari dagokionez, modalitate desberdinak landuko dira; besteak beste, esan osteko interpretazioa, aldi berekoa, alde bikoa eta ikusizkoa. Hirugarren eta laugarren mailan, ikasleek aukera izango dute ikasgai honetan lortutako ezagutza, teorikoa zein praktikoa, interpretazioko beste ikasgai batzuekin osatzeko.

Gaitasunak

-Interpretazioaren ezagutza teoriko eta teknikoak barneratzea (G004).

-Ahoz komunikatzeko trebatzea eta, estrategia egokiak baliatuz, ama hizkuntzaranzko alde biko, esan osteko eta aldi bereko intepretazioan trebatzea (G001, G003, G009).

-Profesioaren kode etikoaren ezagutza eta errespetua (G007, G008).

-Gizartean, politikan, zientzian eta gainerako arloetan interpreteak duen bitartekari funtzioaz jabetzea (G006, G009, G010).



Ikaskuntza emaitzak

-IA1: interpretazio prozesuaren oinarri teoriko eta teknikoak sakon ezagutzea.

-IA2: interpretazio-modalitate ezberdinei dagozkien oinarrizko prozesuak gauzatzea ebaluzio-irizpideak aintzat hartuz.

-IA3: profesioaren kode etikoa xehe-xehe ezagutzea.

-IA4: praktikatik abiatuz eta hainbat testuingurutan, interpretearen bitartekari funtzioa ulertzea.

1. Interpretazioaren historia

2. Itzulpengintzaren eta interpretazioaren arteko diferentziak

3. Interpretazio jarduerak sailkatzeko parametroak

4. Interpretazioaren oinarrizko printzipio teorikoak

5. Aldebiko interpretazioa

6. Esan osteko interpretazioa

7. Aldibereko interpretazioa

Metodologia aktiboetan oinarritutako irakaskuntza sustatu nahi da ikasgai honetan. Horregatik, ikaslea izango da irakaskuntza-ikaskuntza prozesuaren ardatz, talde-lana sustatuko da, ikasleek hartzen dituzten erabakien inguruko eztabaida eta gogoetak ezinbestekoak izango dira, eta interpretazio-enkargutan oinarrituta, mundu profesionalean aurki daitezkeen egoeretara gerturatuko gara.



UPV/EHUko IKD eredu pedagogikoari jarraiki, ikasgaiaren ardatz izango da honako metodologia hau:



Arazoetan oinarritutako ikaskuntza (AOI): Ikasleek hainbat enkarguri egin beharko diete aurre lauhilekoan zehar, mundu profesionalean gertatzen den legez, eta, beraz, ikaskuntza hau gailenduko da ikasgai honetan.

• Ebaluazio Jarraituaren Sistema
• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Praktikak egitea (ariketak, kasuak edo buruketak) (%): 40
  • Lanen, irakurketen... aurkezpena (%): 15
  • Interpretazio probak (%): 45

Ebaluazioa jarraia izango da. Eduki teorikoak hainbat ariketen bidez landuko dira, eta amaierako notaren % 40 balioko dute. Aurkezpen bat ere egin beharko da, interpretazioaren inguruko gai jakin batean sakontzeko (% 15), eta hiru interpretazio proba egingo dira alderdi praktikoa ebaluatzeko (% 45). Ebaluazio bide horien bitartez landuko ditugu gida honetan aipatutako gaitasunak eta ikaskuntza emaitzak, eta, beraz, ezinbestekoa izango da aipatutako ariketa eta proba guztiak egin eta entregatzea.



Ebaluazio jarraia ez egitea erabaki duen ikasleak idatzi bat aurkeztu beharko dio ikasgaiaren ardura duen irakasleari, gutxienez bederatzi asteko epearen barruan, lauhilekoa hasten denetik. Ikasle horiek hainbat ariketa (% 60) entregatu beharko dituzte hilabete bateko epean, eta ohiko deialdiaren azterketa egunean entregatu. Interpretazio probak (% 40) azterketa egunean bertan egingo dira. Ebaluazio bide horien bitartez landuko dituzte gida honetan aipatutako gaitasunak eta ikaskuntza emaitzak, eta, beraz, ezinbestekoa izango da aipatutako ariketa eta proba guztiak egin eta entregatzea.



Hau guztia ezohiko deialdian ere aplikatuko da.

Ebaluazio jarraia egin eta gainditzen ez duten ikasleek gainditu ez duten hori errepikatu beharko dute ezohiko deialdian.



Ohiko deialdiari uko egin dioten ikasleek hainbat ariketa (% 60) entregatu beharko dituzte hilabete bateko epean, eta ezohiko deialdiaren azterketa egunean entregatu beharko dituzte. Interpretazio probak (% 40) azterketa egunean bertan egingo dituzte. Ebaluazio bide horien bitartez landuko dituzte gida honetan aipatutako gaitasunak eta ikaskuntza emaitzak, eta, beraz, ezinbestekoa izango da aipatutako ariketa eta proba guztiak egin eta entregatzea.

Alde teorikoari dagokion materiala eGela bitartez jasoko du ikasleak. Praktiketarako, interpretaziorako ohar koaderno bat erabiliko du, eta, beharrezkoa eta posible denean, interpretazio-laborategiak erabiliko dira.

Oinarrizko bibliografia

BAIGORRI, Jesús. La interpretación de conferencias: el nacimiento de una profesión. De París a Nuremberg. Granada: Comares, 2000.



COLLADOS, Ángela, eta María Manuela FERNÁNDEZ SÁNCHEZ. Manual de Interpretación bilateral. Granada: Comares, 2001.



GILE, Daniel. Basic Concepts and Models for Interpreter and Translator Training. Amsterdam: Benjamins, 1995.



ILIESCU, Catalina. Introducción a la interpretación. La modalidad consecutiva. Alacant: Publicaciones Universidad de Alicante, 2001.



JONES, Roderick. Conference interpreting explained. Manchester: St Jerome Publishing, 1998.



ROZAN, Jean-François. La toma de notas en interpretación consecutiva. Bilbo: UPV-EHU Argitalpen Zerbitzua, 2007.



VALERO GARCÉS, Carmen (ed.). Traducción e interpretación en los servicios públicos. Contextualización, actualidad y futuro. Granada: Comares, 2003.

Gehiago sakontzeko bibliografia

FALBO, Caterina, et al. Interpretazione simultanea e consecutiva: problemi teorici e metodologie didattiche. Milano: Hoepli, 1999.

FUCHS, C. La paraphrase. Paris: Presses Universitaires de France, 1982.

GILE, Daniel. Regards sur la recherche en interprétation de conference. Lille: Presse Universitaire de Lille, 1995.

GILLIES, Andrew. Note taking for Consecutive Interpreting: a Short Course. Manchester: St Jerome Publishing, 2005.

HERBERT, Jean. Manuel de l'interprète: comment on devient interprète de conferénces. Geneva: Librairie de l'Université, 1952.

HERBERT, Jean. Manual del intérprete. Geneva: Libraire de l'Université Georg, 1970.

KELLY, Dorothy (ed.). La traducción y la interpretación en España hoy: perspectivas profesionales. Granada: Interlingua, 2000.

LAPP, Daniel C. Potencie su memoria. Bartzelona: Plaza & Janés, 1996.

LEDERER, Marianne. La traduction simultanée. Experience et théorie. Paris: Minard, 1981.

LEÓN, Mario. Manual de interpretación y traducción. Madril: Luna, 2000.

PAGOLA, Juanjo, eta Joseba URKIA. Interpretearen eskuliburua. Zarautz: IVAP, 2008.

PERELMAN, Ch., eta L. OLBRECHTS-TYTECA. Tratado de la argumentación. Madril: Gredos, 1994.

PÖCHHACKER, Franz. Introducing Interpreting Studies. Londres: Routledge, 2004.

PÖCHHACKER, Franz. Miriam Schlesinger (ed.) The Interpreter Studies Reader. Londres, New York: Routledge, 2002.

ROZAN, Jean-François. La prise de notes en interprétation consécutive. Geneva: Libraire de l'Université Georg, 1956.

SELESKOVITCH, Danica. Langage, langues et mémoire. Paris: Minard, 1975.

SELESKOVITC, Danica, eta Marianne LEDERER. Pedagogie raisonnée de l'interpretation. Paris: Didier Erudiction, 2002.

SELESKOVITCH, Danica. L'interpréte dans les conferences internationales. Paris: Minard, 1968.

SELESKOVITCH, Danica. Interpreting for international conferences. Washington: Pen and Booth, 1978.

Aldizkariak

The Interpreters' Newsletter

SENDEBAR: Boletín de la Facultad de Traducción e Interpretación, Universidad de Granada, Granada

Web helbideak

Asociación Internacional de Intérpretes de Conferencia (AIIC): http://www.espaiic.es

Asociación de Intérpretes de Conferencia de España: http://www.aice-interpretes.com/indexsp.htm

Guelbenzu, Clara (2008). Consecutiva simultánea: una nueva modalidad de interpretación, en http://www.bootheando.com/2008/09/09/consecutiva-simultanea-una-nueva-modalidad-de-interpretacion/

Hamidi, Miriam y Pöchhacker, Franz (2007). Simultaneous Consecutive Interpreting: A New Technique Put to the Test [versión electrónica]. Meta: Translators’ Journal, 52(2), 276-289