Irakasgai hau, modulu aurreratuan eskeintzen direnetako bat da, eta horrela, honi emandako zeharkako gaitasunak partekatzen ditu, [M03CM06], [M03CM11] eta [M03CM17] gaitasunak hain zuzen ere.

M03CM06: Problema analitiko baten izaera ulertzeko, bibliografian hari buruz ikertzeko eta hura ebazteko irtenbide analitikoak identifikatzeko, balioesteko eta aurkezteko gai izatea.

M03CM11: Prozesu esperimentalak diseinatzeko, programatzeko eta gauzatzeko gaitasuna, baita kimikaren arloko arazoetarako teknika instrumental egokiak erabiltzeko gaitasuna ere.

M03CM17: Behaketarako, analisirako eta sintesirako gaitasunak erakustea, gaitasun kritikoa izanez eta autokritika eginez.

Fourierren Transformakuntzako espektroskopia infragorria: espektroen ebazpena. Instrumentazioa eta laginen prestakuntza.

Masa Espektrometria: Teknikaren eta intrumentazioaren oinarriak. Zatiketa prozesuak. Konposatu organiko nagusien masa-espektroak.

Erresonantzia magnetiko Nuklearra: Teknikaren eta intrumentazioaren oinarriak. Lerrakuntza kimikoak protoi eta karbonoan. Espektroen analisia.

Espektroskopia ultramore ikuskorra: Oinarriak. konposatu kromoforikoak. absortzio-maximoak kalkulatzeko taulen erabilera. ariketak.

Ikasgai magistraletan, irakasgaiaren oinarrizko ezaguerak aztertuko dira. Gelako praktiketan ezaguera horiek irakasleak planteatutako ariketak ebazteko erabiliko dira.Banakako lanak modu ez-presentzialean egingo dira. Ikasle bakoitzak hiru ariketa orri beteko ditu, bat lehen lauhilabetekoan eta bi bigarrenean.

Laborategiko praktikak (lehen lauhilabetekoan) banaka egingo dira modu presentzialean bi espektro infragorri eginez eta modu ez-presentzialean espektroa aztertuz.

Azterketa finalak notaren % 70-a suposatuko du eta portzentai berdina duten bi kontroletan banatuko da. Ikasleak 4.0-ko nota minimoa lortu behar du kontrol bakoitzean batazbestekoa egiteko eta honek bost baino handiagoa izan behar du beste jarduerekin batazbestekoa egin ahal izateko. Ikasleak lehen kontrolean 4 edo gehiago lortzen badu, bigarren kontrolean bi aukera ditu, hots: bi kontrolak egitea edo bakarrik bigarrena egitea. Praktikek eta ariketek nota finalaren %6 eta %24-a suposatuko dute hurrenez hurren.

Ebaluazio jarraiari uko egiteko baldintzak EHU-ko Graduko Titulazio Ofizialetako Ikasleen Ebaluaziorako Arautegian 2. Kapituluan 12 eta 8. Artikuluan azaltzen direnak dira.

Ikasleak froga bakar batez ebaluatua izatea eskatzeko baldintzak EHU-ko Graduko Titulazio Ofizialetako Ikasleen Ebaluaziorako Arautegian 2. Kapituluan 8. artikuluan azaltzen direnak dira.

Ikasle batek Ez Aurkeztu kalifikazioa lortuko du azken frogara ez bada azaltzen,EHU-ko Graduko Titulazio Ofizialetako Ikasleen Ebaluaziorako Arautegian 2. Kapituluan 12. artikuluan azaltzen denaren arabera.

Kurtso bakoitzean irakaskuntza gidan azalduko da.

Oinarrizko bibliografia

G. Sócrates. Infrared Characteristic Group Frequencies. 2nd edition. Wiley & Sons Ltd., 1994.

E. Prestch, P. Bühlmann, C. Affolter, M. Baderstcher. Structural Determination of Organic Compounds. Springer-Verlag, 2007.

E. Prestch, T. Clerk, J. Seibl, W. Simon. Tablas para la elucidación estructural de compuestos orgánicos por métodos espectroscópicos, 2ª Edición. Alhambra, 1989.

R. M. Silverstein, G. Bassler, T. Morrill. Spectrometric Identification of Organic Compounds. 5th Edition, Wiley & Sons, Inc., 2005.

S. Wartewig. IR and Raman Spectroscopy: Fundamental Processing. Wiley, 2003.

Gehiago sakontzeko bibliografia

J.M. Chalmers, P.R. Griffiths. Handbook of Vibrational Spectroscopy. Wiley, 2002.
J. Simpson. Organic Structure Determination using 2D-NMR Spectroscopy. Academic Press, 2008.
N.J. Harrick. Internal Reflection Spectroscopy. Review and Supplement. Harrick Sci. Corp., 1985

Aldizkariak

Vibrational Spectroscopy