KONPETENTZIAK

1.Animalien soin-egitura, bizimodua, ugalketa zein bizi-zikloekin loturiko oinarrizko kontzeptuak azaltzeko gaitasun egokia izan.

2.Animalien soin-egitura nagusiak eta hauen oinarrizko sailkapena ezagutu. Animalia filum nagusiak identifikatzeko gaitasuna izan, ekosistemikoki zein dibertsitateari dagokienez garrantzitsuak diren taldeak.

3.Animalien dibertsitateari buruzko ikuspegi zabala izan. Egungo dibertsitate morfologikoa ezagutzea.

4.Eboluzioaren mekanismo sortzailea ulertu, arbaso amankomunetik dibertsitate morfologikoa eratzeko.

5.Espezieen identifikaziorako baliagarriak diren gako dikotomiko, atlas, landa-gida eta informazio digitala erabiltzea.

6.Iturri ezberdinetako informazio zientifikoa erabiltzea, interpretatzea eta fitxa tekniko bat egitea.



IKASKETA EMAITZAK

1. Animalien deskribapenan zein beraien bizi-ziklo eta barne-organo nagusien deskribapena egiteko terminologiaren erabilera aproposa.

2. Ezaugarri morfologikoen erabiliz animalia talde nagusiak (biodibertsitateari dagokionez) sailkatzen jakitea filum eta clase mailaraino.

3. Animalia baten soin-egitura eta bizimoduaren arteko harremana ulertzea, hala nola bere organoen funtzionamendua.

4. Lerro-ebolutibo ezberdinen sorrera baloratu ikuspegi kritikoz, arbasoetatik abiatuta eta moldapen morfologiko eta anatomiko berrien agerpena kontestu ekologiko-ebolutiboan barneratuz.

5. Idatzizko lana osotasunean garatzea eta bibliografia modu egokian aipatzen ikastea.

1. Gaia Animalia Erreinua: Definizioa eta ezaugarri orokorrak. Bost Erreinuen Sistema.

2. Gaia Ontogenia. Orri blastodermikoak eta zeloma: kontzeptuak eta jatorria.

3. Gaia Morfologia eta promorfologia. Animalia Erreinuaren sailkapen klasikoa.

4. Gaia. Animalien ingurugiro-fisiologia. Tegumentua, elikadura, arnasketa,

zirkulazioa, eskrezioa eta osmoerregulazioa.

5. Gaia Ugalketa eta bizi-zikloak. Ugalketa sexual eta asexual motak. Larbak. Ziklo

zuzen eta ez-zuzenak. Espeziearen kontzeptuari buruz eta honen inplikazioak.

6. Gaia Espezie terminoaren kontzeptu morfologiko, biologiko eta filogenetikoa. Sistematika eta taxonomía. Izendapen arauak.

7. Gaia Metazoo diblastikoak. I: Poriferoak. Soin-egitura. Zelula-motak. Askonoide,

sikonoide eta leukonoide egitura-formak.

8. Gaia Metazoo diblastikoak II: Knidarioak. Polipo eta marmoka formak. Hidrozooak, Eszifozooak eta Antozooak. Soin-egitura eta bizi-zikloak.

9. Gaia Metazoo triblastiko azelomatuak: Platihelmintoak. Turbelarioak. Trematodo

monogeneo eta digeneoak. Zestodoak.

*Animali Erreinuaren filogenia berria eta zelomaren balio taxonomikoaz: Lophotrochozoa eta Ecdysozoa taldeak.

10. Gaia Metazoo triblastiko pseudozelomatuak: Nematodoak pseudozelomatuen eredu gisa.

11. Gaia Zelomatu protostomatuak I: Anelidoak. Soin-egitura. Poliketo, Oligoketo eta

Hirudineoen ezaugarri bereziak.

12. Gaia Zelomatu protostomatuak II: Moluskuak. Molusku aitzindariaren eredua.

Poliplakoforoak, Gastropodoak, Bibalboak, Eskafopodoak eta Zefalopodoak.

13. Gaia Zelomatu protostomatuak III: Artropodoak. Artropodizazio prozesua. Soineredu artropodiarraren forma eta funtzioa. Organo endokrinoak eta funtzioa

mudan.

14. Gaia Artropodoak: Kelizeratuak. Soin-egitura. Taldeko orden nagusiak. Adibideak.

15. Gaia Artropodoak: Krustazeoak. Soin-egitura. Taldeko orden nagusiak. Adibideak.

16. Gaia Artropodoak: Miriapodo eta Hexapodoak. Soin-egitura. Taldeko orden

nagusiak. Adibideak.

17. Gaia Zelomatu deuterostomatuak: Ekinodermatuak. Asteroideo baten soin-egitura. Ekinoideoak, Ofiuroideoak, Holoturoideoak eta Krinoideoak.

18. Gaia Kordatuak: Animalia kordatu ez-ornodunak. Urokordatuak eta

Zefalokordatuak. Kordatuen soin-egitura. Ornodunen jatorria.

19. Gaia Kordatuak: Ornodunak I. Klase nagusiak eta eboluzioa: Arrain agnatuak eta

gnatostomatuak. Kondriktioak. Osteiktioak.

20. Gaia Kordatuak: Ornodunak II: Tetrapodoak. Anfibioen agerpena. Amniotoak eta

lur lehorraren konkista. Narrastiak. Hegaztiak. Ugaztunak. Iberiar Penintsulako

tetrapodoen orden nagusiak.







Praktikak:

1. Ornogabe ez-artropodoen soin-egituraren azterketa

2. Artropodoen soin-egituraren azterketa

3. Ornodunen anatomia. Arrainak

Metodologian irakaslearen eskola magistralak zein gelan bertan ikasleek egin beharreko ariketa-galderak landuko dira.

Eskola praktikoak laborategian egingo dira.

EHUko araudiak bi ebaluazio mota baimentzen ditu graduetako irakasgaietan: bai ebaluazio jarraia zein mistoa (gutxienez %30eko ebaluazio jarraia).

Azken ebaluazioa ebaluazio jarraitu edo mistoaren salbuespena da, eta ebaluazio jarraiturik eduki ezin duten ikasleentzat baino ez da, eta ondorengo kasuetan eskatu ahal izango da:

“Ikasleari, justifikatutako arrazoiengatik (lanari lotutako arrazoiak, genero indarkeriaren biktimak, erditzea, adopzioa, ume harrera edo hiru urtetatik beherako seme-alaba edo minusbaliatutako pertsonak izatea bere kargura; % 33ko ezintasun maila edo handiagoa duten ikasleak; goi-mailako kirolaria; bidaiak edo denbora asko eskatzen duten kultur eta arte-jarduerak; goi mailako beste ikasketa batzuekiko bateragarritasuna; eta mota desberdinetako karguekiko bateragarritasuna: kargu politikoak, sindikalak, ikasleen ordezkaritza, elkarteetakoak, GKEkoak edo beste batzuk) ezin bazaio egin etengabeko ebaluazioa, bukaerako proba bakarra egingo zaio, irakasgaiko jakintzak eta gaitasunak bereganatu dituela egiazta dezan. Proba horrek, egiten den moduan egiten dela, irakasgaiko notaren % 100 balio beharko du. Irakasgaiaren ezaugarri eta edukiengatik irakasgaiaren beste alderdi batzuk gainditu behar badira, praktikak esaterako, bukaerako probaz gain kontuan hartuko beharko da beste alderdiak gainditu diren ala ez.”

“Horrez gain, goragoko kurtsoetako ikasle errepikatzaileek ere Azken ebaluazioa egiteko aukera dute”

Ohiko deialdiari uko egiteko Graduko ikasketen gestiorako arautegian ezarritakoa jarraitu beharko da.



Ikasleek eskubidea izango dute azken ebaluazio bidez ebaluatuak izateko, etengabeko ebaluazioan parte hartu zein ez hartu. Eskubide hori baliatzeko, ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat aurkeztu beharko dio irakasgaiaren ardura duen irakasleari eta, horretarako, bederatzi asteko epea izango du lauhilekoko irakasgaien kasuan edo 18 astekoa urteko irakasgaienean, ikastegiko eskola egutegian zehaztutakoarekin bat lauhilekoa edo ikasturtea hasten denetik kontatzen hasita. Irakasgaiaren irakaskuntza gidan epe luzeagoa ezarri ahal izango da.



Ohiko deialdiari uko egiteko nahikoa izango da: 1) ebaluazio mistoan azken froga teorikora ez aurkeztea; 2) ebaluazio jarraian nahikoa izango da azken froga indibidualera ez aurkeztearekin.

Bai eGela plataforma birtualean nahiz ikasgela eta laborategian erabilitako informazio eta materialak.

Oinarrizko bibliografia

Aihartza, J. 2010. Ornodunak: anatomia, eboluzioa eta aniztasuna. UEU

Barbadillo, L.J., Lacomba, J.I., Pérez-Mellado, V., Sancho, V., López-Jurado, L.F. 1999. Anfibios y reptiles de la Península Ibérica, Baleares y Canarias. Guía ilustrada para identificar y conocer todas las especies.. Editorial Planeta.

Beaman, M., Madge, S. 1998. Guía de identificación: Aves de Europa, norte de Africa y Próximo Oriente. Ed. Omega.

Blanco, J.C. 1998. Mamíferos de España. 2 tomos. Editorial Planeta.

Brusca, R.C. y Brusca, G.J. 2005. (2ª Edición). Invertebrados. McGraw-Hill. Interamericana.

De Juana, E. y Varela, J.M. 2001. Guía de las aves de España: Península, Baleares y Canarias. Lyx Ediciones.

Freeman y Bracegirdle, 1982. Atlas de estructura de invertebrados. Editorial Paraninfo.

Hickman, Roberts, Larson, 1998 (10ª edición). Principios integrales de Zoología. Editorial McGraw-Hill. Interamericana.

Hayward, P., Nelson-Smith, T., Shields, C. 1998. Guía de identificación. Flora y Fauna de las costas de España y Europa. Ed. Omega.

Hume, R. 2002. Guía de campo de las aves de España y Europa. Ed. Omega.

Iribar, A., Aihartza, J, Altonaga, K., Elosegi, A., Garin, I. 2002. Munduko hegastien izendegia: Harrapariak, ahateak eta flamenkoak. Elhuyar

Kardong 1999 (2ª edición). Vertebrados. Anatomía comparada, función, evolución. Editorial McGraw-Hill. Interamericana.

Muus, B.J., Nielsen, J., Dahlstrom, P., Nystrom, B. 1998. Guía de identificación: Peces de mar del Atlántico y del Mediterráneo. Biología, pesca, importancia económica. Ed. Omega.

Pedro Pérez, F. 2002. Euskadiko anfibioak

Euskadiko muskerrak, sugandilak eta apoarmatuak.

Euskal Herriko sugeak

Euskal Herriko ugaztunak

Urdaibaiko itxaspeko flora eta fauna.

Pleguezuelos, J.M. (ed). 1997. Distribución y biogeografía de los anfibios y reptiles de España y Portugal.

Salvador, A. y Pleguezuelos, J.M. 2002. Reptiles españoles. Identificación, Historia Natural e Identificación. Ed. Canseco Editores, S.L.

Storch, Welsch. 2001. Curso práctico de Zoología de Kukenthal. Editorial Ariel Practicum.

Urkiola, A., Aihartza, J, Altonaga, K., Elosegi, A., Garin, I. 2002. Munduko ugaztunen izendegia. Elhuyar.

Villee, Walker, Barnes, 1987. (6ª edición ) Zoología. Editorial Interamericana.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Bea, A. (1999). Vertebrados amenazados del País Vasco. Ed. Gobierno Vasco. Vitoria.
Doadrio, I. (2001). Atlas y libro rojo de los peces continentales de España. Edición: DGCONA-CSIC. Ministerio de Medio Ambiente.
Martí, R., Del Moral, J.C. (2003). Atlas de las aves reproductoras de España. Edita: DGCONA-SEO/Birdlife. Ministerio de Medio Ambiente.
Palomo, L.J. y Gisbert, J., Blanco, J.C. (2007). Atlas y libro rojo de los mamíferos terrestres de España. Edita: Ministerio de Medio Ambiente. Madrid.
Pleguezuelos, J.M., Márquez, R., Lizana, M. (2002). Atlas y libro rojo de los anfibios y reptiles de España. DGCONA-AHE. Ministerio de Medio Ambiente. Madrid.
Templado, J., Calvo, M., Garvía, A., Luque, A.A., Maldonado, M., Moro, L. (2004). Guía de invertebrados y peces marinos protegidos por la legislación nacional e internacional. Edita: Organismo Autónomo de Parques Nacionales. Madrid.
Verdú, J. R. y Galante, E., eds. 2009. Atlas de los Invertebrados Amenazados de España (Especies En Peligro Crítico y En Peligro). Dirección General para la Biodiversidad, Ministerio de Medio Ambiente, Madrid, 340 pp.