1.2. Irakasgaiaren Gaitasunak (G)

• G1. Biodibertsitatea kontserbatu eta kudeatu beharraren zergatiak ulertzea, ikuspegi biologiko, etiko, eta praktikotik.

• G2. Fauna eta Floraren kontserbazioarekin eta kudeaketarekin lotutako oinarrizko kontzeptu, modelo eta teoriak ezagutzea.

• G3. Biodibertsitatearen kontserbazio- eta kudeaketa-estrategiak sustatu eta arautzen dituzten Hitzarmen, Akordio eta Lege esparrua menperatzea, eta erantzunkizuna duten entitate eta administrazioen eskumenen organigrama ezagutzea.

• G4. Biodibertsitatearen kontserbaziorako, habitatarekin batera, espezieen biologiak eta populazioen tamainak eta dinamikak duten garrantzia ulertzea eta horiek aztertzeko teknikak ezagutzea.

• G5. Fauna eta Floraren kontserbazioa bideratzeko egungo estrategia eta tresnak ezagutzearekin batera, babestu beharreko espezie eta eremuak lehenesteko irizpideak ezagutu, egoerak aztertu eta konponbideak proposatzeko gai izatea.

• G6. Kudeaketa-, kontserbazio-, eta baliagai naturalen erabilera-planen interpretazioa egitea.

• G7. Biodibertsitatearen kontserbazioa eta kudeaketaren inguruko informazioa bildu, aztertu, interpretatu eta proposamen berriak planteatzea.



1.3. Ikasketa-Emaitzak (IE)

• IE1. Badaki arrazoitzen, kontserbazioaren biologiako kontzeptuak erabilita, zergatik den beharrezkoa biodibertsitatea kontserbatzea eta kudeatzea, eta arlo horretan, lekuan leku, Hitzarmen, Zuzentarau eta Legeek zer egitera eta nor behartzen duten egoki argudiatzen du.

• IE2. Identifikatzen ditu fauna eta floraren biziraupena eragozten duten faktoreak, eta biodibertsitatea kontserbatzeko eta kudeatzeko ezinbestekoak diren elementuak ere.

• IE3. Gai da espezie baten kontserbazio-egoera eta bideragarritasuna aztertzeko populazioen ikasketa bideratzeko.

• IE4. Badaki zeintzuk diren babestu beharreko espezieak: zerrenda Gorrietako espezieen kontserbazio-egoera eta suntsitzeko duten probabilitatea interpretatzen daki, eta halako zerrendan edo Mehatxatutako Espezieen katalogoetan jasota egoteak ondorioetan dituen aldeak ezagutzen ditu, badakielako zein den mehatxatuta eta babestuta egotearen arteko aldea.

• IE5. Badaki zeintzuk diren naturaguneak aukeratzeko lehentasunak ezartzeko irizpideak: biodibertsitatea kontserbatzeko eszenatoki ideala zein izan daitekeen daki, Naturagune babestuen sarea eraginkorra egiten duten elementuak identifikatzen ditu, eta gai da naturagune berri bat diseinatzeko .

• IE6. Ezagutzen du In situ kontserbazioa burutzeko babesguneen tipologia, baita kudeaketa helburuen arabera egokia aukeratzen ere, eta badaki nork duen izendatu eta kudeatzeko eskumena, kasuan kasu.

• IE7. Menperatzen du, kasuan kasu, espezieak eta natura guneak babesteko prozedura legala eta administratiboa.

• IE8. Ezagutzen du Ex situ kontserbazioaren helburua eta logika, eta badaki zein kasutan den beharrezkoa.

• IE9. Badaki zeintzuk diren espezie zein natur gune baten Kudeaketa-, Kontserbazio-, edo Erabilera-plan bat garatzeko jarraitu beharreko pausuak, zer jaso behar duen eta informazioa nola antolatu behar den ere.

1. gaia. Sarrera historikoa. Kontserbazio estrategiak eta legeria: Nazioartetik Lurralde mailara.

2. gaia. Espezie mehatxatuak.

3. gaia. Espezieen zentso metodoak.

4. gaia. Populazioen egitura eta dinamika.

5. gaia. Metapopulazioak. Populazio Minimo Bideragarriak. Populazioen Iraunkortasun Analisiak.

6. gaia. Habitata. Habitataren garrantzia faunaren kontserbazioan.

7. gaia. Espezie exotiko inbaditzaileak (EEI).

8. gaia. In–situ kontserbazioa eta Babesturiko Espazio Naturalak.

9. gaia. Babesguneen kudeaketarako tresnak.

10. gaia. Ex-situ kontserbazioa.

11. gaia. Kudeaketa Planak. Kasu praktikoen analisia.

12. gaia. Ehiza. Ehiza-Antolamendu Planak.

Irakasgai honetan hainbat irakas-metodo erabiltzen dira:

Eskola magistraletan irakasleak gaiaren edukia eta kontzeptuak azalduko ditu beren-beregi prestatutako irudiak eta adibideak erabilita. Ikasleen partehartzea eta pentsamendu logikoa eta kritikoa sustatzeko klasean zehar unean uneko lantzen diren kontzeptuei buruzko galderak egingo zaizkie ikasleei.

Ikasle talde bakoitzak lau gela praktika egingo ditu, ordu magistraletan azaldutako kontzeptuak adibide praktikoen bitartez ikasleak eurek landu eta edukiak hobeto barneratu ditzaten.

Ordenagailu praktiketan, simulazioen bidez espezieen populazioen dinamika eta habitat erabilera aztertuko dira.

Landa praktikak, aldi berean, gure inguruan espezieak kontserbatzeko eta kudeatzeko gaur egun egiten diren proiektu eta lanak in-situ ezagutzeko erabiliko dira.

OHARRA:egungo osasun egoeraren aurrean irakaspen prozesua birtuala izatea gerta daiteke. Honen aurrean Black Board Collaborate eta eGelako tresnak erabiliko dira.

Banakako amaierako proba: azken notaren %70.

Talde lana: azken notaren %20.

Lanen ahozko azalpena, irakurketak... %10





Bi ataleko (Bi irakasleek ematen dituzten bi blokeen gainekoak) proba idatzia egingo da. Ikasleak 4ko nota minimoa lortu behar du idatzizko probaren atal bakoitzean proba praktikoetako notekin batez bestekoa egiteko.



UPV/EHUko arautegiaren arabera, graduko irakasgaietan egon daitezkeen bi ebaluazio moduak ebaluazio azkena eta jarria dira.

Azken ebaluazioa ebaluazio jarraituaren salbuespena da, eta ebaluazio jarraiturik eduki ezin duten ikasleentzat baino ez da eta ondorengo kasuetan eskatu ahal izango da:

“Ikasleari, justifikatutako arrazoiengatik (lanari lotutako arrazoiak, genero indarkeriaren biktimak, erditzea, adopzioa, ume harrera edo hiru urtetatik beherako seme-alaba edo minusbaliatutako pertsonak izatea bere kargura; % 33ko ezintasun maila edo handiagoa duten ikasleak; goi-mailako kirolaria; bidaiak edo denbora asko eskatzen duten kultur eta arte-jarduerak; goi mailako beste ikasketa batzuekiko bateragarritasuna; eta mota desberdinetako karguekiko bateragarritasuna: kargu politikoak, sindikalak, ikasleen ordezkaritza, elkarteetakoak, GKEkoak edo beste batzuk) ezin bazaio egin etengabeko ebaluazioa, bukaerako proba bakarra egingo zaio, irakasgaiko jakintzak eta gaitasunak bereganatu dituela egiazta dezan. Proba horrek, egiten den moduan egiten dela, irakasgaiko notaren % 100 balio beharko du. Irakasgaiaren ezaugarri eta edukiengatik irakasgaiaren beste alderdi batzuk gainditu behar badira, praktikak esaterako, bukaerako probaz gain kontuan hartuko beharko da beste alderdiak gainditu diren ala ez.”

“Horrez gain, goragoko kurtsoetako ikasle errepikatzaileek ere Azken ebaluazioa egiteko aukera dute”

Ebaluazio etengabea egin ezin duten ikasleek arrazoiak dokumentu bidez justifikatu beharko dizkiote irakaslegoari gutxienez azterketa epea hasi baino hilabete lehenago. Ikasleok azken ebaluazio baten bidez egiaztatu ahal izango dute ikaskuntza emaitzak lortu izana. Azken ebaluazio horrek zati hauek izango ditu:

• Bakarkako lan bat aurkeztu beharko dute.

• Bi ataleko (Bi irakasleek ematen dituzten bi blokeen gainekoak) proba idatzia. Notaren %70.



Irakasgaiko ebaluazio probetan ikasleek debekatuta izango dute liburuak, oharrak edo apunteak erabiltzea, bai eta tresna edo gailu telefoniko, elektroniko, informatiko edo bestelakoak erabiltzea ere. Jokabide makur eta iruzurrezkoren bat gertatzekotan, UPV/EHUko ebaluazio probetan eta lan akademikoetan jokabide makur eta iruzurrezkoak eragozteari eta etika akademikoari buruzko protokoloan zehazten dena aplikatuko da.

Bea, A. 1999. Vertebrados amenazados del País Vasco. Ed. Eusko Jaurlaritza-Gobierno Vasco.
Guerrant, E.O., K. Havens & M. Maunder (Eds.) 2004. Ex situ Plant Conservation. 504 pp. Island Press.
Jimenez Pérez I., Delibes de Castro, M. 2005. Al borde de la extinción. Una visión integral de la recuperación de fauna amenazada en España. EVREN, ed.
Maxted, N., B.V. Ford-Lloyd & J.G. Hawkes (Eds.) 1997. Plant genetic conservation.The in situ approach. 446 pp. Chapman & Hall.
Meffe, G.K., Carroll, C.R., and contributors. 1997 (2ª ed.) Principles of Conservation Biology. Sinauer Ass, Inc Publ. USA.
Primack, R.B. y Ros, J. 2002. Introducción a la Biología de la Conservación. Ed Ariel Ciencia.
Tellería, J.L. 1986. Manual para el censo de los vertebrados terrestres. Ed Raíces, Santander.
Atlas y libros rojos publicados por la Dirección General de Conservación de la Naturaleza (Varios volúmenes)
• Gehiago sakontzeko bibliografia:

BAÑARES, A. (Ed.) 2002. Biología de la conservación de plantas amenazadas. 263 pp. Organismo Autónomo Parques Nacionales.
Alvarez y cols., 1998. Vertebrados continentales. Situación actual en la Comunidad Autónoma del País Vasco. Ed. Eusko Jaurlaritza-Gobierno Vasco.
BACCHETTA, G. & AL. 2008. Conservación es situ de plantas silvestres. 375 pp. + CD. Principado de Asturias/La Caixa.
Bea, A. 1999. Vertebrados amenazados del País Vasco. Ed. Eusko Jaurlaritza-Gobierno Vasco.
BRIGGS, D. 2009. Plant microevolution and conservation in human-influenced ecosystems. 598 pp. Cambridge Univ. Press.
Camprodon i Subirachs, J., Plana-Bach, E. 2001. Conservación de la Biodiversidad y Gestión Forestal. Su aplicación a la fauna vertebrada. Ed. Universitat de Barcelona.
CASWELL, H. 2001. Matrix population models. Construction, analysis and interpretation. 722 pp. Sinauer Ass. (2nd ed.)
Caughley, G. y Gunn, A.1996. Conservation Biology in Theory and Practice. Ed. Backwell Science. USA.
Delibes, M. 2008. La naturaleza en peligro. Ed. Destin

Oinarrizko bibliografia

Bea, A. 1999. Vertebrados amenazados del País Vasco. Ed. Eusko Jaurlaritza-Gobierno Vasco.

Guerrant, E.O., K. Havens & M. Maunder (Eds.) 2004. Ex situ Plant Conservation. 504 pp. Island Press.

Jimenez Pérez I., Delibes de Castro, M. 2005. Al borde de la extinción. Una visión integral de la recuperación de fauna amenazada en España. EVREN, ed.

Maxted, N., B.V. Ford-Lloyd & J.G. Hawkes (Eds.) 1997. Plant genetic conservation.The in situ approach. 446 pp. Chapman & Hall.

Meffe, G.K., Carroll, C.R., and contributors. 1997 (2ª ed.) Principles of Conservation Biology. Sinauer Ass, Inc Publ. USA.

Primack, R.B. y Ros, J. 2002. Introducción a la Biología de la Conservación. Ed Ariel Ciencia.

Tellería, J.L. 1986. Manual para el censo de los vertebrados terrestres. Ed Raíces, Santander.

Atlas y libros rojos publicados por la Dirección General de Conservación de la Naturaleza (Varios volúmenes)

Gehiago sakontzeko bibliografia

BAÑARES, A. (Ed.) 2002. Biología de la conservación de plantas amenazadas. 263 pp. Organismo Autónomo Parques Nacionales.
Alvarez y cols., 1998. Vertebrados continentales. Situación actual en la Comunidad Autónoma del País Vasco. Ed. Eusko Jaurlaritza-Gobierno Vasco.
BACCHETTA, G. & AL. 2008. Conservación es situ de plantas silvestres. 375 pp. + CD. Principado de Asturias/La Caixa.
Bea, A. 1999. Vertebrados amenazados del País Vasco. Ed. Eusko Jaurlaritza-Gobierno Vasco.
BRIGGS, D. 2009. Plant microevolution and conservation in human-influenced ecosystems. 598 pp. Cambridge Univ. Press.
Camprodon i Subirachs, J., Plana-Bach, E. 2001. Conservación de la Biodiversidad y Gestión Forestal. Su aplicación a la fauna vertebrada. Ed. Universitat de Barcelona.
CASWELL, H. 2001. Matrix population models. Construction, analysis and interpretation. 722 pp. Sinauer Ass. (2nd ed.)
Caughley, G. y Gunn, A.1996. Conservation Biology in Theory and Practice. Ed. Backwell Science. USA.
Delibes, M. 2008. La naturaleza en peligro. Ed. Destino, S.A. Barcelona.
Gibbs, J.P., Hunter, M.L., Sterling, E.J. 1998. Problem-Solving in Conservation Biology and Wildlife Management. Exercises for class, field and laboratory. Blackwell Sci.
GUERRANT, E.O., K. HAVENS & M. MAUNDER (Eds.) 2004. Ex situ Plant Conservation. 504 pp. Island Press.
HERRERA, M. & J.A. CAMPOS 2010. Flora alóctona invasora en Bizkaia – Flora aloktono inbadatzailea Bizkaian. 196 pp. Instituto para la Sostenibilidad de Bizkaia – Bizkaiko iraunkortasunerako Institua. DFB – BFA.
HILLIARD R. 2005 Best Practice for the Management of Introduced Marine Pests - A Review. GISP http://www.gisp.org/publications/toolkit/index.asp
IHOBE, 2009. Diagnosis de la fauna exótica invasora de la CAV. Gobierno Vasco. Departamento de Medio Ambiente y Ordenación del Territorio.

Aldizkariak

Journal of Wildlife Management