Zure ihes makurrenean ere,

bizi naizeino neure zauzkat ziur;

eta jada ez naiz biziko zure

maitasunak badegit azken-agur.

 

Hala, gaitz gaitzen haren beldurrik ez,

gaitz txikiena bainuke herio;

hobeki nengoke hala, egotez,

ezen ez zure aldarteaz fio.

 

Zure aldaberak ezin zaurtu nau:

bizia nuke galduko mudantzan.

Ala baita on ene zori on hau:

zurekin biziz poz, poz heriotzan!

 

Ba ote, baina, hain poz huts gaberik:

faltsu zarenetz nola dakiket nik?