Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

margul 1 izond kolorea galdu duena, kolore apalekoa. ik koloregabe; zurbil.

Eta tarantas bat, Siberiako zaldi margulek tiraturik, beti joango duk buhame gurdi baten aurretik!  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 121. orr.

Ilargi margularen kolorekoak.  Pello Lizarralde   «Larrepetit», 2002 - 116. orr.

Iturrien inguruan, Cadine eta Marjolin harakinen pikaderetara hurbiltzen ziren, goi leihoetako argi margularen pean.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 253. orr.

Hodeien urratuetatik esne itxurako eguzki distira margulak iragazten dira.  Pello Lizarralde   «Larrepetit», 2002 - 44. orr.

Argitasun margul bat ailegatu zaio eskuinetik.  Pello Lizarralde   «Larrepetit», 2002 - 68. orr.

Urrezko ilunabar-argiaz blaiturik zegoen gela, argitasun hartan su-lama mehe margulak ziruditela kandelak.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 21. orr.

Heydrichen begi urdin kolorgeek arrain batenak ziruditen: urtsuak, margulak, inolako zirrararik islatzen ez zutenak.  Alberto Ladron Arana   «Eguzki beltzaren sekretua», 2004 - 196. orr.

Udako blusa urdin margula zuen Anniek soinean.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 120. orr.

2 irud/hed

Hobe kimika ez-organikoaren eskema margul baina ziurren artera itzultzea.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 242. orr.

3 margul-margul

Margul-margula, masailak hezur huts, belaunak oker, arropak estuegi, Antoine gaixoak, lehen begiratutik, errukia ematen zuen.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 48. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus