Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

murmuriatu, murmuria(tu), murmuriatzen (19 agerraldi, 12 liburutan) 1 du ad xuxurlatu. ik marmariatu.

Izeba Juliak irribarre zabal bat egin zuen, eta, konplimenduei buruzko zerbait murmuriatzen zuela, Freddyk estutzen zion eskua askatu zuen. ulertu ez nuen zer edo zer murmuriatu zuen, alde egin aurretik.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 288. orr.

Andrearen ezpainak ertiriki ziren eta "bai" murmuriatu zuela igarri nion.  Juan Martin Elexpuru   «Esku bakarrarekin irakurtzeko kontuak» - Pilar Cristobal, 1999 - 43. orr.

Kontinentean! -murmuriatu zuen izeba Juliak, buruari astiro atzera eta aurrera eraginez.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 269. orr.

-Kendu kuleroak! -murmuriatu zuen, zakar, besteak.  Juan Martin Elexpuru   «Esku bakarrarekin irakurtzeko kontuak» - Pilar Cristobal, 1999 - 44. orr.

Etengabe goraka datorren izen bat, iturri bateko ura nola, arimaren barren-barrenetik igotzen dena, ezpainetaraino igotzen dena, esan eta berriro esaten dena, gelditu gabe murmuriatzen dena, alde guztietan, otoitz bat bailitzan.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 349. orr.

-Agian... -murmuriatu zuen-.  Agustin Otsoa   «Eraztunen Jauna III» - J.R.R. Tolkien, 2004 - 104. orr.

2 kanta-murmuriatu

Burua makurtu eta gerrian alderik alde zuen urrezko katearen begiak kontatzen hasi zen lehen tenorea, eta irribarre egin eta, zori hutsean, nota batzuk kanta-murmuriatzen zituen, kopeta-hezurreko sinuan zer efektu egiten zuen ikusteko.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 215. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus