Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

bariatu2 1 izond askotarikoa.

Umeen gustuko argumentua da, samurra eta bariatua.  Berria - Kultura   2004-04-04

Destino bariatuak ukan baititzake lanak, itzal/pizte anitz.  Ana Urkiza   «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 149. orr.

Batzuetan, entretenimendu bariatuagoa ematearren, hilkanta abesten du.  Xabier Olarra   «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 228. orr.

Xenofobiak formarik bariatuenak har ditzake, ideia "atzerritarren" jasanezin ideologikotik, kontinente osoetako arrazen erdeinuraino.  Joxe Azurmendi   «Espainiaren arimaz», 2006 - 183. orr.

XXI. mende hastapen honetan izan ziren euskal "idazlesen" rola oinarrizkoa izan zela euskal literaturaren sisteman, mapa poetiko berriak, bariatuak eta originalak sortu zituztelako.  Ana Urkiza   «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 151. orr.

Ohar zaitez gauza guztien lehenkiak nolakoak eta zein forma ezberdinekoak diren, zein bariatuak diren euren itxura anizkoitzetan. Horregatik aukeratu ditugu hemen bi horiek egindako marrazkien adibideak bakarrik, eta uko egin diogu garai, espiritu eta autore desberdinen panorama bariatuagoa eskaintzeari.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 117. orr.

2 (adizlagun gisa)

Garbi dago Raimundo Silvak, idazletik ezer ez duenak, ez akatsik, ez bertuterik ere, ezin lezakeela, egun bat eta erdian, hainbat eta hain bariatu idatzi.  Jon Alonso   «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 188. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus