Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

legenardun 1 izond/iz legenarra duena; legenarrak jota dagoen pertsona.

Persiako Suman lurraldean, bazen behin Junan izeneko errege legenardun bat.  Patxi Zubizarreta   «Mila gau eta bat gehiago» - Anonimoa, 2002 - 28. orr.

Jaunak Simon legenardunaren etxean afaldu zuen, Lazarorekin batera.  Patxi Altuna   «Gogojardunak» - Inazio Loiolakoa, 2004 - 165. orr.

Legenarduna da, larruazala guztiz usteldua du eta, gauero bezala, ukenduak ematera etorri naiz. Haren merituei esker, itsu eta gor, mutu eta herren, urmindu eta perlesidun, deabrudun eta legenardun, itsasoan galdutako eta gatibu, denek aurkitzen dute erremedioa.  Patxi Zubizarreta   «Mila gau eta bat gehiago» - Anonimoa, 2002 - 176. orr.

Legenardunen egoitzako kapilau izanik.  Pello Zabala   «Zeruan zer berri», 2006 - 50. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Madelonnettesko espetxean lehenengo; handik Carmesekora eramango dute, eta handik legenardun-etxe ohi batera, eta gero zentzategi batera, eta gero espetxe iraultzaile batera, eta 1794ko urtarrilean Saint-Lazarekora.  Juan Martin Elexpuru / Bego Montorio   «Filosofia apaingelan» - Sade, 2001 - 31. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus