Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

manukor (orobat manakor g.er.) izond esanekoa, obeditzailea.

Maitale amoltsu eta manukor bat.     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 181. orr.

AEBko diplomaziak "lagun" manukorren beharra zeukan, bertako goi mailako filipindar gizarteaz baliatu nahi baitzuen.  Ramuntxo Etxeberri   «Skyroom», 2004 - 189. orr.

Noski Henrikeri gehiago axola zitzaion manugaitzak erakartzea, manukorrak saritzea baino.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 59. orr.

Haur bat bezain manukor izan nintzaion.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 320. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus