Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

daratulu 1 iz zurean-eta zuloa egiteko erabiltzen den tresna aho-bihurria. ik ginbalet; laztabin.

Nik indar egiten nuen, jiraka, daratuluaz egurra zulatzen ari banintz bezala.  Juan Kruz Igerabide   «Ulises» - Homero, 2000 - 55. orr.

Daratulu batekin erraz egiten da hatz-erdiko zuloa, eta hazbetekoa eta hatz eta erdikoa ere bai.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 5230. orr.

Aizkorakada bat eman, eta sudurra egin du; beste aizkorakada bat, eta horra ezpainak; daratulu handi batez egin ditu begiak.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 143. orr.

Ideia finko hura, bada, [...] bakardade guztizko hartan handituz eta handituz, daratulu baten gisan ari zitzaion barneratzen.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 289. orr.

Dursley jauna Grunnings izeneko enpresa bateko zuzendaria zen: daratuluak egiten zituen.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta Azkabango presoa» - J.K. Rowling, 2002 - 7. orr.

Iltzeak ez badira, daratuluak.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 219. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Hirirantz zihoan bitartean, egun hartan lortzea espero zuen daratulu-eskabide handian bakarrik pentsatu zuen.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta Azkabango presoa» - J.K. Rowling, 2002 - 8. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus