Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Oinetan du kapitainak emaztea laster, otoika eta arrenka.  Xabier Montoia   «Elektrika», 2004 - 129. orr.

Abrahanen belaunei helduta, haren oinetan otoika hasi zen; bere bizitza gaztea salba zezala erregutzen zion, bere promesa bidezkoa bete.  Joseba Zulaika   «ETAren hautsa», 2006 - 37. orr.

Eguberrirako argiztatu denden espaloietan esertzen ziren, zakurrak ferekatuz, euro bat otoika.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 221. orr.

Albert Matsonek eta bere emazteak esperoan sumatzen zituzten ahaideak, atezuan dagoen zelatariaren egonarri itxaropentsuaz, euren heriotzako orduaren alde otoika.  Mirentxu Larrañaga   «Hona hemen gu biok» - Dorothy Parker, 2006 - 232. orr.

Otoika nagokie jainko ezezagunei: [...].  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 65. orr.

Azken gogoeta, besoak luzatuz semea eraman ez ziezaioten otoika ari zen aurpegirik gabeko emazte batentzat izan zuen.  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 40. orr.

Ustekabean, On Camillo agertu zen, bi mezamutil eta gurutzearekin, eta, hilgurdi aurrean jarriz, otoika ibiltzeari ekin zion.  Koldo Biguri   «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 336. orr.

Burumakur, eskuak aurrean batuta, otoika bezala.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta sorgin harria» - J.K. Rowling, 2000 - 301. orr.