Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

purifikatu, purifika, purifikatzen 1 da/du ad araztu, garbitu.

Doministiku egitea, funtsean, zentzuak garbitzea edo izpiritua purifikatzea baizik ez dela. hurrengo egunean han nintzen ostera itsasoan, purifikatzen.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 29. orr.

Ikus daitekeen moduan ikusi ahal izateko eta berari atxikitzeko, bekatuen hobenetatik eta desio txar guztietatik purifikatzen gara eta haren izenean sagaratzen gara.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 353. orr.

Demostenesek kontatzen du nola lohiaren bitartez purifikatzen zituzten iniziatuak, misterio orfikoetan; proteikoak, eredu berean, gaizkiaren bitartez purifikatzen saiatu ziren.  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 141. orr.

Ilargi berria denean, ibaira jaisten da purifikatzera.  Karlos Linazasoro   «Ez balego beste mundurik», 2000 - 175. orr.

Su honetan ahal zen guztia garbitu eta purifikatu behar zen.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 181. orr.

Zarpazaharrak, gero sanjoan su gartsu berotan erreko eta purifikatuko zirenak...  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 197. orr.

Badirudi ez dela posible iraganaren ahanztura pragmatiko bat, erregeneraziorako tarte gutxi geratzen dela, susmo txarren kutsu hori ezin daitekeela guztiz aratz, xahu eta purifikatua laga.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 43. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Lan beretan gaixtagin purifikatuekin.  Marzel Etxehandi   «Alemaniara deportatua» - Grégoire Joannateguy, 2003 - 74. orr.

Sorospen tokia, behaketa purifikatu eta sistematikorako tokia.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 63. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus