Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
urruntzeurruntzaile 1 izond urruntzen duena.
Kaltea, nahiz eta txikia, ezinbestekoa denean, giza grinen uxatzaile da, eta, aldiz, itxaropena [...] arriskuaren ideiaren urruntzaile, batez ere zikoizkeriaren eta ahultasunaren fruitu den inpunitateak indarra hartzen duenean. Juan Martin Elexpuru «Delituez eta zigorrez» - Cesare Beccaria, 1999 - 74. orr.
Ziurtzat jo dezakegu kasu horietan ere, heriotza zentzumen guztietatik sartzen denean ere, urruntzaile bat dagoela, leungarri bat: ideologia. Bernardo Atxaga «Lekuak», 2005 - 112. orr.
Une benetan urruntzailea: heriotza, eufemismorik gabe esateko. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 379. orr.
