Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

lisaburdina (orobat lisa burdin) iz erropa lisatzeko tresna, eskuarki argindarrez berotzen den hiruki formako oinarri metalezko batek eta eskuleku batek osatua. ik lisagailu.

Gauzak jaurtitzen dizkiot -lisaburdina, irabiagailua, zartagina, edozer-; gauzak botatzen ditut bat-batean, amorrazioak hartu banindu bezala.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 96. orr.

Gero amarengana joango naiz, lisaburdina matxuratu omen zaio eta.  Anjel Lertxundi   «Zorion perfektua», 2002 - 57. orr.

Horri sabela ipurmasailetara erori zaion, hago ziur; lisa burdina bezain laua dun eta...  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 201. orr.

Ikusi dugu nola ezartzen diren mahaiak, lisa-burdina eskuetan dafailen behar den bezala jartzeko plegurik gabe.  Herria   2003-12-04

Lisaburdinaren kirtenean mirto pixka bat lotzeak.  Anton Garikano   «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 45. orr.

Eiki, goizetan daramazkizun atorra zimurtuak ikusiz, ez duzu lisaburdina anitz higatzen!  Itxaro Borda   «%100 basque», 2001 - 184. orr.

9000 Euroko auto bat, bapore lisa burdin bat, sasi mozteko bat.  Herria   2003-12-11

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus