Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

oinbular (orobat oin bular) iz oinaren gainaldea, behatzetatik zangoarekiko luturaraino; oinetakoetan, gainalde hori estaltzen duen zatia.

Burdinaren kolpea nabaritu zuen oin-bularrean, ez zituen belaunak tolestu behar izan botek oinarri har zezaten.  Koldo Izagirre   «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 236. orr.

Lehenengo, oinazpi guztia; gero, oinbularra, eta, amaitzeko, taloia eta berna oinazpiarekin lotzen dituen ertza.  Luis Elberdin   «Sexua noiznahi», 2005 - 143. orr.

Letrak kiribilka ari ziren, denda eta bulegoetako lanaz unaturik zeuden aurpegi, atzamar eta oinbular minberatuen artetik.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 239. orr.

Txapinen gaindik, ikaraz dardaraka bezala zituen oin-bularrak, basamortu bakarti haren aurrez aurre.  Mirentxu Larrañaga   «Hona hemen gu biok» - Dorothy Parker, 2006 - 207. orr.

Osaba zapatariaren esku trebeek moztutako larrua oinbularrak josten zituzten josleei eramaten nien, eta gero joan behar nuen oin-bularrak hartzera eta eraman behar nituen zapatak egiten zituzten langileengana.  Pello Lizarralde   «Denak hasperenka» - Gianni Celati, 2005 - 203. orr.

Nekatuta zegoen eta mina zeukan oinbularretan.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 62. orr.

Orain oinbularrez eta orain orpoz, orain belaunez eta orain buruz...  Joan Mari Irigoien   «Odolean neraman», 2004 - 47. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus