Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
karrankaritasunkarrankari 1 izond karranka egiten duena. ik kirrinkari.
Barrez lehertu zen, barre karrankari, zentzugabe baina, aldi berean, izugarri alai eta jostari batez. Jose Morales «Zazpi urkatuak» - Leonid Nikolaievitx Andreiev, 2006 - 36. orr.
Justu orduan, kraak karrankari bat entzun zuten. Julen Gabiria «Peter Pan» - James Matthew Barrie, 2004 - 297. orr.
Emakume ahots karrankari batek ortots egin zuen jende artean. Aingeru Epaltza «Mailuaren odola», 2006 - 212. orr.
Antzara karrankari hori! Itziar Otegi «Axenario» - Jules Renard, 2006 - 96. orr.
2 (adizlagun gisa)
Orkoen ahotsak entzun zituzten, latz eta karrankari. Agustin Otsoa «Eraztunen Jauna III» - J.R.R. Tolkien, 2004 - 248. orr.
