Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

letradun 1 izond/iz ikasia, halako jakite maila, bereziki letren sailean, iritsi duena.

Letrak dakizki baserritar bertso-egileak eta lagun letradunak ditu.  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 116. orr.

Gizon letradun jakintsua eta bizimolde saindukoa.  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 194. orr.

Berarekin eztabaidatzera zetozen gizon jakintsu eta letradun guztiak garaitu egiten baitzituen.  Askoren artean   «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 1109. orr.

Doktor Nafarra gizon garbia da, letradun argia, Salamancan bazuen bere aulkia eta Portugalen irakasten zuelarik soldata ederra irabazten zuen.  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 22. orr.

Beste buruzagi bat, Hébert lehendakaria, letradun fina, Impétrazen laguna.  Monika Etxebarria   «Goragalea» - Jean Paul Sartre, 2003 - 150. orr.

2 izlag aipatzen den letra duena; letrez osatua.

Gogora ekarri beharko litzateke etiko izendapenean bi termino bateratzen direla: êthos (eta letraduna), bizilekua, egoitza; eta éthos (epsilon letraduna) norbanakoaren profila, izaera propioa.  Piarres Xarriton   «Etika» - Spinoza, 1997 - 9. orr.

Zalantza barik oso maila goreneko pertsona zen, hala nabarmentzen zuen zenbaki baxu dotoreak eta bularreko "Z" letradun hiruki berdeak.  Urtzi Urrutikoetxea   «Zoririk ez» - Imre Kertész, 2003 - 134. orr.

Zenbaki eta letradun panel bat bakarrik ikusten zen orain Kamioneta zuri-gorri letradunaren ondoan.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 202. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus