Egungo Euskararen Hiztegia (EEH) hasiera: bere horretan: definizioan: mando2 / mandoko mandodun izond mandoa duena. Etxetik abiatzen lau ziren, bosgarrena Erretan juntatu beharra zituen, hura mandoduna. Pablo Sastre «Eguzkipekoak», 2003 - 33. orr. · izlag Hor baskalduko gitxu -erran zuen mandodun gidariak-. Pablo Sastre «Eguzkipekoak», 2003 - 34. orr.
mandoko