Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
mokoratumokor2 1 izond mukerra, zakarra.
Nagusi-etxekandereak beti han haatik eta biak ere frango mokorrak. Janbattitt Dirassar «Bihotzeko mina», 1997 - 44. orr.
Berriz joan zen, marmarti, aurpegi gogor, ia mokorrez, inori berbarik zuzendu barik. Urtzi Urrutikoetxea «Zoririk ez» - Imre Kertész, 2003 - 220. orr.
Bronchite-a joan zitzaidan primaderako lehen eguzkiekin, nahiz-eta sasoina mokorra eta berankorra izan gure gustuko. Marzel Etxehandi «Alemaniara deportatua» - Grégoire Joannateguy, 2003 - 56. orr.
2 (adizlagun gisa)
Mokor-mokorra, auto txurira sartzen hasi ziren. Pablo Sastre «Elurretan hotsak», 2004 - 45. orr.
3 lo mokor lo txarra.
Lo mokorretik atera berria nintzen eta hara non harekin topatu ziren nire begi makartsuak. Aingeru Epaltza «Mailuaren odola», 2006 - 182. orr.
