Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kareztatu, karezta, kareztatzen 1 du ad karea eman, karez zuritu.

Oso fatxada luzea eta bi solairu zituen; behekoa ez zegoen kareztaturik.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 20. orr.

Txit zuria zen [etxea], kareztatu berria zegoen eta ajez betetako atso zahar desitxuratu baten eitea zuen, zuriz erabat hautseztatua eta kolore bizi-biziez margotua gaztetxo baten gisan.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 38. orr.

2 hed

Eta, hala, so egin nion aitari, eta aurpegia kareztatu berri ziotela iduritu zitzaidan.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 358. orr.

3 (era burutua izenondo gisa)

Berriz ikusi zituen Ruche jaunak etxetxo kareztatuak, burua galtzeko moduko urdinez margotuak ateak eta leihoak.     «Loroaren teorema» - Denis Guedj, 2006 - 181. orr.

Etxe apal, kareztatu baten aurrean geratu zen orgatxoa.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 139. orr.

Pintaketa handi bat dago horma kareztatu baten alderik alde.  Anjel Lertxundi   «Argizariaren egunak», 1998 - 205. orr.

Tarte txikitik hormetara, sabairainoko hesolekin lotutako hormak zeuden, ohol kareztatuez eginak eta sabairaino iristen ziren hesolei josiak.  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 102. orr.

Zementu eta hauts, hauts eta zementu, hilerri erraldoi kareztatu baten itxura hartuko du Azpilek.  Joan Mari Irigoien   «Oilarraren promesa», 2003 - 131. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus