Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
| orden | orden ik ordena. |
| ordena | ordena (orobat orden g.er. eta ordenu g.er.) 1 iz edozein era edo motatako arau baten araberako antolamendua; antolamendu horren ondoriozko egoera. |
| 2 (izenondo eta izenlagunekin) | |
| 3 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa) | |
| 4 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa) | |
| 5 gizartea edo gizarte jakin bat antolatzeko eta aritzeko ohiko era aratua. | |
| 6 (izenondoekin) | |
| 7 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa) | |
| 8 hurrenkera. | |
| 9 maila. | |
| 10 apaizgora iristeko bidean, mailatako bakoitza. | |
| 11 elizaren zazpi sakramentuetako seigarrena, horretarako prestatuak apaiz bihurtzeko egitekoa duena. | |
| 12 boto nagusiak egin ondoren erlijiozko bizitza daramaten pertsonen elkartea. ik lagundi; anaidi. | |
| 13 (izenondoekin) | |
| 14 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa) | |
| 15 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa) | |
| 16 hed | |
| 17 (arkitekturan) zutabeak eta entablamenduak osatzen duten multzoa. | |
| 18 agindua. ik manu. | |
| ordenadore | ordenadore ( Hiztegi Batuan ordenagailu agertzen da) iz ordenagailua. |
| 2 (hitz elkartuetan) | |
| ordenadun | ordenadun izond ordena duena, ordenaz hornitua. |
| ordenagabe | ordenagabe 1 izond ordenarik gabekoa. |
| 2 ordenagabeko izlag ordenagabea. | |
| ordenagailu | ordenagailu 1 iz informazioa metatu eta zenbakizko kalkuluak edo eragiketa logikoak lastertasun handiz egin ditzakeen tresna elektronikoa. ik konputagailu; ordenadore. |
| 2 (ordenagailuaren/ordenagailuko) | |
| 3 (izenondoekin) | |
| 4 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa) | |
| 5 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa) | |
| 6 ordenagailuzko izlag ordenagiluz sortua. | |
| ordenagailuzale | ordenagailuzale izond ordenagailuaren zalea dena. |
| ordenaketa | ordenaketa iz ordenatzea. |
| ordenakide | ordenakide iz ordena bereko pertsona. |
| ordenamendu | ordenamendu 1 iz ordenaketa, antolamendua. |
| 2 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa) | |
| 3 lege multzoa. | |
| 4 (izenondoekin) | |
| 5 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa) | |
| ordenantza | ordenantza 1 iz araudiari dagokion xedapena. |
| 2 (udalari dagokiona) | |
| 3 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa) | |
| 4 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa) | |
| 5 ofizial edo guruzagi baten mende dagoen soldadoa. | |
| 6 bulego publiko bateko bigarren mailako enplegatua. | |
| ordenario | ordenario ik ordinario. |
| ordenatsu | ordenatsu (agian hutsa, ordenatu-ren ordez) izond |
| ordenatu | ordenatu, ordena(tu), ordenatzen 1 du ad ordena ezarri. ik antolatu; apailatu; taxutu. |
| 2 (era burutua izenondo gisa) | |
| 3 erlijio ordena eman. | |
| ordenatuki | ordenatuki adlag era ordenatuan. |
| ordenatzaile | ordenatzaile 1 izond ordenatzen duena. |
| 2 iz ordenatzen duen pertsona. | |
| ordenatze | ordenatze izond |
| ordenazale | ordenazale izond ordenaren zalea. |
| ordenazaletasun | ordenazaletasun iz ordenazalea denaren nolakotasuna. |
| ordenazio | ordenazio 1 iz ordenatzea, ordena ezartzea. |
| 2 (hitz elkartuetan) | |
| 3 (orobat ordinazio g.er.) erlijio ordena ematea. | |
| ordenu | ordenu1 iz ipar testamentua, hilburukoa. |
| ordenu | ordenu2 ik ordena. |
