"Konposatu organikoen identifikazio espektrometrikoa" kimika graduko hirugarren mailan modulu aurreatuan eskeintzen den hautazko irakasgai bat da.

Irakasgai honek ikasleari sustantzia organikoen egitura kimikoa zehazteko gaitasuna ematen dio teknika espektroskopiko eta espektrometrikoen erabileraren bidez. Zehazki, ikasleak ohizko interpretazioa eta konposatu organikoen egitura kimikoa zehazteko teknika espektroskopiko eta espektrometrikoen beste aplikazio bereziagoak (Espektroskopia ultramore ikuskorra (UVVIS),Fourierren Transformakuntzako espektroskopia infragorria (FTIR), Erresonantzia Magnetiko Nuklearra (NMR), eta Masa espektrometria sakonduko ditu. Teknika hauek emandako informazioak ikasleak erreakzio kimikoetan lortutako konposatuen edo konposatu ezezagunen egitura zehazteko baimenduko ditu.

Irakasgai hau, modulu aurreratuan eskeintzen direnetako bat da, eta horrela, honi emandako zeharkako gaitasunak partekatzen ditu, [M03CM06], [M03CM11] eta [M03CM17] gaitasunak hain zuzen ere.

M03CM06: Problema analitiko baten izaera ulertzeko, bibliografian hari buruz ikertzeko eta hura ebazteko irtenbide analitikoak identifikatzeko, balioesteko eta aurkezteko gai izatea.

M03CM11: Prozesu esperimentalak diseinatzeko, programatzeko eta gauzatzeko gaitasuna, baita kimikaren arloko arazoetarako teknika instrumental egokiak erabiltzeko gaitasuna ere.

M03CM17: Behaketarako, analisirako eta sintesirako gaitasunak erakustea, gaitasun kritikoa izanez eta autokritika eginez.

Espektroskopia ultramore ikuskorra: Oinarriak. konposatu kromoforikoak. absortzio-maximoak kalkulatzeko taulen erabilera. ariketak.

Fourierren Transformakuntzako espektroskopia infragorria: espektroen ebazpena. Instrumentazioa eta laginen prestakuntza.

Masa Espektrometria: Teknikaren eta intrumentazioaren oinarriak. Zatiketa prozesuak. Konposatu organiko nagusien masa-espektroak.

Erresonantzia magnetiko Nuklearra: Teknikaren eta intrumentazioaren oinarriak. Lerrakuntza kimikoak protoi eta karbonoan. Espektroen analisia.

Ikasgai magistraletan, irakasgaiaren oinarrizko ezaguerak aztertuko dira. Gelako praktiketan ezaguera horiek irakasleak planteatutako ariketak ebazteko erabiliko dira.Banakako lanak modu ez-presentzialean egingo dira. Ikasle bakoitzak hiru ariketa orri beteko ditu, bat lehen lauhilabetekoan eta bi bigarrenean.

Laborategiko praktikak (bigarren lauhilabetekoan hasieran) banaka egingo dira modu presentzialean bi espektro infragorri eginez eta modu ez-presentzialean espektroa aztertuz.

• Ebaluazio Jarraituaren Sistema
• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Garatu beharreko proba idatzia (%): 70
  • Praktikak egitea (ariketak, kasuak edo buruketak) (%): 6
  • Banakako lanak (%): 24

Azterketa finalak notaren % 70-a suposatuko du eta portzentai berdina duten bi kontroletan banatuko da. Ikasleak 4.0-ko nota minimoa lortu behar du kontrol bakoitzean batazbestekoa egiteko eta honek bost baino handiagoa izan behar du beste jarduerekin batazbestekoa egin ahal izateko. Ikasleak lehen kontrolean 4 edo gehiago lortzen badu, bigarren kontrolean bi aukera ditu, hots: bi kontrolak egitea edo bakarrik bigarrena egitea. Praktikek eta ariketek nota finalaren %6 eta %24-a suposatuko dute hurrenez hurren.

Ebaluazio jarraiari uko egiteko baldintzak EHU-ko Graduko Titulazio Ofizialetako Ikasleen Ebaluaziorako Arautegian 2. Kapituluan 12 eta 8. Artikuluan azaltzen direnak dira.

Ikasleak froga bakar batez ebaluatua izatea eskatzeko baldintzak EHU-ko Graduko Titulazio Ofizialetako Ikasleen Ebaluaziorako Arautegian 2. Kapituluan 8. artikuluan azaltzen direnak dira.

Ikasle batek Ez Aurkeztu kalifikazioa lortuko du azken frogara ez bada azaltzen,EHU-ko Graduko Titulazio Ofizialetako Ikasleen Ebaluaziorako Arautegian 2. Kapituluan 12. artikuluan azaltzen denaren arabera.

Uztaileko deialdiaren ebaluapena, azterketa idatzi batetan lortzen den notaren bidez egingo da soil-soilik.

Laborategirako mantala eta betaurrekoak behar dira

Oinarrizko bibliografia

G. Sócrates. Infrared Characteristic Group Frequencies. 2nd edition. Wiley & Sons Ltd., 1994.

E. Prestch, P. Bühlmann, C. Affolter, M. Baderstcher. Structural Determination of Organic Compounds. Springer-Verlag, 2007.

E. Prestch, T. Clerk, J. Seibl, W. Simon. Tablas para la elucidación estructural de compuestos orgánicos por métodos espectroscópicos, 2ª Edición. Alhambra, 1989.

R. M. Silverstein, G. Bassler, T. Morrill. Spectrometric Identification of Organic Compounds. 5th Edition, Wiley & Sons, Inc., 2005.

S. Wartewig. IR and Raman Spectroscopy: Fundamental Processing. Wiley, 2003.

Gehiago sakontzeko bibliografia

J.M. Chalmers, P.R. Griffiths. Handbook of Vibrational Spectroscopy. Wiley, 2002.
J. Simpson. Organic Structure Determination using 2D-NMR Spectroscopy. Academic Press, 2008.
N.J. Harrick. Internal Reflection Spectroscopy. Review and Supplement. Harrick Sci. Corp., 1985

Aldizkariak

Vibrational Spectroscopy

Web helbideak

http://www.spectroscopynow.com
http://www.dq.fct.unl.pt/qoa/jas/ir.html
http://www.sigmaaldrich.com/spain.html
https://sdbs.db.aist.go.jp/sdbs/cgi-bin/cre_index.cgi?lang=eng