“HARREMAN PUBLIKOEN TEORIA” 3. Mailako bigarren lauhilabetekoan ematen den “HARREMAN PUBLIKOEN TEKNIKAK” ikasgaiarekin batera oinarrizko ikasgaia da ez bakarrik hirugarren mailan, baizik eta gradu osoan, hain zuzen ere “Publizitate eta HARREMAN PUBLIKOAK “ GRADUA baita

Ikasgaia oinarrizkoa da enpresa bateko komunikazio arduradun edo tekniko bezala lan egin nahi duenarentzat, baita erakunde publiko zein pribatu baten komunikazio sailean lan egin nahi duenarentzat edota Harreman Publikoetako aholkularitza edo agentzia batetan.

Ikasgaia enpresek, erakunde publikoek eta elkarte sozialek aurrera eramaten duten harreman publikoetako estrategien oinarri teorikoak aztertzeko baliogarria da.

Ezagupen hauek oinarri hartuta, ikasleak bere inguruko elkarteen komunikazio planak garatzen hasiko dira. Plan hauek jarraipena izango dute bigarren lauhilabetekoan eskaintzen den “HARREMAN PUBLIKOEN TEKNIKAK” ikasgaian

Beraz, bere ibilbide profesionala komunikazio zuzendaritzan bideratu nahi duen orok beharrezkoa daukate bigarren lauhilabetekoan “HARREMAN PUBLIKOEN TEKNIKAK” ikasgaian matrikula egitea, “HARREMAN PUBLIKOEN TEORIAK” ikasgaiaren jarraipen naturala delako.

1. Harreman publikoen teoriak, kontzeptuak eta estrategiak era kritiko batean ulertu eta baloratu.

2. Gaur egungo gizartean Harreman Publikoen oinarri teorikoen eta estrategien papera ulertu eta aztertu.

3. Elkarte, enpresa edota instituzio baten komunikazio egoera eta estrategiak identifikatu eta ebaluatu.

4. Komunikazio testuinguru eta erakunde desberdinetan HP eta komunikazio gestioari teoria eta diagnostiko estrategiak aplikatu

5. Erakunde baten komunikazio egoera baloratu bere osotasunean (funtzionamendua eta komunikazioaren gestioa)

6. HHPPetako estrategietan erabiltzen diren teknika nagusiak aztertu

7. Benetako elkarte batentzat estrategia komunikatibo original bat garatu

1. Harreman Publikoen Garapena.

1.1 Sarrera. aktoreak. Teknikak.HHPP garapenaren faktoreak XIX eta XX. mendeetan

1.2 Aurrekari Historikoak: Mesopotamia, Egipto, Txina, India, Grezia, Erroma, Erdi Aroa, Berpizkundea,

1.3. Estatu Batuak

1.3.1 Aitzindariak: Adam, Kendall, Barnum. Unibertsitatea eta kanpaina politikoak.

1.3.2 XX. Mendea. 3 aro: MAnipulazioa: Robber Barons. Informazioa/Publicity: Ivy Lee. Elkarulertzea

1.3.3 HHPP garapena (1900-1929) erakundeak, enpresak, gobernua (Creel Komitea, HP agentzia, unibertsitatea, hezkuntza, industria, politika: Bernays, Doris Fleischman. A. Page..

1.3.4 HHPP modernoak: 1930-2000 Beheraldi Handia, 2 mundu Gerra, Gerrasotekoa, Mende amaiera

1.3.5.XXI Mendea. Bake eta gerra kanpainak.

1.3 Oinarrizko Funtzioak

1.4 Lan ildoak

1.5 Eredu teorikoak



2. HHPP Europan, Asian, Afrikan eta Amerikan

2.1. Europako HHPP jaiotzaren testuingurua

2.2 HHPP Europan: Bretaina Handia, Estatu EspainolaContexto del nacimiento de las RP en Europa

2.3. Asian (Txina), LAtinoamerika eta Afrika. Hirugarren mundua

2. Harreman Publikoen garapen historikoa

2.1 Aurrekari Historikoak

2.2 Aitzindariak.

2.3 XVIII eta XIX. mendea

2.3 XX. Mendearen hasiera, HHPP jaiotza eta Garapena

2.4 HHPP modernoak



3. HHPPen izaera

3.1 HHPP izaerara: eredu positiboak eta eredu negatiboak.

3.2. HHPP oinarrizko kontzeptuak: Zuzendaritza funtzioa, komunikazioa eta iritzi publikoaren gaineko eragina

3.3 HHPP gaineko ustekizun filosofikoak: aldekoak: Lee, Bernays, Grunig/Hunt, Van Ruler, Vercid. Kritikoak: Carey, Chomsky, Herman, Habermas, Dinan, Miller.

3.4. HHPP ereduak: Broom /Dozier. Greiser. Grunig/Hunt.

3.5. Beste disziplinekin ezberdintasunak eta antzekotasunak: MArketin, publizitatea, propaganda eta kazetaritza.

3.6. HHPPen publikoak





4. Harreman Publikoen antolamendua eta zuzendaritza.

4.1 HHPP planifikazioaLa planificación en las RP

4.2. Komunikazio plan baten antolaketa HHPPetan

4.3. HHPP lan ildoak

4.4. HHPP zuzendaritza prosezu bezla

4.5. HHPP sailaren antolaketa. Komunikazioaren zuzendaritza. DirCom

4.6. HHPP agentzia baten antolaketa

4.7. Profesionalez berezitasunak



5. Ikerketa HHPPetan

5.1 Oinarrizko kontzeptuak. Mugak eta baliogarritasuna, Ikerketaren printzipioak

5.2. Ikerketaren objetiboak

5.3. Ikerketa ereduak

5.4. Ikerketa estrategikoa: entitatea, egoerak eta audientziak

5.5. Ebaluazio-ikerketa

5.6. Ikerketa metodoak



6. Iritzi Publikoa eta HHPP

6.1. Iritzi Publikoari hurbilketa

6.1.1.Definizioak

6.1.2. Iritzi publikoaren garrantzia

6.2 HHPP Iritzi publikoan eragiteko tresna.

6.2.1. Iritzi Publikoaren publikoak (E.Block)

6.2.2. Iritzi publikoaren ezagutza

6.2.3. Iritzi publikoaren zikloa

6.2.4. Iritzi publikoa jarraitzeko metodoak

6.2.5. Pertsuasioaren boterea

6.2.6. Propagandaren teknikak

6.2.7. Cantrilen Legeak

6.2.8. Ondorioak

6.3. Irudi/erreputazio Publikoa. Irudi/erreputazio korporatiboa

6.4. Iritzi publikoaren interpretazioa

6.5. Iritzi publikoaren tendentziak

Eskola-ordu magistraletan parte-hartzea

Asteko praktika egitea eta eztabaidatzea

Erakunde baten komunikazio plan baten lehenengo zatia garatzea (bigarrena Harreman Publikoetako Teknikak ikasgaian garatuko da)

Ikasgaian ikusitako eduki teorikoei buruz azterketa idatzia

• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Test motatako proba (%): 30
  • Praktikak egitea (ariketak, kasuak edo buruketak) (%): 30
  • alde lanak (arazoen ebazpenak, proiektuen diseinuak) (%): 40

a)Etengabeko ebaluazio-sistema.

Kurtsoaren eginkizunak, bai taldekoak bai indibidualak, garaiz betetzen duten ikasleentzat ebaluazioa jarraitua da.

1. Lana: Enpresa, erakunde, instituzio edo GKE baten Harreman Publikoetako komunikazio plana egingo da (lehenengo zatia). Bigarren lauhilekoan (Harreman Publikoen Teknikak) lan honen bigarren zatia egingo da. (%40)

2.Klaseko ariketak (%30)

3.Garatu beharreko proba idatzia (%30)

Ikasgaia gainditzeko beharrezkoa da hiru atalak gainditzea eta baita ere azkeneko lanaren defentsa publikoa egitea.

Saio praktikoetara etortzea derrigorrezkoa da. Gutxienez, praktiken %70ean parte hartu behar du ikasleak, ebaluaketa jarraituan onartua izateko. Praktikak behar bezala betetzen ez baditu, ikasleak ezin izango du test teorikoa egin.



Ikasleen Ebaluaziorako Arautegiaren 8.3 artikuluari jarraiki ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat aurkeztu beharko dio irakasgaiaren ardura duen irakasleari eta horretarako, bederatzi asteko epea izango du lauhilekoa hasita, hau da, azaroaren 10a baino lehenago (bigarren lauhilekoan martxoaren 23a baino lehenago).



b)Azken ebaluazioaren sistema.

Azken ebaluazioak honako probak jasoko ditu:

1.Garatu beharreko proba idatzia:%30

2.Praktikak egitea: ariketak eta kasuak. Hau, ebaluaketa proben egutegian ezartzen den data ofizialean eta lekuan entregatu beharko da.%30

3.Irakasleak gidatutako banako lana. Lan hau, irakasgaiaren irakasle arduradunarekin hitzartutako egun eta orduetan aurkeztuko da. %40

Ikasgaia gainditzeko beharrezkoa da hiru atalak gainditzea eta baita ere azkeneko lanaren defentsa publikoa egitea.

Ohiko Deialdiari uko egiteko prozedura:



a) Etengabeko ebaluazio-sistema.

Ikasleen Ebaluaziorako Arautegiaren 12.2 artikuluari jarraiki deialdiari uko egin nahi dioten ikasleek irakaskuntza aldia bukatu baino hilabete lehenago egin beharko dute eskaria, hau da, Azaroaren 21 baino lehenago (apirilaren 19a baino lehenago bigarren lauhileko irakasgaietan). Eskari hori idatziz aurkeztu beharko zaio irakasgaiaren ardura duen irakasleari.



b) Azken ebaluazioaren sistema.

Azken ebaluazioaren kasuan, ebaluaketa egun ofizialean egin beharreko probara ez aurkezte hutsak ekarriko du automatikoki deialdiari uko egitea.

Ez-ohiko deialdian, aurrez aipatutako ohiko deialdian azken ebaluzaio-sistema bera erabiliko da. Ohiko deialdian klaseko ariketen emaitzak eta banako lanakoak positiboak izan badira, ez-ohiko deialdirako gordeko dira.



Ohiko deialdian egiten den moduan, ebaluaketa egun ofizialean egin beharreko probara ez aurkezte hutsak ekarriko du automatikoki deialdiari uko egitea.

Egelan argitaratukoak eta gidalibuak.

Oinarrizko bibliografia

Arceo, José Luis (ed.). Las Relaciones Públicas en España. Madrid: McGraw Hill, 2004.

- Perfil de los profesionales de la comunicación persuasiva en España, Madrid: ICIE/Universidad Complutense, 2003.

Bernays, Edward. Cristalizando la opinión pública, Barcelona: Gestión 2000, 1998.

- Propaganda, Brooklyn, NY : IG Publishing, 2005.

Grunig, James E., y Todd Hunt. Managing Public Relations. Orlando: Harcourt Brace Jocanovich College Publishers, 1984.

Wilcox Dennis L., Glen T. Cameron. Relaciones Públicas, Madrid: Pearson/Addison Wesley, 2006.

Xifra, Jordi. Teoría y estructura de las relaciones públicas. Madrid: McGraw Hill, 2003.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Barry, Amanda. PR Power, London: Virgin Books, 2002.
Caywood, Clarke L. (ed.).The Handbook of Strategic Public Relations & Integrated Communications, New York: McGraw Hill:1997.
Edwards, Lee. “Rethinking power in public relations”. Public Relations Review, 32, 3, Septiembre 2006, pp. 229-231.
Foa, Marcello. Gli Stregoni della noticia, Guerini e Associati: Milano, 2006.
Green, Andy. Creativity in Public Relations , London: Kogan Page,1999.
Kamalipour, Yahya R. y Nancy Snow, (eds.). War, Media, and Propaganda: A Global Perspective. Lanham, Maryland: Rowman &Littlefield Publishers, 2004.
Lee, Suman. “An analysis of other countries’ international public relations in the U.S.”, Public Relations Review, junio 2006, pp. 97–103.
MacArthur, John R. El segundo frente. Censura y propaganda en la Guerra del Golfo. Madrid: Langre, 2002.
Miguel, Juan Carlos y Pozas, Víctor S.,“Communication and Development: From the MacBride Report to the Congo Wars.”, en Koldo Unceta y Amaia Arrinda (edits.): Development Cooperation: Facing the Challenges of Global Change, Center for Basque Studies.University of Reno, EHU/UPV, 2010, pp. 125-143.
Miller Russell, Karen y Carl O. Bishop. “Understanding Ivy Lee’s declaration of principles: U.S. newspaper and magazine coverage of publicity and press agentry, 1865–1904”. Public Relations Review 35, pp. 91–101, 2009.
Moreno, Ángeles, Ansgar Zerfass, Ralph Tench, Dejan Vercic y Piet Verhoeven. “European Communication Monitor Current
developments, issues and tendencies of the professional practice of public relations in Europe”, Public Relations Review 35, pp. 79–82.2009.
Ponsonby, Arthur. Falsehood In War Times, New York: E.P. Dutton&CO.Inc, 1928.
Wilcox Dennis, "The Landscape of Today´s Global Public Relations", Analisi, nº 34, 2006, pp. 67-85.

Aldizkariak

Public Relations Review http://www.sciencedirect.com/science/journal/03638111
Public Relations Tactics http://www.prsa.org/Intelligence/Tactics/Issues
Public Relations Strategist http://www.prsa.org/Intelligence/TheStrategist/Issues
Public Relations Journal http://www.prsa.org/Intelligence/PRJournal/Archives/
Frontlineonline http://www.ipra.org/secciones.php?sec=7&mesx=06&aniox=2012
PRWeek http://www.prweekus.com
PR Watch http://www.prwatch.org/cmd/prwatch.html

Web helbideak

http://www.odwyerpr.com/
http://www.holmesreport.com/
http://www.prmuseum.com
http://www.prsa.org
http://www.iabc.com/cw/public/cwbulletin.htm
http://www.cipr.co.uk/
http://www.ipra.org
http://www.prfirms.org
http://www.prnewsonline.com/
http://www.prnewswire.com
http://www.prwatch.org/
http://www.spinwatch.org
http://www.adecec.com/
http://www.dircom.org
http://www.prnoticias.com
http://www.deirdrebreakenridge.com/